Er is weer een nieuwe testfiets binnen! En deze keer is het een extra bijzondere! Aanschouw de voorlopig unieke Saint Christopher, een speciale uitvoering van de Santos Travel Lite.
Bij Santos is niets standaard, je kunt je fiets helemaal naar wens samenstellen en van je favoriete kleur laten voorzien en daar heb ik voor deze testfiets natuurlijk optimaal gebruik van gemaakt. Aan de hand van een paar computertekeningen heeft Santos er iets heel bijzonders van gemaakt. Geheel naar mijn eigen smaak en passend bij deze website.
- Koperkleurige Rohloff 14-versnellingsnaaf
- Gates Beltdrive (55 tanden voor, 22 tanden achter)
- Koperkleurige SON naafdynamo en Edelux koplamp
- Magura HS33 Firmtech hydraulische velgremmen met het nieuwste type remhendel
- Santos’ eigen lowrider aan de achtervork
- Tubus Duo voordrager
- Robuuste Schwalbe Marathon Mondial banden
- Brooks B17 zadel
- Leren handvatten
- Shimano SAINT platform pedalen met metalen pinnetjes
Het dikke aluminium frame is zwart gespoten en voorzien van lichtbruine stickers onder de blanke lak. Op de onderbuis prijkt de naam “Saint Christopher”. Over de gehele lengte van de bovenbuis is de slogan van deze website “Behold Saint Christopher and go your way in safety” te lezen en op het balhoofd prijkt een tekening van de heilige Christoffel himself.
Op de onderbuis bevindt zich Santos’ eigen universele petfleshouder voor flessen tot twee liter, welke ik voorzien heb van leren riempjes van het merk “Christophe”. Detail! 🙂
Als eerste in Nederland rij ik met de nieuwe HS33 remhendels van Magura. Deze zijn afgeleid van Magura’s schijfremgrepen en grijpen aanzienlijk krachtiger en met meer gevoel aan dan de HS11 en de huidige HS33 remgrepen. Ideaal voor de sportievere rijder!
Voor de achterdrager heb ik gekozen voor de zogeheten Lite Rack van Santos (made by Tubus), welke ik eerder al op de Santos Race Lite ervaren heb. Aan deze lowrider aan de achtervork hangen de tassen extra laag, wat zorgt voor een fijn laag zwaartepunt. De Lite Rack bagagedrager zwabbert voor geen millimeter en bezorgt de volgeladen Travel Lite een lekker strak rijgedrag.
Ik ga proberen te ontdekken waartoe deze Saint Christopher Santos Travel Lite in staat is en zal ‘m daarbij niet ontzien. Op het moment van schrijven heeft de Saint Christopher al flink op zijn donder gehad tijdens een twee weken durende expeditie door de binnenlanden van IJsland. Ik kan jullie nu al vertellen dat deze fiets flinke klappen te verduren heeft gehad en dat hij het heeft overleefd.
Hoe de fiets zich gedurende langere tijd houdt zal ik in meerdere artikelen vertellen. Volg SintChristophorus.nl op Facebook en blijf op de hoogte van de ontwikkelingen!
[Update 06-05-2021] Saint Christopher lakdesign voor een goed doel
In Januari 2021 ben ik onder de naam Saint Christopher mijn eigen vakantiefietswinkel gestart. Santos stelde voor om het Saint Christopher lakdesign van deze testfiets nu ook als optie aan te bieden aan iedereen die bij mij een Santos komt kopen. De spuiter van Santos rekent hiervoor een meerprijs van €300,-.
Saint Christopher is niet alleen de beschermheilige van de recreatieve reizigers, hij komt ook op voor de zielen die ongewild reiziger zijn: de daklozen. Als je ervoor kiest om jouw Santos van het exclusieve Saint Christopher lakdesign te laten voorzien, doneer ik de €300,- meerprijs hiervan aan de ShelterSuit Foundation. Deze stichting maakt waterdichte jassen die ook als slaapzak fungeren. Met één Saint Christopher Santos kan er één dakloze geholpen worden in de buitenlucht te overleven.
Als hij zo goed rijdt dan hij eruit ziet…
…van harte kerel…
Juweeltje!
Op verzoek nog even m’n Facebookcommentaar:
Ge-wel-dig…Doe je goed! Even op je site gekeken, twee puntjes van “kritiek”(voortgekomen uit een milde vorm van jaloezie;)): het lijkt alsof de tekst op de bovenbuis scheef staat? En de bidonhouder doet wat afbreuk aan de rest… maar zal wel uit praktische overwegingen zijn gekozen? Voor de rest: plaatje. Erg benieuwd naar je ervaringen met Marathon Mondial. Ik ga er ook mee op weg, zoals verhard als onverhard, maar voor woon-werk ga ik ze verruilen voor Big Apples.
Ziet er leuk en snel uit; de kleurstelling, overal leren details, koper blingbling, maar wat ik me wel afvraag is of je ook specifiek keuzes hebt gemaakt ten aanzien van het doel de fiets dient? Stuurtje ben ik ook wel nieuwsgierig naar en waarom die rack lite in combinatie met voordrager? Een en ander suggereert een snelle lichte reisfiets, maar tegelijkertijd wil je ook wat extra draagruimte door wel een voordrager te monteren. Als je de voordrager demonteert en gewoon een normale achterdrager plaatst (fly/logo/cargo) heb je ook veel opbergruimte. Nu lijkt het alsof je voor de racklite hebt gekozen vanwege het design, klopt dat? Ik neem aan dat je ook veel offroad hebt gedaan in IJsland, heb je de css coating ook gemist?
