Het eerste rijwiel in de reeks “De fiets van…” is de Gazelle Champion Mondial van Greetje. Na 23 jaar trouwe dienst wordt deze gewaardeerde klassieker afgelost door een gloednieuwe Santos Travelmaster. De Gazelle wordt ingelijst en krijgt bij deze een eerbetoon op deze website.
Personalia:
Naam: Greetje Nieuwland
Leeftijd: Oeps, net 50 geworden
Woonplaats: Apeldoorn
Als wat voor soort vakantiefietser zou je jezelf omschrijven?
In andermans ogen ben ik een zeer primitieve fietser en kampeerder, terwijl ik zelf vind dat ik in de 30 jaar dat ik al fietsend op vakantie ga een aardige hoeveelheid luxe om me heen verzameld heb. Ik vind het heerlijk om een drie-gangen maaltijd te bereiden op 1 gaspitje. Ik heb een hekel aan plastic en neem dus altijd echt glaswerk mee voor de wijn en de koffie en echt bestek. Het zijden laken is mijn toppunt van luxe. Ik fiets net zo lief een week door Nederland als 4 weken door Australië, ik kan van allebei genieten.
Op welke fiets(en) deed je tot nu toe je fietsvakanties?
Ooit begonnen met alles geleend van een vriendin, om te kijken of het iets voor mij was, via een stadsfiets met 3 versnellingen, een Raleigh Rialto (heel kort, want een miskoop) en de Gazelle Champion Mondial, waarop ik 23 jaar met grote tevredenheid heb gefietst. Nu sinds een paar weken een Santos Travelmaster. Ik gooi niet makkelijk iets weg, dus de tent, een Erdman Schmidt van het model Vlinder, gaat nog steeds mee en is nog steeds waterdicht en zeer praktisch, en de canvas tassen van Slee doen ook al zo lang dienst.
23 jaar op een Gazelle Champion Mondial! Waarom heb je destijds voor dit model gekozen en waar heb je deze gekocht?
Ik heb ‘m in 1987 bij een zaak op de Oudegracht in Utrecht gekocht. Ik ben de naam vergeten. Het was toen het nieuwste van het nieuwste en je kon hem zelf samenstellen. Dat sprak me aan! Toentertijd waren de nieuwste snufjes elliptische bladen voor (Biopace van Shimano) en hele dikke aluminium velgen en een nieuw soort remsysteem (Centerpull). Drie bladen voor en zes achter. Deze fiets is mij altijd goed bevallen: hij kon tegen een stootje, zelf sleutelen was mogelijk en hij was zeer stabiel bij afdalingen. Ik heb er later wel een ander stuur op laten zetten en de schakelingen van het frame naar het stuur verplaatst. Het eerste kilometertellertje, een kastje aan de naaf met een soort elastiekje, is na 2000 km kapotgegaan, maar heb ik deze er altijd om sentimentele redenen op laten zitten.
Hoe was de Gazelle voor de vakantietrips uitgerust?
De fietstassen waren canvas tassen van Slee. Goed waterdicht, onverwoestbaar en erg groot. Ik heb er zelf triplex plaatjes ingemaakt om te voorkomen dat de puntjes in de spaken ratelden. Verder heb ik toen canvas voortassen laten maken bij Slee, naar een schets van mijn hand. Het steekt mij nog steeds dat ze later door Slee opgenomen zijn in hun collectie zonder bronvermelding… De dragers waren van aluminium, low-carriers bestonden toen nog niet. De tent dus van Erdman Schmidt. Vaak nog een plunjezak bovenop, een kilometerteller en een voortasje. Diverse kaartleesstandaards zijn de revue gepasseerd, want 1 keer je fiets laten omkukelen en dan waren ze weer kapot.
Welke landen heeft de fiets al onder haar wielen door gehad?
Nederland, Denemarken, België, Frankrijk, Spanje, Italië, Amerika, Australië, Cambodja.
Vertel eens over de mooiste tocht(en) die je ooit met deze fiets hebt gemaakt.
