Aanschouw de Van Nicholas Pioneer. Met zijn titanium frame, Rohloff-naaf, tandriem-overbrenging en 26 inch wielen is deze Van Nicholas een robuuste en duurzame trekkingfiets voor het ruigere werk. Ik heb hem uitgebreid mogen testen.
Het exclusieve Nederlandse merk Van Nicholas is opgericht door Jan Willem Sintnicolaas en bouwt uitsluitend fietsen van de exotische metaalsoort titanium. Jan Willem en zijn team ontwerpen hun fietsen in Nederland en laten de frames vervolgens in het Verre Oosten door een Titanium-specialist bouwen. De assemblage gebeurt in een relatief kleine vestiging in Numansdorp, Zuid Holland.
De getestte Van Nicholas Pioneer was uitgerust met een Rohloff-naaf, Gates tandriem-overbrenging, SON naafdynamo en SON Edelux koplamp. Van Nicholas was zo vriendelijk om deze Pioneer voor een paar maanden beschikbaar te stellen, zodat ik ‘m eens stevig aan tand(riem) kon voelen. In December bracht ik een bezoek aan de fabriek alwaar ik getuige was van het opbouwen van de testfiets.
Titanium frame
Titanium wordt in de ruimtevaart, luchtvaart, scheepvaart en automotive-industrie veel gebruikt als hoogwaardiger, lichter en duurzamer alternatief voor staal. Daarnaast wordt titanium veel voor sieraden gebruikt, voornamelijk omdat het sterk en anti-allergeen is en een mooie warme zijdeglans heeft. Er zitten heel veel titanium trouwringen in deze Pioneer!
Titanium is een bijzonder exclusieve metaalsoort en het meest duurzame materiaal om fietsframes mee te construeren. Het is licht, heeft een hoge treksterkte en is zeer slagvast en corrosiebestendig.
De gebruikte titanium legering heeft ten opzichte van staal een 43% lagere dichtheid en een twee maal zo hoge veerkracht. Dankzij deze veerkracht is het mogelijk om op strategische plaatsen wat ‘flex’ in het frame te bouwen en samen met de trillingsdempende eigenschappen van titanium levert dat meer rijcomfort op dan bij een aluminium of carbon frame. Alleen een stalen frame kan qua comfort in de buurt komen bij Titanium, maar die is dan wel veel zwaarder, minder stijf en niet roestvast.
Van Nicholas heeft de voorste driehoek van het frame flink oversized uitgevoerd, met een hoge torsiestijfheid en een lekker strak stuurgedrag als resultaat. De achtervork is extra stijf uitgevoerd volgens de eisen van Rohloff en Gates, want een tandriem-overbrenging werkt alleen als de achterkant stijf genoeg is en ook onder zware belasting altijd perfect recht uitgelijnd blijft.
Als de framebouwer zijn werk niet goed gedaan heeft, dan wordt deze vanzelf afgestraft door een aflopende tandriem. In het geval van de Pioneer draaide de tandriem soepel en geruisloos over de tandwielen. Dat is echt een verademing ten opzichte van een conventionele ketting!
Recht boven de achterpat is de staande achtervork deelbaar gemaakt om de tandriem door de achtervork te kunnen steken. Om de tandriem te vervangen hoef je slechts 1 inbusboutje los te draaien en de achtervork iets open te trekken. Geen gepruts meer met vette, smerige kettingen en kettingponsen! Heerlijk!
De Van Nicholas Pioneer heeft S-vormige staande achtervorkpoten die voor extra comfort moeten zorgen, omdat kleine trillingen hier worden weggefilterd. Je kan de fiets ook uitrusten met een titanium zadelpen met een flauwe bocht voor nog iets meer comfort.
De balhoofdbuis bestaat uit een dikke, gefreesde buis waar het V-logo op sjieke wijze in gegraveerd is. In tegenstelling tot bij aluminium zijn de lasnaden bij een titanium frame altijd subtiel en onopvallend. Het geheel ziet er keurig afgewerkt uit.
Om de tandriem te kunnen spannen heeft de Pioneer een excentrische trapas. Er zit geen naad met twee bouten in het bracket waar eventueel vuil in kan kruipen, maar er is een Buschnell excenter toegepast die zich van binnenuit in de naadloze bracketbuis vastklemt. Mooi en effectief.
Punt van kritiek is wel dat de schakelkabels niet zo mooi vloeiend lopen als mogelijk is. Voor een optimale schakelwerking en zo min mogelijk slijtage horen kabels met grote vloeiende en zo min mogelijk bochten te lopen en recht in de Rohloff-naaf te eindigen. Van Nicholas heeft echter de Rohloff-kabels strak langs het bracket opgetrokken en zo maken de kabels onnodig veel bochten en komen ze net niet haaks in de naaf terecht. Dit is op zich niet schokkend en het schijnt volgens Van Nicholas al jaren goed te gaan, maar bij deze fiets met een hoge mate van afwerking en een hoog prijsniveau mag je kritisch zijn, toch?
