De Camino naar Santiago de Compostela behoort tot de meest favoriete trektochten van Europa en is inmiddels bijna een ‘verplicht nummertje’ voor de fanatieke lange-afstand-fietser. Voor wie overweegt deze circa 2700 km lange tocht te gaan ondernemen heeft ervaringsdeskundige Mat Knaapen een interessante website gemaakt: Per fiets naar Santiago.
Mat is maar liefst twee keer naar Santiago gefietst! Hij heeft zijn uitgebreide en zeer informatieve webpagina gemaakt op basis van zijn persoonlijke ervaringen, aangevuld met de vele publicaties op het internet en reacties van bezoekers van zijn site.
Op zijn website vertelt Mat het volgende:
Waarom Santiago de Compostela?
Deze vraag moet ieder voor zich beantwoorden. Feit is dat velen met het idee spelen, spontaan of aangestoken door een verhaal van deze of gene vage kennis die ‘het ook gedaan heeft’. Het is ook een uitdagend idee. Alhoewel deze pelgrimstocht al meer dan 1.000 jaar oud is, is de huidige belangstelling ervoor van vrij recente datum, na vele eeuwen in ruste te zijn geweest. De stormachtige groei van het aantal pelgrims begon rond 1990. In de jaren 1970-1985 lag het gemiddelde aantal pelgrims per jaar op 185. Een uitgebreide beschrijving van de geschiedenis van de Camino vindt U hier.
Uit ervaring en gezien enkele reisverslagen op internet, maak ik op dat er drie categorieën fietsers zijn die vanuit Nederland vertrekken: de wielrenners, de lange-afstandfietsers en de fietsende pelgrims.
De wielrenners gaan voor het pure fietsen. Ze rijden flink door, gemiddeld rond de 22 km/uur. Hun aandacht gaat vooral uit naar de fiets. Ik denk dat ze uren kunnen praten over welk merk het beste is. Prima, maar ik heb daar niet zoveel mee.
Voor de langeafstandfietsers is de bestemming ‘Santiago’ vergelijkbaar met bestemmingen zoals Praag, Berlijn en Barcelona. Santiago als einddoel is aantrekkelijk vanwege de goede voorzieningen onderweg, de prima routebeschrijving en de overvloed aan cultuur, historie en gastronomie op de route.
De derde groep noem ik ‘pelgrims’. Niet in de zuivere betekenis van het woord. Het zijn mensen die graag fietsen en interesse hebben in de cultuur, gewoontes en historie van de landen waar ze door komen. Santiago de Compostela (met één of twee ellen) heeft een speciale aantrekkingskracht. Waardoor? Dat verschilt per persoon. Voor mij trekt Santiago vanwege het historisch kader. De route is meer dan 1.000 jaar oud. Als U de route in middeleeuws perspectief ziet is het bijna onvoorstelbaar dat pelgrims uit het verre en koude Nederland of Vlaanderen de tocht volbrachten.
Er zijn niet zoveel echte pelgrims: mensen die primair religieus geïnspireerd zijn. Wel zijn er onder degenen die ik ‘pelgrim’ noem behoorlijk wat mensen die de tocht maken om een nieuwe start te maken in hun leven. Na een kapot gelopen relatie, na een ontslag, een overwonnen kanker of een burn out. En dan wil ik nog de gesponsorde fietsers/pelgrims noemen. Met veel bewondering lees ik over hun motieven en doorzettingsvermogen om geld voor een goed doel bij elkaar te fietsen. Zoals de Cliniclowns en het Kika.
Ik maakte mijn tweede fietstocht in 2011 om (mezelf en anderen) te laten zien dat je ook na een hartaanval-met-spoedoperatie nog lang niet afgeschreven hoeft te zijn. Maar vooral om weer te genieten van de ontmoetingen onderweg en de mooie steden, stadjes en dorpen met hun prachtige gebouwen en pleinen. En ook om te genieten van de Franse, maar zeker ook de Spaanse keuken.
Lees Per fiets naar Santiago, doe er je voordeel mee en plan die reis!
Ik heb het verhaal helemaal gelezen, en kan als ervaringsdeskundige zijn verhaal bijna volledig onderschrijven. Zeer nuttig voor mensen die het ook eens willen proberen
Mooie tocht hoor!!
Maar wat zijn lange afstandfietsers??
Ik deed Santiago aan op mijn tocht naar Marrakech, dat was in 2002, mijn ouders deden het jaren daar voor al. Voor mij was het een tussen stop.
Toen waren er nog zo’n 900 mensen aangesloten het Jacobsgilde, nu is het een veelvoud er van, gaat het niet ten onder aan zijn eigen succes?
@ Henk: Ik vind iemand die ruim 2700 km aflegt best wel een lange-afstand-fietser. Maar je hebt natuurlijk altijd baas boven baas. 😉
Kunnen de ervaringsdeskundigen vertellen of Santiago misschien aan zijn eigen succes ten onder dreigt te gaan? Hoe is het qua drukte op de routes en in de refugio’s? Is het nog geen filerijden tussen de Ortlieb tassen?
Wat een volledige site.
Hulde aan de maker(s)
Goed lees voer om te starten.
Michiel,
ik heb vorig jaar de tocht “langs oude wegen” gevolgd in Frankrijk eind augustus, en bijna niemand tegengekomen via Bastogne en Vézelay, + meermaals bijna lege slaapgelegenheden. Deze route is belange niet meer zo populair wegens te zwaar…
In Spanje is het natuurlijk een ander verhaal, maar na de eenzaamheid in Frankrijk was de drukte enigszins welgekomen…
Tot de Pyreneeën is het idd erg rustig fietsen, ook 11 jaar geleden was dat het geval.
Maar éénmaal over de bergen in Spanje werd het drukker en drukker, de slaapgelegenheden [refugio’s] puilden uit en we werden zelfs in sporthallen onder gebracht [nadat de wandelaars voor gingen].
Ná het bijwonen van de Mis en het Avé Maria was ik blij dat ik de rust en leegte van het binnenland van Spanje en Marokko weer onder mijn wielen had.
@michiel,
Kans bestaat dat de Camino aan eigen succes ten onder gaat. Maar dan vooral wegens de drukte op het laatste deel in de maanden juli en augustus. Vooral de oostelijke route in Frankrijk is nog heel rustig. Want alleen Nederlanders en Vlamingen fietsen ‘m. En dat zijn er niet zo heel veel.
In Spanje wordt het een ander verhaal. Mijd daarom het hoogseizoen: juli en vooral augustus. Zelf heb ik in juni gefietst 2008/2011 en geen overvolle refugios getroffen. Maar ik ken de verhalen van sporthallen wel. Neem daarom een tentje mee, dan heb je alleen last van de drukte als je op de wandelroute fietst.