Het gekke is dat niet al die verre reizen het meeste indruk hebben achtergaten, maar mijn eerste buitenlandse fietsvakantie. Dat was naar Andalusië in Zuid Spanje in 1987. Er was weinig over bekend, vooral niet over fietsen aldaar. Het was ook de eerste keer dat de fiets meeging met het vliegtuig, een unicum toen. Met gedogen van de conducteur mocht de fiets mee in de trein naar Schiphol en bij de incheckbalie was er grote beroering over hoe dat allemaal moest. We hadden plastic hoezen gekocht en moesten de halve fiets (stuur, trappers) meenemen in de handbagage (moet je nu eens proberen!). Ze werden keurig aan de hand meegenomen naar het vliegtuig en in Malaga op dezelfde wijze ons weer persoonlijk overhandigd!
We baarden veel opzien in de bergen en het achterland van de Sierra Nevada toen: fietsers met alles bij zich hadden ze nog nooit gezien en dan ook nog een vrouw die dat deed! De terrassen vielen stil als ik bovenkwam. Het was ook de eerste keer van wild kamperen. De eerste nacht een mooi rustig weitje uitgekozen. De volgende ochtend stond een kudde geiten aan de scheerlijnen te knabbelen. Of een mooi plaatsje gevonden dat ‘s nachts automatisch onder water werd gezet. Of de Guardia Civil had ons ontdekt (toen nog in militair uniform met karabijn om de schouder, zeer intimiderend) en kwam naar ons toe: niet om ons weg te jagen (zoals wij vreesden) maar om ons te feliciteren met het mooie plekje dat we hadden uitgekozen! We hadden ruim 1800 km gefietst in 4 weken, de natuur was prachtig en de dorpjes zeer armoedig, maar mooi. Granada en Malaga waren indrukwekkend en toen nog erg rustig om te bezoeken. We waren wel een beetje vervuild en ondervoed, maar wat een belevenis! Ik kan er nog uren over schrijven. Teruggaan doe ik niet, want het kan alleen maar erg tegenvallen ben ik bang.
En nu heb je dus een Santos Travelmaster 2.6 Alu Rohloff gekocht. Waarom heb je juist voor dit model gekozen en waar heb je deze gekocht?
Mijn Gazelle deed het eigenlijk nog best, maar het remsysteem was kapot. Dit bleek tijdens een fietsvakantie in Italië, waar ik drie dagen met de remblokken op mijn velgen had gefietst. Ik vond het al zo zwaar gaan, maar dacht dat dat kwam door mijn slechte conditie. Eenmaal thuis bij diverse gerenommeerde fietswinkels geweest, maar ik kreeg alleen maar zuchtende en hoofdschuddende mannen aan mijn fiets, die mij een beetje meewarig aankeken en geen respect hadden voor mijn Gazelle oldtimer. Het systeem bestond niet meer en kon niet meer gemaakt worden. Er zouden nokken op het frame gelast moeten worden voor een ander systeem. Misschien werd het tijd voor een nieuwe?
Ik vond toen in de ‘Op Pad’ een test van vakantiefietsen en de Santos Travelmaster kwam er als beste uit. De prijs vond ik wel behoorlijk pittig, maar ja, als ik met deze weer 25 jaar doe, dan is de prijs per jaar heel schappelijk. Verder wilde ik een onderhoudsvrije fiets, want dat gesleutel ben ik ook zat geworden, dus gekozen voor de Rohloff versnellingsnaaf.
Ik wilde ook een fiets met een dealer in Apeldoorn, want om iedere keer naar “de grote stad” te moeten, vind ik niks. Gelukkig bleek net sinds een paar maanden Bongers Bikes in Apeldoorn dealer van Santos te zijn! Na wat wikken en wegen heb ik ‘m daar besteld en een paar weken geleden werd ‘ie thuisbezorgd. Helaas in de verkeerde kleur, maar dat komt allemaal goed! Hij wordt grasgroen…!