De kabelloop kan heel simpel geoptimaliseerd worden door de twee oogjes onderaan de achtervork te verwijderen en de nok waar de buitenkabels in uitkomen iets te verlengen en een beetje schuin te plaatsen. Precies zoals bijvoorbeeld Santos bij al zijn Rohloff-fietsen doet. Dat scheelt de framebouwer van Van Nicholas weer 5 minuten lassen en de binnenkabel zal soepeler kunnen bewegen.
Nog een slordigheidje is het feit dat de twee schroefgaten in de achtervork voor een Axa slot niet overeenkomen met die van het slot. Om de dikke banden ruimte te geven is de vork te breed geworden. Een standaard adapterplaat biedt ook geen uitkomst. Als je een ringslot gemonteerd wil hebben, dan mag je dealer daar een mooie oplossing voor bedenken.
Rohloff en Gates Beltdrive
De Rohloff-naaf is zo ongeveer het mooiste versnellingsapparaat wat je in je trekkingfiets kunt bouwen. Je hebt hetzelfde versnellingsbereik als bij een 3×9 derailleursysteem, dus je komt er de Alpen wel mee over en verder is de naaf bijzonder duurzaam en onderhoudsvriendelijk. Je hoeft slechts eens in de 5000 km of 1x per jaar de olie te verversen en je krijgt er ook nog eens levenslang garantie op!
Lees hier meer over Rohloff >>
De Gates Beltdrive is me op de Pioneer ook uitstekend bevallen. Als je met Rohloff voor zo min mogelijk onderhoud kiest, dan is de Beltdrive een logische toevoeging. De tandriem hoeft niet gesmeerd te worden en draait altijd soepel, ook als hij vies is. Ik heb de Pioneer vooral in natte omstandigheden getest en was blij dat ik me geen zorgen hoefde te maken over een ketting die je moet smeren en kan roesten. Geen geklooi meer met schoonmaak- en smeermiddelen en weg met die onhandige en lelijke kettingkast!
De tandriem heeft zijn duurzaamheid inmiddels ruimschoots bewezen, maar mocht je, om wat voor reden dan ook, toch niet tevreden zijn met de tandriem, of als je voor langere tijd naar Verweggistan vertrekt en het graag low-tech wil houden, dan kan je de Pioneer eenvoudig ombouwen naar een ketting. Maar ik wil niet meer terug!
Zelf samen te stellen
De Pioneer is een custom-built fiets. Je kan hem zelf naar wens samenstellen en hij wordt enkel op bestelling gebouwd. Het test-exemplaar was uitgerust met conventionele V-brakes, die prima op hun taak berekend waren, maar de optionele hydraulische Magura HS33 remmen zijn op een fiets als deze zeer aan te raden. De Pioneer is namelijk een snel apparaat en een setje betrouwbare en licht bedienbare ho-houwers zijn hier geen overbodige luxe.
Van Nicholas kiest voor banden van Schwalbe, bagagedragers van Tubus en Brooks zadels met titanium rails. Kwaliteitsspul dus. Echter, omdat het voor een kleine fabrikant als Van Nicholas haast ondoenlijk is om altijd veel verschillende banden en dragers op voorraad te hebben, wil het wel eens voorkomen dat niet alle gewenste onderdelen in de optielijst voorkomen.
Zo is het jammer dat de Tubus Logo en Tara bagagedragers ontbreken, want daarmee kan het zwaartepunt met bagage lager uitkomen dan met de huidige Tubus Cargo dragers. Een titanium achterdrager van Tubus kan wel en is natuurlijk het mooist, maar daar levert Tubus helaas geen passende lowrider bij. De Schwalbe Mondial en Supreme banden zouden ook welkom zijn. Evenals snelbinders en een standaardje aan de lowriders. Ergo: bepaalde wensen moet je dus maar met je dealer regelen.
Verder kan je je eigen Pioneer mooi af maken met een stuur, stuurpen en zadelpen van titanium. Dat ziet er werkelijk prachtig uit, maar is wel een beetje gevaarlijk… Ik betrapte mezelf er namelijk op dat ik tijdens het fietsen nogal eens naar het stuur zat te staren… Zo verschrikkelijk mooi, zo’n fijne glans… Niet vergeten voor je te blijven kijken dus!
En als je dan toch bezig bent, vink dan gelijk de titanium bel en bidonhouders aan. Die maken de Pioneer gewoon helemaal af! Je wordt er gewoon hebberig van!
Hier kan je wel meer dan veertig trouwringen uithalen!
Van Nicholas gaat echter nog een stap verder in het personalisatie-proces, want je kan voor een meerprijs zelfs een frame op maat laten bouwen. Als je op een standaard frame geen goede zit kunt vinden, dan kan je je eigen geometrie specificeren. Je kan dan ook aangeven waar je extra nokjes aan het frame wil hebben voor bijvoorbeeld extra bidonhouders. Het is zelfs mogelijk om S&S koppelingen te laten monteren, zodat je frame deelbaar wordt voor compact vervoer per vliegtuig.
SON naafdynamo en Edelux koplamp
De test-Pioneer was uitgerust met de onovertroffen naafdynamo met bijbehorende koplamp van het Duitse merk SON. Dit is bijna altijd de automatische keus voor mensen die met Rohloff rijden. Want als je kiest voor kwaliteit en duurzaamheid, doe het dan gelijk helemaal goed, is de redenatie. En terecht, want de SON naafdynamo loopt lekker licht en samen met de Edelux koplamp heb je een lichtopbrengst waar je U tegen zegt. Een lichtbundel van maar liefst 80 lux brengt licht in de donkerste duisternis. De verlichting is zelfs zo goed dat automobilisten naar me knipperden toen de lamp per ongeluk iets te hoog stond. Een fietser die automobilisten verblindt, dat had ik nog nooit meegemaakt! Ha! Dat zal ze leren!
De verlichting gaf me zelfs zoveel vertrouwen dat ik na het werk, onderweg naar huis, met plezier nog een ommetje door het donkere bos maakte. Licht genoeg! De extra weerstand die de naafdynamo genereert is dusdanig laag dat ik de verlichting ook overdag aan liet. Wel zo veilig.
Hoe rijdt dat nou?
De Pioneer is een relatief lange en lage fiets. De zithouding is dus sportief en actief, net als bij een mountainbike. De zit vraagt erom lekker door te rammen. Langzaam rijden is er niet bij. Je wil alleen maar gaan met dat ding! Gelukkig wil de Pioneer, dankzij zijn lage gewicht, goed vooruit. Hij is sneller dan hij er uitziet.
De Pioneer heeft een goede rechtuit-stabiliteit en ligt lekker stevig op de weg. Dit is te danken aan de relatief lange wielbasis en de stevige 26 inch wielen met 50 mm Schwalbe banden. Toch is het gelukkig geen logge rechtuit-fiets. De Pioneer stuurt lekker direct en is heel goed schuin de bocht door te sleuren.
Het geheel voelt opvallend comfortabel aan. Betegelde fietspaden, klinkerwegen, gravelpaden, allemaal geen probleem. Het is moeilijk te zeggen in hoeverre dat door het titanium frame komt en hoeveel de brede, soepele banden voor hun rekening nemen, maar het geheel voelt gewoon goed. Ook met bepakking blijft de fiets lekker trefzeker sturen en van hinderlijk zwabberen tijdens stevig aanzetten is geen sprake. Het stijve frame doet zijn werk dus goed.
Op onverhard is de Van Nicholas Pioneer helemaal een feest. Mede dankzij zijn mountainbike-achtige zithouding en de 26 inch wielen met dikke banden laat hij zich met plezier over bospaden en gravelwegen sturen. Ik merkte zelfs dat ik op slechte ondergrond altijd een tandje bijschakelde omdat het zo lekker aanvoelde om met de Pioneer keihard door te donderen. Gewoon omdat het kan.
De stabiele rijeigenschappen, het titanium frame, de dikke banden en de fantastische verlichting gaven me voldoende vertrouwen om zelfs in het pikkedonker een paar kronkelende bospaadjes aan te vallen.
Het titanium frame doet overigens nog meer goed, en dat is heel blijven bij een koprol. Ik heb de voordelen van de grote slagvastheid van titanium aan den lijve mogen ondervinden toen er plots een oude dame zonder te kijken overstak. Ik remde hard, vloog over het stuur en gaf de fiets een duw om te voorkomen dat deze tegen de vrouw zou landen. Het werd een net-niet-botsing.
De fiets stuiterde echter een paar meter over de klinkers, het stuur sloeg keihard om en een aluminium bar-end ramde de bovenbuis. Een aluminium frame zou hier een dikke deuk aan overgehouden hebben en een carbon frame zou finaal gebroken zijn, maar de Van Nicholas hield er slechts een kras op de bovenbuis aan over. Deze kras kon ik later eenvoudig met een schuurspons weg polijsten. Dat is nu Titanium!
Gewicht, samenstelling en prijs
Helemaal compleet en top-spec afgemonteerd weegt de Van Nicholas Pioneer minder dan 15 kilo. 14,73 kg om precies te zijn. Inclusief pedalen, bidonhouders, bidons en bel. Dat is ruim een kilo lichter dan een gelijk afgemonteerde aluminium trekkingfiets!
En met top-spec bedoel ik:
- Rohloff en Beltdrive
- SON naafdynamo met SON Edelux koplamp
- Magura HS33 hydraulische velgremmen
- Rigida Andra velgen met CSS (Keramische coating op de remvlakken)
- Brooks B17 zadel met titanium rails
- Chris King balhoofd
- Titanium stuur, stuurpen, zadelpen, bel en bidonhouders
- Titanium boutjes ‘all over the place’
- Ergon handvatten met bar-ends
- Tubus voor- en achterdrager
- Spatborden
- Shimano Combi-SPD pedalen
- Pletcher standaard aan de achtervork
De prijs is bij deze afmontage overigens ook top: € 5444,-. Dat lijkt misschien belachelijk veel geld voor een trekkingfietsje, maar voor een titanium fiets met deze afmontage blijkt de Pioneer gewoon erg scherp geprijsd. En de meerprijs ten opzichte van gelijkwaardig afgemonteerde aluminium fietsen valt eigenlijk best mee!
Het kan wel wat voordeliger en lichter van gewicht als je wat varieert met de verschillende opties, maar goedkoop wordt deze topfiets natuurlijk nooit. Na een tijdje met deze fiets gereden te hebben, heb ik het er echter wel voor over. De Van Nicholas Pioneer presteert gewoon erg goed en rijdt heerlijk!