Hoe is de Santos voor de vakantietrips uitgerust?
Eigenlijk zit alles erop en eraan: de Rohloff-naaf, Magura oliedruk remmen, Tubus voor- en achterdragers, een extra standaard aan de lowrider, 26” wielen, en nieuw fietstassen: de witte Classics met rolsluiting van Ortlieb. Dit tot grote hilariteit van vriend-lief. Hij kent mijn afkeer van Ortliebs (vroeger voor de echte snob, nu te ordinair voor de echte fietsvakantiër, omdat mijn 75 jarige schoonvader ze ook heeft) en dan vooral de rode, die vriend-lief overigens ook heeft, haha! De Sleetjes doen nu dienst als boodschappentassen. Daarnaast gebruik ik superdikke selfinflating matjes, een stoeltje en een donzen slaapzak.
Welke reizen staan er nog in de planning?
We gaan in september een week fietsen in de Vogezen om te zien hoe die zich in de bergen (nou ja, bergen) houdt. Volgend jaar misschien iets verder, Cuba ofzo…
Heb je misschien nog tips voor andere (beginnende) vakantiefietsers?
Ik heb er wel ééntje: als je voor het eerst op fietsvakantie gaat met iemand, bespreek dan niet alleen waar je heengaat en wat je meeneemt. Ik heb met diverse mensen gefietst en het is ook goed om van te voren te bespreken hoe je dag er uit ziet. Want ik heb gemerkt dat er vele variaties mogelijk zijn: om 7.00 opstaan, gauw alles inpakken en eten, 90 km of meer fietsen, uit eten en naar bed. Of om 9.00 opstaan, uitgebreid ontbijten, koffie erbij, dan rustig alles inpakken, op de fiets, na 10 km neerstrijken op het eerste terras en na 50 de volgende camping opzoeken. En alles daar tussen in natuurlijk. Het voorkomt een hoop stress, ergernis en teleurstelling, want er zijn vele manieren om op fietsvakantie te gaan!
Greetje, bedankt voor je verhaal en heel veel plezier gewenst met je grasgroene Santos! Geef je Gazelle Oldtimer maar een mooi ereplaatsje in de schuur. Hij heeft het verdiend!
Vroeger… Toen de schepen van hout waren en de mannen van staal… Maar de vrouwen en fietsen ook, zo te lezen! Leuk verhaal, Greetje!
Wat een stoere Santos! En tsja, die Gazelle is echte nostalgie. Wel jammer dat Gazelle tegenwoordig niet meer zulke goede fietsen voor wereldfietsers maakt. In hun huidige collectie is geen enkele Frank-van-Rijn-waardige trekkingfiets meer te vinden.
Hoi Greetje,
Wat een leuk verhaal , tja waar ik wel een beetje nieuwsgierig naar ben hoe krijg je het voor elkaar het glas werk door de gehele vakantie heel te houden?
Heel veel geluk met je nieuwe aanwinst, en veel goede en plezierige kilometers toegewenst.
Leuk om te zien dat de Gazelle, in tegenstelling tot bij die ‘gerenommeerde’ fietsenzaken, hier wel respect krijgt! De Champion Mondial tijd was toch wel de mooiste Gazelle periode, vind ik. Ik heb vroeger nog een Champion Mondial in racefiets uitvoering gehad. Was een fijne fiets. Tegenwoordig ‘doe ik het’ met een Jan Janssen.
Nogmaals dank voor je bijdrage, Greetje. Erg leuk!
Otto, wat voor fiets rij jij? Zou je het leuk vinden om er ook een “De fiets van…” stukje aan te wijden?
Hé wat leuk, al reacties. Carla: tsja vroeger…. maar ik ben heel blij met mijn Santos en nieuwe tassen hoor! Otto: het glaswerk is robuust: meestal is het een glas uit de Picardieserie: groot, stevig en zonder voetje. Maar… het gaat niet altijd goed, als mijn fiets omviel was er wel eens wat stuk: ik wikkelde ze wel altijd in een handdoek of zo. Ben benieuwd naar andere verhalen!
Groetjes
Dag Greetje
Groot is m’n bewondering!
Wij fietsten al een paar keer met 3 of 4 man lange afstanden; de ferventste fietser wil van zijn ouwe Gazelle niet scheiden, een andere rijdt op een vergelijkbaar vehikel. Mijn trekker weegt 20kg ‘schoon aan de haak’. Wat ik wat mis in je verhaal: hoe groot was de overgangsschok na 26 jaar? Wat was écht beter aan de nieuweling?
groet,
Luk
Dag Luk
Ja, de overgang was erg groot. Ten eerste dat je als middelbaar ineens op zo’n ontzettend coole fiets zit! Met van die ontzettend wijze Ortliebtassen. Ik heb meteen ook maar een nieuwe fietsbroek gekocht, want die oude (wellicht ook al 20 jaar oud), kon echt niet meer! Je hebt best veel bekijks moet ik zeggen.
Waar ik aan moest wennen was bijvoobeeld het bandengeruis. Ik zat nog op vrij snelle en dunne bandjes en heb gekozen voor 26 inch met behoorlijk stevige (brede) banden. Dit maakt veel herrie. Het gaat niet zwaarder hoor. Maar voelt soms wel zo, door het geluid. Wat een hele vooruitgang is, is het schakelsysteem: 14 versnellingen die je ook echt allemaal gebruikt, 1 schakeling aan het stuur, geen miskleunen meer. Alleen draait de “schakelaar” net tegenovergesteld als die op mijn stadsfiets. Dat gaf soms wat last berg-op: dan zette ik m zwaarder ipv lichter. Ik heb nog nooit zo’n prettige zit gehad op een fiets: geen schouderpijn, stijve rug en ander ongemak. Behalve de billen, maar daar zal een ander zadel zeker verlichting geven.
Van de Ortliebs ben ik nog niet kapot, ik vind het open en dicht maken wat bewerkelijk en de stuurtas is ronduit slecht: die krijg je namelijk bijna niet dicht, zeker niet als je m al rijdend open maakt: het lijkt wel of de bovenklep te krap is, terwijl het me juist zo handig leek om m open (en weer dicht) te kunnen maken tijdens de rit. En er zit een rare knars/klonk in het cranckstel als ik veel kracht moest zetten, normaal zou ik daar zelf even kijken, maar nu durfde ik dat toch niet aan, met de Roloffnaaf enzo.
Al met al ben ik erg tevreden met mijn overstap: het voelde zorgeloos aan: een complete fool-proof fiets. Alleen nog steeds niks gehoord over mijn nieuwe frame in de juiste kleur: grasgroen. Dat ben ik helemaal tevreden!!!!
Ha Greetje. Fijn om te lezen dat de fiets je bevalt! En helemaal mooi dat de meting heeft geresulteerd in een pijnloze zithouding. Kom voor de zadelklachten maar eens langs om samen naar een oplossing te kijken. Daarvoor heb ik meer feedback nodig, want dat zit – letterlijk – vrij gevoelig. 😉
Je frame in de kleur grasgroen gaat goed komen, hoor. Als we ‘m binnen hebben, kom ik je fiets thuis ophalen en dan bouwen we ‘m om. Dan nemen we gelijk de tik in je trapas mee en krijgt de fiets zijn eerste servicebeurt.
Hallo Greetje,
je verhaal heb ik verslonden van begin tot einde. Het lijkt mij zalig om op deze wijze te reizen en ik heb de grootste bewondering voor alle reizigers die de wereld ontdekken op eigen kracht. Jouw reiservaringen zijn dan ook leerrijk (een beetje afgunst is er ook wel) en je positieve ingesteldheid kunnen alleen maar andere kandidaten aansteken om dezelfde weg op te gaan.