De Pioneer is een echte alleskunner voor zowel woon-werkverkeer als lange reizen door moeilijk begaanbare gebieden. Hij is snel, robuust, duurzaam, onderhoudsvriendelijk en mooi om te zien. Wat wil je nog meer? En de genoemde schoonheidsfoutjes zijn vast wel in overleg met Van Nicholas weg te poetsen. Net als de krassen die het frame in de loop der jaren op zal lopen.
Geef het frame (met levenslange garantie) eens in de zoveel tijd een polijstbeurt met een lapje staalwol, vervang de stickers door nieuwe exemplaren en zo heb je steeds weer een fris ogende fiets! Het design is tijdloos, het frame bijna onverwoestbaar en de techniek gaat vele vele jaren mee. Als een dergelijke sportieve trekkingfiets bij jouw rijstijl past, bedenk dan heel goed waar je “Ja, ik wil” tegen zegt, want je zal nooit meer een legitiem excuus vinden om van hem/haar te scheiden.
De Van Nicholas Pioneer is als een titanium trouwring om je vinger. Hooked for life.
Voor mij was het helaas slechts een korte affaire… Ik ga haar missen…
Wat een prachtige fiets , ik kan me voorstellen dat je met pijn in je hart deze fiets moet terug brengen. Maar troost je Michiel je bent een van de weinige fietser die deze prachtige fiets onder zijn achterste heeft gehad.
Groet Otto
Michiel, je zal wel spijt hebben gehad dat je deze mooie fiets weer hebt moeten teruggeven!
Jammer dat zo’n fiets een stuiterpartij heeft moeten ondergaan. Ik hoop dat de fiets geen inwendige breuken heeft opgelopen. Kan je diepere krassen ook wegpolijsten?
Ik blijf het toch vreemd vinden, dat Koga, Santos en Van Nicholas Gates Beltdrive gebruiken en Idworx hier nog steeds niet aan wil.
Ik wil de discussie nu niet voeren, maar één ding vind ik storend, en dat is dat de staande achtervork “gebroken” wordt. Ik vind dat geen prettig idee en ook niet mooi, maar hoe het dan anders moet, weet ik helaas niet.
Verder sprak je over een Buschnell excenter in de excentrische trapas, is dit een trickstuff excentriker trapaslager die als excentrisch bottom bracket fungeert of zie ik het nu helemaal verkeert?
Van Nicholas had inderdaad de liggende achtervork wat lager moeten positioneren, zadat de Rohloff kabelloop wat rechter komt te lopen.
Jammer is ook dat Van Nicholas niet heeft gekozen voor de Magura H33 Firmtech remmen (zoals bij Idworx).
Verder een hele mooie fiets!!
Groet,
Frits
Een opengebroken achtervork is op zich niets nieuws. Ken je de vele klassieke stalen frames nog waarbij de staande achtervorkpoten met een bout bij de zadelpen vastgezet waren? Daar hadden we te maken met twee ‘gebroken’ vorkpoten die samen met de zadelpen op hun plek werden gehouden door slechts 1 bout… En daar hoorde je nooit iemand over…
Ondanks die ene opening zijn de vorken die geschikt zijn voor Beltdrive stijver dan de meeste andere vorken van ‘normale’ fietsen. Een goed geconstrueerde opening kan helemaal geen kwaad.
De Buschnell is iets anders dan de Trickstuff. Principe is hetzelfde, maar de Buschnell bestaat uit 1 stuk, met 1 expander en de Trickstuff bestaat uit 2 expanderschijven.
Van Nicholas heeft bewust gekozen voor normale HS33’s zodat er ook andersoortige remmen gemonteerd kunnen worden. Sommige mensen hebben toch liever low-tech V-brakes. Als je Magura’s om wat voor reden dan ook stuk mochten gaan, dan kan je eenvoudig een V-brake monteren en je reis voortzetten. Met Firmtech heb je geen enkele andere optie.
Je moet overigens wel heel erg gek doen om diepe krassen op te lopen. Titanium is nu eenmaal keihard en diepe krassen onstaan niet snel. Ook zal het frame niet zo snel verbuigen door een valpartij, omdat het zo veerkrachtig is.
Wat ook een voordeel is van de normale cantilever-nokken is dat je de Pioneer kan uitrusten met een racestuur en raceremmen met V-brakes. Zo maak je er een echte heavy-duty randonneur van!
Goede review! Lijkt mij een erg fijne fiets om even te mogen testen. Heb je goed geregeld 😉
Ik blijf de balhoofdbuis nog steeds erg groot vinden. Ik blijf het gevoel houden dat er iets aan de afmetingen niet klopt.
Maar het is een super mooie fiets hoor, al zou ik voor zwarte spatborden kiezen… Dat was mijn eerste gedacht toen je me de fiets liet zien 😉
Ach het is custombuild, ieder zijn aanpassing natuurlijk.
Ben ik met je eens, Jeroen. Om het titanium frame mooier uit te laten komen, zou ik alle goedkoop ogende zilveren onderdelen liever vervangen door zwarte. Zwarte bagagedragers, zwarte velgen, zwarte spatborden en verder niets anders dan de mooie warme glans van titanium!