Ook mijn Gazelle (Kathmandu) wordt deze maand ingewisseld voor een Santos (Trekking Mixte met riemaangedreven Rohloff). Na enkele tienduizenden kilometers rond Belgische kerktorens gedraaid te hebben met de Gazelle lijkt het mij tijd om Europees te gaan. De Gazelle voldeed ruimschoots maar een aantal minpunten maken hem minder geschikt voor het lange afstands werk. Frank van Rijn heeft niet toevallig zijn Gazelle op diverse punten aangepast. Voor die reden wenste ik over te schakelen naar een fiets die omzeggens onderhoudsvrij heet te zijn en tevens beter beantwoordde aan mijn verzuchtingen. Gedurende een drietal maanden werd de Europese markt afgeschuimd naar een fiets die voldeed aan mijn wensen: eenvoud betreffende sleutelwerk, innovatief, comfort, goede reputatie, betrouwbaar en vooral een goed gevoel bij de eerste testrit. Santos haalde de meeste punten alhoewel het uiteindelijk meer een gevoelskwestie werd aangezien de meeste fietsen veruit vergelijkbaar zijn op de andere vlakken.
Om een beetje op zeker te spelen wordt in september ’11 een thematoer (de 7 trappistenabdijen, ongeveer 1250 kilometer) in België en Nederland gereden waarna de opgedane ervaringen mij in staat zouden moeten stellen om volgend jaar het echte werk aan te vatten.
Veel succes op je volgende reizen en een behouden vaart.
Groeten, Franky
Mooi om te zien dat er zo lang wordt gedaan met fietsen. Met mijn Medeo had ik op het laatst een aparte verhouding. Enerzijds wist ik waar die fiets mij allemaal had heen gebracht en probeerde ik met andere onderdelen de fiets meer trekkingproof te maken en zo ook aantrekkelijk te houden. Anderzijds merkte je slijtage van wielen, versnellingssysteem en zei de bedrijfseconomische kant van mij dat investeren in een andere fiets wel de moeite waard zou zijn.
Ten tijde van de aankoop van mijn Medeo in 1996 kon ik nog kiezen tussen een stalen of een aluminium versie. Toen koos ik voor zo’n gelugd stalen frame, mooi slank en voorzien van mooie onderdelen. We zijn er niet ver mee geweest (in Europa gefietst) maar hebben toch aardig wat tochten gemaakt. Bovendien zeker gebruikt voor woon-werkverkeer. Mijn vrouw heeft dezelfde fiets, ach je bent net getrouwd (1996) en dan kies je nog voor allebei dezelfde fiets. Zelfde merk, kleur etc.
Nu heb ik mijn eerste kilometers gemaakt op een Duitser waar ik bewust voor gekozen heb. Het is de VSF T400 en dan de versie met XT-SLX-LX onderdelen. Rohloff is boven het budget, we hebben ondertussen een gezin met drie kinderen en ook mijn vrouw was toe aan een nieuwe fiets. Die vindt mijn fiets trouwens niet mooi, maar ach, we zijn ondertussen 15 jaar getrouwd………………. .
Zij heeft net een nieuwe Jan Janssen Millennium besteld in een matte graphietkleurige uitvoering. Volledig LX afgemonteerd (de vakantiewielen hebben XT-naven) en momenteel nog niet afgeleverd. Die fiets vind ik trouwens wel mooi.
En de Gazelles? Die van mij ligt voor een gedeelte op de storthoop,een behoorlijk aantal -nog goede- onderdelen leven voort in omgebouwde fietsen van onze kinderen. Die van mijn vrouw is nog in gebruik, maar wordt door extreem zwabberen van het geheel er niet veiliger op.
groeten van Marc
Dag Franky en Marc (en alle andere lezers)
Nou, mijn grasgroene frame is gearriveerd en aangekleed met alle onderdelen, het ziet er nu echt spectaculair uit. Af en toe fiets ik kleine stukjes en in juli gaan we m 3 weken uitproberen in Zuid Engeland. Hadden we een paar jaar geleden al willen doen, maar toen stond het daar blank door overstromingen en heftige regenval. ben benieuwd, want ik heb gehoord dat het net zo iets is als in Bretagne: kortere maar zeer steile heuvels. We zullen het gaan zien. Als het te erg is gaan we het kustpad wandelen!