Als de gewenste onderdelen niet in de optielijst van Van Nicholas voorkomen, dan kan je de fiets met alleen het nodige laten komen en de rest zelf en met je dealer monteren.
ja inderdaad… Dat lijkt me erg mooi. Ik ben nu al aan het kwijlen
De frameverhoudingen met dat hoge balhoofd zien er inderdaad wel een beetje merkwaardig uit. Toch heeft dat hoge balhoofd wel een functie, het levert namelijk meer torsiestijfheid op. De boven- en onderbuis staan op deze manier mooi ver uit elkaar, wat een sterker voorframe oplevert dan wanneer deze buizen heel dicht bij elkaar aan het balhoofd vast zitten.
Voor wie het kan betalen gaat er niets boven titanium. Droomfiets.
Voor dit prijskaartje verwacht ik wel dat de schakelkabels perfect lopen en een kaderslot past !
Wat betreft Idworx en de tandriem, vind ik dat Gerrit Gaastra wel een paar punten heeft: 1 Veiligheid: wanneer breekt de riem? 2 Theoretisch duurzamer dan een ketting maar zeker niet goedkoper door de dure tandwielen. 3 Om de riem goed te beschermen (extreme vervuiling, vandalisme) heb je een kast nodig. Wat mij betreft: hoedje af voor GG omdat hij tegen de markttrend in vasthoudt aan zijn overtuiging.
Verder wens ik iedereen veel rijplezier met de riem. Zelf ben ik zeer ecominded
en vind ik het feit dat de riem olie overbodig maakt een belangwekkend punt (lees bij Rohloff hoeveel fietskettingolie er in het milieu komt – al moeten we beide systemen in hun totaalimpact op het milieu beoordelen).
Het is duidelijk dat de Buschnell excenter vermijdt dat er vuil in het bracket komt.
Zijn er ook nadelen tov een bracket met 2 bouten ? Groet !
Het enige nadeel van de Buschnell excenter, voor zover bij mij bekend, is dat de bracketpot van het frame rond genoeg moet blijven om de Buschnell excenter in te kunnen plaatsen. Buizen kunnen tijdens het lassen wat vervormen, dus de uitdaging is aan de framebouwer om het geheel in elkaar te laten passen.
Over de tandriem kunnen we ellenlange discussies blijven voeren. Daar zal nooit een eind aan komen en ik voer de discussie dan ook liever in de praktijk door gewoon te fietsen en niet teveel theoretisch gel*l erop los te laten.
Ieder systeem heeft zo zijn eigen voor- en nadelen. Ik werk aan een uitgebreid artikel waar ik de ketting tegenover de tandriem ga beoordelen, inclusief praktijkervaringen van klanten, kennissen en mijzelf.
Wat een tijdloos mooie fiets, ik kan me het enthousiastme van Michiel helemaal voorstellen! Ik vind de oplossing van de staande achtervork mooi van eenvoud en gelukkig niet opvallend. En de excentrische trapas constructie ziet er degelijk en eenvoudig uit. Ik zou de fiets bijna te mooi vinden om hem voor een wereldreis te gebruiken… In eerste instantie leek de fiets me erg gestrekt, maar gelukkig rijdt hij ook echt goed.
Zucht… nu wil ik nog graag een bijzonder reisverslag lezen met deze fiets, of is dit teveel gevraagd?
Zekers mooie fiets! Maar….
Hoe zit het met het achterspatbord? Zit daar nu net als bij idworx een stalen gootje in de binnenbocht waar het draad doorheen gaat? De oude SKS spatborden die electriciteit middels een aluminiumstrip geleiden waren behoorlijk corrosiegevoelig.
Voor wat betreft riem/ketting. Blijft een leuke discussie. Wat mij betreft maken ze gewoon de kettingen weer dikker en breder, net als de tandwielen. Dan gaan ze oo makkelijk 20000+ mee. Dat half kilogrammetje extra merk je toch niet op een trekkingbike. Resteert natuurlijk het smeerprobleem….. Maar geen centertrack riem dus? Heb je die al getest?
Achterlicht werkt op batterijen. Dus gelukkig geen stroomdraad door het achterspatbord. Als je toch graag een achterlicht op de dynamo aangesloten wil hebben, dan zou je draad door of langs de bagagedrager kunnen geleiden.
Center Track tandriem ga ik nog een keer testen.
Geloof dat het in Duitsland verplicht is om het achterlicht en het voorlicht ten alle tijden gelijkertijd aan te kunnen hebben. En Idworx is natuurlijk wel een beetje Duits. Het stroomdraad door een holle buis aan de binnenkant van het achterspatbord zoals bij Idworx is wel de mooiste oplossing, hufterproof en netjes. Heb je ook geen batterijen nodig die uiteindelijk toch een keer opraken. Wel een prettig idee als het achterlicht het ten alle tijden doet. Vooral in het buitenland, waar nauwelijks fietspaden zijn.
Wat voor bracket-as wordt eigenlijk op de VNPioneer toegepast?
De bracket-as is de Truvativ GXP met holle as.