Franky: leuk om te lezen dat je Europa in gaat: ben benieuwd hoe de Bier-tocht gaat bevallen! En waar je, als het bevalt, naar toe gaat daarna? Italië, Frankrijk, Polen, Noorwegen, Spanje? Het is allemaal mooi en moeilijk kiezen. Ja, ik denk ook altijd zeer weloverwogen mijn keuzes te maken, maar de Santo was ook uiteindelijk een gevoelskwestie: het voelde goed, het zag er goed en betrouwbaar uit, de proefrit was aangenaam, de fiets had uitstekende referenties gekregen in tests. Ik wens je veel fietsplezier met de nieuwe fiets! Wat ga je met de oude doen?
Marc: Ja, ik heb ook van alles gedaan om mijn oudje op te pimpen, maar op een gegeven moment houdt het, echt heel erg helaas, op!! Met pijn in het hart hoor! Ik heb de VSF T400 even gegoogeld, ziet er ook erg compleet en indrukwekkend uit, maar helaas niet in grasgroen… haha.
Ik hou jullie op de hoogte van onze wederwaardigheden van de fietstochten!
Groet
Greetje
Dan toch even nog een klein berichtje van mijn kant. nl dat de Jan Janssen van mijn vrouw nu ook binnen is. Wat is dat een prachtige fiets geworden! En inderdaad met mooie onderdelen, incl het 40-spakige achterwiel. De kleur graphiet bleek toch een bruinige gloed te hebben wat, gecombineerd met de matzwarte alu-spatborden, een heel mooi geheel geeft. Nu kilometers maken…….
Hoi Greetje,
Erg leuk te zien dat jij je fiets precies hebt opgebouwt, zoals ik mijn Avaghon in 2006 ook heb laten bouwen!
Ik geniet nog dagelijks van allerlei tochtjes. Mijn fiets is gewoon zwart en ik vind het prachtig dat alleen echte fietsers zeggen: wow, dat is echt mooi!
Ik hoop in de toekomst weer meer te fietsen met mijn ES tentje…nu eerst de kinderen nog iets groter….
Die fietsenzaak in Utrecht op de oude gracht was vast ” rijwielhandel Westbroek Wielersport” van Joop Westbroek en zijn zoon Martinus Westbroek. Zie hier: http://www.hetutrechtsarchief.nl/collectie/beeldmateriaal/fotografische_documenten/1990-2000/401790
Dag Mark
ja, dat is de zaak die ik bedoel, ik herken de gezichten en de werfkelder! Dank je!
dag allemaal
Even een updeetje van Greetje
Helaas geen goed nieuws: ik heb in januari mijn enkel gebroken. Helemaal geen spectaculair verhaal, gewoon dom uitgegleden met de fiets op bevroren en dus gladde keitjes op weg naar mijn werk! De vakantie vorig jaar in Engeland is dus zo’n beetje de laatste keer geweest dat ik op de fiets heb gezeten. Er moest een operatie en pinnen en platen en gips aan te pas komen. Ik kan nu wel weer goed lopen, maar kracht zetten met fietsen gaat nog niet goed. Heel erg jammer, maar misschien volgend jaar weer. Als compensatie dit jaar dan “maar” 5 weken rondtrekken met een 4WD campervan door Australië en kleine wandelingen maken.
Engeland vorig jaar was trouwens erg leuk en het was nog 3 weken mooi weer ook! De Engelse automobilisten zijn op 1 uitzondering na heel behoedzaam met fietsers. Alleen doen ze soms wat truttig bij bv de ingang van een mooie Engelse tuin die je onderweg wilt bezoeken: of je je fiets een beetje uit het zicht wilt zetten, want het verstoort de perfectie compositie van tuinhek, witte cottage en roze klimroos….