Een draad door het achterspatbord is netjes en functioneel, maar beperkt wel de ruimte voor de band. Bij veel Koga’s met zo’n draad loopt de band snel tegen de draad aan en vuil hoopt zich makkelijker in het spatbord op.
Er zijn ook mensen die de Pioneer zonder spatborden en met hele grove banden willen rijden en dan heb je niets aan een interne stroomkabel.
Sorry bedoelde de bracketlagers, excentrische buitenboordlagers naar ik aanneem.
Toch vreemd, dure naafdynamo en voorlamp, maar wel batterijen in je achterlicht.
Het metalen buisje aan de binnenkant van de Idworx achterspatbord beschermt dus het draad wat daar doorheen loopt. Zeer hufterproof, daar komt geen band tegen aan. Wat ophoping vuil betreft, dat kan een probleem zijn bij spatborden, maar hangt ook erg af van de tussenruimte. Bij de Idworx Off Rohler zit dat wel goed. Je hebt meer last van de ophoping bij de remblokken dan bij de spatborden
Eigenlijk zou je deze pioneer moeten vergelijken met de Off Rohler Ti, die is wel duurder (5990euro), maar wel mooier en net iets beter voor echt lange reizen ( bracketlager, spatborden, firmtech, ketting). En zo te zien passen er onder de Off Rohler ook bredere banden: 60mm geen probleem met voldoende ruimte tpv spatborden. Bij de pioneer lijken de 50mm BA al dicht op de spatborden te zitten.
Benieuwd wanneer je een keer naar Idworx afreist, zou wel een mooie vergelijking tussen de Pioneer en de ORti willen zien.
Inderdaad buitenboord lagers, van het type Truvativ GXP, volgens de samenstellingslijst op de website.
Toevallig zit ik aanstaande maandag bij Idworx! Er komt een verslag van het fabrieksbezoek op deze site.
De Off Rohler Ti is inderdaad een alternatief. Deze is op een aantal punten beter doordacht dan de Van Nicholas Pioneer, maar… niet te krijgen met tandriem.
En het is juist die tandriem waar ik me nu even veel op focus omdat dat onderwerp zo hot is. Het eerstvolgende testverslag zal van een Koga Signature met riem zijn en daarna heb ik wat te melden over de Santos Race Lite met Rohloff en riem. Vanaf volgende week ga ik een Van Nicholas Amazon met Rohloff en riem testen. Zo kan ik mooi kijken hoe de riem op een aantal totaal verschillende concepten presteert.
Misschien dat ik daarna weer eens een ‘ouderwets’ kettingfietsje ga testen.
Ben zeer benieuwd! Veel plezier daar in Wachtberg. Ben benieuwd of GG je van het riemgeloof weet af te helpen :). Misschien krijg je wel een paar plastic chirurgenhandschoentjes kado, zodat je geen smerige vingers krijgt bij het kettingsmeren 🙂
Michiel, veel plezier bij Idworx in Wachtberg! Tip, ga bijtijds weg want je komt zeker in de files terecht.
Ben benieuwd naar je belevenissen/ervaringen en of Gerrit z’n 2e hobby nog aan je zal laten zien.
Luc, jij vroeg nog of er nadelen zijn bij de EBB met 2 (aluminium) inbusbouten. Nadeel wat ik ondervind, is dat de 2 bouten na verloop van tijd spontaan knappen bij het aan- of losdraaien. Zelf gebruik ik altijd een momentsleutel.
Op de bracket staat dat je de bouten met 15 Nm mag vastdraaien. Doe dat niet!!!, want dan draai je ze zeker stuk. 10 tot max 12 Nm aandraaien is ruim voldoende (vergeet de bouten niet van een likje montagepasta te voorzien).
Overigens als de bouten knappen, dan kan je de delen nog wel verwijderen zonder beschadiging van je frame.
Fiets71, bij de Off Rohler zijn inderdaad banden van 60/559 mogelijk, ik zou dit echter afraden. Ten eerste 60/559 zijn alleen in vouwbanden te verkrijgen en brede banden zijn nu eenmaal moeilijk om de velg te centreren. Verder levert een 60 band niets extra’s op. Bij 57/559 (standaard gemonteerd op de OR) levert het goed centreren ook al problemen op. Zelf heb ik om mijn OR nu 55/559 Marathon Mondial liggen. Deze bevallen tot op heden goed, zijn wel wat zwaarder dan de Extreme maar slijten wat minder snel. Zijn ook wat steviger en iets beter om de velg te centeren.
De Off Rohler Ti is een prachtige fiets, ik denk zelfs dat er momenteel op de markt geen betere fiets is te krijgen. Met zijn EBB Long Life is de fiets helemaal af en ja hij is niet met riemaandrijving te verkrijgen, maar deze discussie ga ik niet voeren.
Frits
Toch handig als je eens de 60mm super moto’s wilt gebruiken voor een beachreis ofzo 🙂 60mm BA bevallen mij overigens prima, bepakt en bezakt over offroad woestijnwegen. Wel iets minder grip met uit het zadel fietsen bij steile beklimmingen, dan slipt het achterwiel door, maar er valt mee te leven. In principe zou je met 60mm dan wel iets bredere velgen moeten hebben, aangezien de druk op de velgwanden wel oploopt met die brede sloffen. Zou kunnen dat 55mm een gezondere grens is. Feit blijft dat ik wel blij ben met de ruime tussenruimte tussen band en spatbord, iets wat bij de pioneer beperkter lijkt.
Hoi Michiel,
Een erg, erg mooie fiets waar je inderdaad spontaan van gaat kwijlen.
Top afgemonteerd en met de mogelijkheid voor firmtech, die ik eigenlijk op mijn fiets had willen hebben (gelukkig hoeven mijn wielen er bijna nooit uit).
Ik ben het met je eens dat mochten ze kapot gaan, je geen andere optie hebt en bij HS33 er v-brakes op kunt zetten.
Ik zit me dan ook nu af te vragen waar ik eerder v-brakes gezien heb die aan de andere zijde dan normaal waren geplaatst.
Zou dit een nadeel zijn? en waarom dan geen Firmtechs met aan de andere zijde nokjes voor v-brakes?
Verder is een achterlicht op batterijen natuurlijk erg makkelijk maar ik rijd meer als de helft van de tijd dat ik fiets in het donker.
Mijn ervaring is dat de achterlichten vaak niet lijken gemaakt om vaker als 5 keer te openen, wat natuurlijk moet als je op wilt laden.
Mij lijkt een draadje (in een beschermend buisje) dan ook erg handig, ik heb overigens ooit een achterlicht gehad dat plaats had voor 2 reserve AA’s en ook op een draadje kon.
Ik zelf ben de eigenaar van een erg, erg mooie Santos en over een week heb ik ’em 20 maanden.
Ook ik heb toen voor Santos i.p.v. ID Works gekozen omdat die een van de zeer weinigen was die een riem-frame aanboden.
Na die 20 maanden en net geen 20000 km is er op het frame niets aan te merken, de riem heeft voor en nadelen, dat gaan we in het artikel van je lezen en beargumenteren.
De trapas hierboven ziet er ook gelikt uit, maar met die van mij heb ik nog geen last van vuil gehad, ondanks dat ik de omschrijving ‘onderhouds arme fiets’ vrij ernstig volg.
Frits vind de ID Works OR Ti mooier, ik heb ze even opgezocht en vind ze niet veel van elkaar verschillen, smaken verschillen en nu ik de mijne er naast zie ga ik de volgende 10 jaar weer met plezier op mijn eigen Santos zitten, maar blijf kwijlen van mooie recensies zoals van b.v. de volgende drie tests en jouw volgende ketting fiets test, de OR Ti?!! en natuurlijk van deze mooie van Nicholas.
Groet,
Martin
Fiets71,
Ben het met je eens, dat je bij 60 mm banden de velg iets breder zou mogen zijn.
Toch zou ik niet snel deze banden op mijn fiets monteren voor een bepakte fietsvakantie. De banden lijken zich dan bij een zwaar bepakte fiets m.i. te gaan vervormen, zeker in bochten en bij afdalingen. Als je de 60 mm banden op 2,5 Bar zet, heb je in ieder geval geen voor- en achtervering nodig.
Bij Idworx is de ruimte tussen voor- en achtervork geschikt voor extreem brede banden (60 mm is dat zeker). Ook de ruimte die de spatborden bieden is prettig, dit in tegenstelling tot de Easy Rohler die die ruimte bij de spatborden niet heeft.
Martin,
Pioneer, Santos en Idworx zijn gewoon hele mooie fietsen, bij het ontwerp is over heel veel zaken goed nagedacht. Ik heb uiteindelijk voor Idworx gekozen omdat ik de filosofie (o.a. onderhoudsarm, mooie oplossingen voor complexe problemen) erachter goed vind. Daarnaast ken ik oprichter (GG) al sinds 1999.
Dus ik ben eigenlijk een beetje bevooroordeeld.
Het beschermde elektradraadje in het achterspatbord moet zich eerst een paar jaar bewijzen. Op zich is de oplossing die nu gevonden is, een betere dan de vorige die nogal corrosie gevoelig was. Overigens heb ik dit opgelost door de punten met een speciale wax in te spuiten. Nooit geen last meer dat het achterlicht het niet meer doet.
Groet,
Frits
@Frits
Bij hele scherpe bochten voel je met 60mm op 2.5 bar inderdaad iets wegzakken. Schwalbe adviseert zelfs 2 bar. Voor scherpe bochten zou een 50mm met meer luchtdruk beter op zijn plek zijn. In afdalingen heb ik geen problemen gehad met de 60mm: top 85kmh, superstrak met de OR, met stuurtas en achtertassen (zonder voortassen). Denk niet dat ik de volgende keer weer 60mm koop, omdat ik de laatste tijd weer veel op asfalt rijdt, maar zal ze wel bewaren voor een strand- of woestijnrit :). Overigens op asfalt rijden de 60mm super moto’s echt heerlijk, maar al met al is het meer het idee dat 60mm wel kan met de OR en niet met de Pioneer, echt dikke banden en voldoende ruimte bij de spatborden. GG heeft wel gelijk, het zijn de kleine details die het hem doen :). Wat dat betreft beschouw ik de OR als de meest complete produktiefiets (mooi, functioneel, stabiel) van het moment en dat met een “ouderwetse” ketting :).