Vooral het Isle of Wight is heel erg mooi en fietsvriendelijk. Oxford was ook leuk om door te fietsen, tussen alle studenten.
Groetjes!
Dag Greetje,
Voortaan als het glad is, moet je maar zijwieltjes monteren (grapje), maar even serieus, een operatie, pinnen, platen en gips is geen sinecure!
Toch zou ik je willen adviseren om op een hometrainer een stukje te gaan spinnen, zo hou je de fietsbeweging in ieder geval in gang. Lopen is toch weer een andere beweging met gebruik van andere spieren.
Als je een tijd niet fietst, nemen n.l. de bovenbeenspieren af en duurt het toch wel een redelijk lange tijd voordat deze weer op nivo zijn, zo is mijn ervaring. Ga ook eens zwemmen, onbelast bewegen in water is ook goed (b.v. aqua-joggen).
Wanneer gaan de pinnen en platen er weer uit? Ook dan krijg je weer even een terugslag. Prepareer je hierop en zorg dat je conditie in uitstekende staat is, dan ben je na de operatie zo weer op de been.
Heel veel sterkte en succes gewenst.
Groet,
Frits
dag Frits
Dank je voor alle je wijze raad en goede tips. Het lijkt mij zo dat je uit ervaring spreekt? Alles moet er een jaar in blijven zitten en dan mag ik beslissen hoeveel last ik er van heb. Ik ben al gewaarschuwd voor dat dat erg tegen kan vallen inderdaad!
Dat van de bovenbenen was me wel opgevallen, maar ik dacht dat dat kwam van het feit dat ik ook niet meer hard kon lopen. Dat doe ik nu wel weer (2 keer 7km per week, in een rustig tempo), maar de spieren groeien niet erg aan, dus op de hometrainer!
enne, van die wieltjes: goed idee, haha!
Wordt vervolgd!
Greetje
Dan zelf maar eventjes iets leuks. Vorige zomer van Apeldoorn naar Parijs gefietst, met flinke omwegen want uiteindelijk 1200 km in 3 weken gefietst. Prachtig een stuk van het 12 provinciën pad gedaan en bij Maastricht het Lourdes pad opgepikt. Dat gaat helemaal via de Maas. Via de champagne streek ten zuid oosten van Parijs de Seine opgepikt en zo naar Parijs. Helaas 15 km voor de finish, ons hotel, een smakker gemaakt en pols en elleboog gebroken. Ja en mijn Botscan is in orde, dus nog geen broze botten gelukkig. 😇. Beetje raar einde van een prachtige tocht met mooi weer en goeie fietsbenen. Repatriëring was een ramp want uitbesteed aan de ANWB (via ING reisverzekering) en die dachten echt dat je met fiets en bagage en arm in het gips best nog wel zelf naar huis kon komen met de trein…. uiteindelijk met veel hulp van hele aardige Franse mensen de fietsen en bagage onder kunnen brengen en met handbagage naar huis in de thalys en een week later alles zelf van arremoei maar met de auto opgehaald. Dus wees gewaarschuwd!
Greetje, het zit je ook allemaal niet mee!!
Nu is de weg niet glad, hartje zomer en dan toch weer een val, hoe krijg je het voorelkaar!
Pols en elleboog zullen inmiddels geheeld zijn, ondervind je nog hinder tijdens het fietsen?
Als je op de fiets zit, leunen je elleboog en pols op het stuur, dus ik zou mij zo kunnen voorstellen dat je daar nog wat naweeën van zou kunnen ondervinden.
Ervaring leert dus, dat bij het afsluiten van een reisverzekering je goed de voorwaarden moet lezen om al dat getob wat jou is overkomen voor te zijn.
Hopelijk geeft 2016 nieuwe ronden nieuwe kansen, waar gaat de fietstocht dit jaar naar toe?
Hoi Greetje,
Ja een ongeluk zit in een klein hoekje.
Helaas heb ik ook een valpartij gehad echter met mijn scooter, in een paniekreactie remde ik te hard en sloeg over de kop.
Schade 4 gebroken ribben 4 gekneusde ribben schouder gekneusd en bovenbeenspier van knie gescheurd, ben nu 6 weken verder en heb nog steeds morfine nodig vooral mijn ribben doen erg zeer.
Hopelijk kan ik in de toekomst weer evengoed fietsen, anders moet ik gaan e-biken.
We zijn helaas de zwakste schakel in het verkeer.
Ja Jos, tweewielers zijn de zwakste schakel in het hedendaagse verkeer, helaas
Jij zal ook een tijdje uit de running zijn.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar probeer met e-biken nog even te wachten.
Zeker met je bovenbeenspier blessure is het beter om deze spier op eigen kracht zonder ondersteuning te trainen.
Hoop dat je gauw weer op de fiets kunt zitten.
Ja, ik wordt echt een brokkenpiloot, als je ‘t zo leest, ik kan het echt niet helpen! Mijn elleboog is weer helemaal bruikbaar, Maar lang moeten revalideren om ‘m weer recht te krijgen. Soms nog wel wat last of pijn bij onverwachte bewegingen…. pols is ook weer prima! Ribben, ja, dat duurt echt heel erg lang, echt balen Jos…. 😠Ik miste een stoepje in een voorstad in Parijs dus, mijn voorwiel gleed weg en dan probeer je toch in een reflex jezelf op te vangen. Tja En dan wordt een fiets in volle bepakking met mezelf er op toch een heel gewicht! Krak! Per ambulance afgevoerd op de heetste dag in Parijs, 40 graden, pffff. Kakkerlakken die op de SEH rondrennen en urenlang wachten. Gelukkig waren ze scheutig met pijnstillers, dus het werd een vrolijke boel daar! 😎🆒💊💉De plannen voor dit jaar zijn met de trein naar Berlijn en dan via een mooie route uit een boekje naar Kopenhagen fietsen. Noord Duitsland lijkt ons erg mooi gebied. En dan van Kopenhagen met de trein weer terug. Het is maar 670 km, dus een eitje, maar ons kennende (Parijs is ook maar 500 km…) maken we weer omweggetjes dus het zal wel weer tegen de 1000 gaan lopen😀! We hebben er nu al weer zin in! Ik ga nog wel iets aan mijn stuur veranderen, zodat ik ook wat rechtop kan zitten. Ook beter voor de pols en elleboog. Wat zijn jullie plannen?
Ja niet meer de jongste hopelijk komt het met ons weer goed, maar mijn bovenbeenspier is opnieuw aan mijn knie gezet, met een soort kleine krammen of schroefjes en deze spier is natuurlijk heel belangrijk voor fietsen,
Ik was zo teneergeslagen dat ik al een paar fietsen op marktplaats had gezet, maar misschien moet ik eerst eens afwachten hoever het goedkomt, zag het even niet meer zitten, maar voorlopig wat fietsen betreft geen plannen.
Greetje één van de plannen zijn, vanuit huis deel 1 van de Reitsma route fietsen, bij de Bodensee richting Basel langs de Duits/Zwitserse grens, voor Basel de Schwarzwalderrad volgen en dan ben ik nog even in dubio of ik een stukje door Frankrijk via Strassbourg en Luxemburg via de Vennbahn of door de Duitse Eiffel (zelf gemaakte route, geen autoverkeer) weer naar huis fiets.
Verder staat er nog een fietstocht door Nederland op het programma en misschien komen daar nog wat kleine meerdaagse tochtjes bij.
Genoeg te fietsen dus, als de gezondheid het uiteraard toelaat, want een ongeluk zit in een klein hoekje zo heb ik boven voldoende gelezen!
Jos, wees verstandig, hou je fietsen nog even, verkopen kan altijd nog (kinderen/kleinkinderen?)
Ja Frits je hebt gelijk, maar zag het niet meer zo zitten, zeker nog 3 maanden te gaan, bedankt voor de reactie.