Ik rijd een VN-Pio, precies zo top afgemonteerd. Het is inderdaad een beest van een fiets, langzaam rijden gaat lastig. En dan heb ik er nog een Brooks Swift op gezet ook. Met je sloom sukkelende kindertjes op pad is dus wat meer aanpassen geblazen. Rijdt en stuurt lekker, ik ben er nog steeds niet uit of ik hem nu los of met volle bepakking lekkerder vind rijden. Dat zegt wel wat over de stijfheid van het frame, was op mijn ouwe fiets wel andere koek.
De Pio heeft wel één nadeel dat hier nog niet besproken is. Ik heb altijd angst dat hij een keertje gejat wordt. Wat mij betreft het grootste maar ook enige nadeel van zo’n mooie fiets. Ik heb er nu 10 K mee gereden, hij ziet er nog net zo mooi uit als toen ik ‘m kocht. De riem draait licht en perfect, voor mij nooit meer een ketting. Alleen de roestrekjes door Ti/RVS vervangen, dat wel. De moeite van het sparen meer dan waard!
Er is nu ook een 29er variant van de Van Nicholas Pioneer!
Zie: http://www.sintchristophorus.nl/van-nicholas-pioneer-beltdrive-nu-ook-als-29er/
Het testverslag van de Van Nicholas Amazon Rohloff Beltdrive staat nu ook online: http://www.sintchristophorus.nl/test-van-nicholas-amazon-rohloff-beltdrive/
Ik denk dat de kabelloop bij de achtervork bewust zo is gekozen door Van Nicholas. Op deze manier kan er geen vocht in de kabel indringen / blijven staan. Ik ga er van uit dat er over elk detail wordt nagedacht.
Blijkbaar toch niet, een ringslot past niet … de tubus drager bevestiging onder moet beter bij een fiets uit deze prijsklasse… geen keuze-mogelijkheid voor firmtech magura…achterlicht niet bedraad.
Een zeer mooie fiets om te zien met zijn titanium frame, maar de fiets is duidelijk niet zo doordacht afgewerkt dan een Idworx. ( lees de test maar eens van de Idworx Evo )
Beste Michiel,
Kun je me vertellen in welke maat je de pioneer gereden hebt.
Groet,
Ik heb gereden op een 58. Het exemplaar op de foto’s is een 55.
Ik heb op die van mij wel andere rekjes gezet. Wat er standaard op zat roestte al na twee maanden door de pekel!
Achter zit nu een Tubus Logo Titanium. Perfect.
Voor zit een Tubus Nova low rider. Hoewel deze van RVS is begint hij toch wat te roesten. Ik wou dat ze die ook in titanium maakten…
Mooie fiets hoor! Apart ook met zo’n rode Rohloff, wist niet dat dat een keus was bij VN.
Zit er nou een Brooks Swift of een Swallow zadel op? Ik heb op mijn VN racefiets een tita Swallow en die zit heerlijk op dit type fiets. Wat is jouw ervaring met dit zadel op deze fiets? Ik heb nu een B17 Pre-aged maar vind hem zelfs na een paar duizend km’s nog niet lekker zitten op een trekkingfiets.
Dank je wel voor je reactie, Jan-Willem.
VN bouwt de wielen zelf dus elke kleur die Rohloff produceert is in overleg mogelijk. Wel is het zo dat VN maar een beperkt aantal kleuren groot (dus voordeliger) inkoopt.
Het zadel is een Brooks Swift. Mijn ervaring met dit zadel is dat het nogal Spartaans is, echt een racezadel. Stevig dik leer. Ademt perfect maar wel beschermen tegen regen. Na ongeveer 600 km was hij al ingereden, dat viel me mee. Hoe hij zich verhoudt tot een Swallow of B17 weet ik niet, het is mijn eerste Brooks.
Ik ben tevreden met mijn Swift, maar dat heeft alles te maken met hoe ik mijn VN gebruik. Het merendeel van mijn ritten blijven onder de 80 kilometer, de focus ligt op forenzenverkeer, dagelijks gebruik in plaats van een 2e auto en snelle recreatieritten waarbij ik gedurende de hele rit voldoende gewicht op mijn pedalen hou.
Sporadisch zit ik echt een hele dag in het zadel. Daar is de Swift wat minder geschikt voor. Als ik moe raak en minder kracht op mijn pedalen zet leun ik meer op mijn stuur en zadel, wat soms resulteert in tintelende handen of last van mijn nek.
Op de foto zitten er trouwens nog gewone banden onder (Big Apple) maar sinds 7K rijd ik tubeless-ready. Een paar vrienden van me waren idolaat van tubeless op hun MTB of racefiets dus wilde ik dat ook wel eens proberen. Ongelooflijk maar waar: zowel snelheid als comfort zijn significant toegenomen. Maar ook hier geldt: de keuze voor tr-banden is geënt op mijn persoonlijke voorkeur en gebruik.
@ Peter G: Sinds de overname van Van Nicholas door Koga worden de wielen niet meer handmatig gespaakt en wordt de naaf enkel nog in zwart of zilver geleverd.