@ fiets71: De lage achterdrager ziet er leuk uit, maar rijdt gewoon erg goed. Strak, laag zwaartepunt en absoluut geen zwabberkont! Ik wilde er de optimale IJsland-off-road-stuur-en-stuiter-fiets van maken en had ruimte nodig voor twee weken eten, een winterslaapzak en warme kleren. Daarbij vond ik een laag zwaartepunt erg belangrijk en heb ik er ook voor gekozen om geen stuurtas te gebruiken..
De gewichtsverdeling en het lage zwaartepunt maakten het tot een heerlijk sturend fietsje. Beter dan een fiets met alles aan en op een normale achterdrager. Het ontbreken van een grote stuurtas doet ook wonderen voor de wendbaarheid.
We hebben in IJsland de asfaltwegen zo veel mogelijk gemeden en veel, heel veel ruige rotspaden, gravelwegen en modderpaden bereden. Hoe dit alles is bevallen zal ik later over schrijven.
Ik heb de CSS coating op de velgen geen moment gemist. Met de nieuwe HS33 remhendels remde de fiets als een goed doseerbare baksteen. Net zo goed als de Idworx Easy Rohler met CSS.
@ Menno: Ik heb me verwonderd over hoe goed de Mondial banden zich houden onder zware belasting en in heel ruig terrein. Daar ga ik een apart artikel over schrijven met de titel “Diep respect voor de Schwalbe Mondial”.
Goed om te horen dat ‘ie bevallen is Michiel! 😉 Ook wij waren heel erg tevreden over onze testrit met de Travel Lite incl. 25kg bagage!
We hebben trouwens ook de Mondial’s erop gezet, ben erg benieuwd hoe die zich houden straks tijdens onze lange fietsreis, 40 days and counting (down!). 😉
Jullie gaan een fantastisch avontuur met de Travel Lite tegemoet, Ellen! De fiets kan het hebben, dat weet ik zeker.
Het is in IJsland een lekker degelijk apparaat gebleken. We hebben veel gestuiterd en de fiets heeft serieuze klappen gehad. Ik ben zelfs van drie meter hoogte met fiets en al verticaal naar beneden gestort. De fiets landde op de kop en had slechts een afgebroken remhendel en wat krasjes. De hendel heb ik met twee tie-wraps provisorisch vast kunnen zetten. Van een achtertas was de rails half afgebroken en met behulp van een Gear-Tie (die moeten jullie echt op jullie wereldreis meenemen!) is de tas de resterende week op zijn plaats gebleven.
Wat een plaatje, ik weet inmiddels uit eigen ervaring dat een Santos Travel Lite geweldig rijdt, een heerlijke fiets.
Michiel, dat ken(de) ik nog niet ‘Gear-Tie’. Ik zie dat er verschillende maten te koop zijn, welke is het handigst?
Enne… hoe krijg je dat voor elkaar om van drie meter hoog te vallen? 😉
We hebben er ook alle vertrouwen in!
Ik had de Gear-Tie in alle maten bij me. Ik ga er nog een artikel over schrijven.
Het zijn echte life savers! We hebben ze o.a. gebruikt om de zakjes etenswaar luchtdicht af te binden, diverse onderdelen mee aan de fiets te binden, als snelbinders, tassenhaak, schouderband, etc. Je kan ze zelfs tot een steun voor een tablet of e-reader buigen. Ze zijn bijna oneindig vaak te gebruiken, want ze breken niet en ze beschadigen je frame niet.
Van drie meter hoogte vallen? Tsja, ik test de fietsen nu eenmaal grondig. 😉
@ Menno: het klopt dat de slogan op de bovenbuis een tikkeltje scheef staat. De regels links en rechts zijn evenwijdig uit een stickervel gesneden en toen op de buis geplakt. De buis bleek echter een beetje conisch te zijn, waardoor de slogan aan beide kanten iets naar voren oploopt. Bij eventuele volgende exemplaren (voor liefhebbers van deze site) zal dit gecorrigeerd worden.
De grote bidonhouder is inderdaad noodzaak, want ik heb graag voldoende water bij me om ‘s avonds mee te koken, ‘s ochtends brinta mee te maken en voor de koffie bij de tent en onderweg. En met warm weer heb je natuurlijk veel water nodig om te drinken.
mooie fiets michiel moet alleen wennen aan het ontbreken van de traditionele drager.
Er kan ook een normale bagagedrager op.
Michiel, hoe zit dat nu met die snubber ? Die is toch verplicht gesteld door Rohloff. Ik zie `m bij sommige travel lite`s wel zitten, bij andere weer niet .
De snubber is bedoeld om het eventueel overslaan van een te slap gespannen tandriem tegen te gaan. Ik hou mijn riem altijd goed op spanning, dus heb de snubber niet gemonteerd. Voor de meeste tandriemrijders is hij wel handig, omdat het aanlopen tegen de snubber een piepend geluid maakt, wat een signaal is voor de rijder dat hij/zij de riem aan moet (laten) spannen.
citaat Michiel:
“De regels links en rechts zijn evenwijdig uit een stickervel gesneden en toen op de buis geplakt. De buis bleek echter een beetje conisch te zijn ….”
Ehhh, ze kennen bij Santos hun eigen frame-ontwerp toch wel?
Peter
@ Peter M: Dat denk ik wel, maar zo’n lange sticker was nog niet eerder op de Travel Lite geplakt. Daarnaast is de fiets onder grote tijdsdruk tot stand gekomen, omdat hij snel klaar moest zijn voor mijn trip naar IJsland.
Hoe dan ook: zo’n “one-off” als deze mag best een scheef stickertje hebben hoor:). Ik ga ook eens even googlen op gear-ties, volgens mij heb ik ze o.m. bij Bever zien hangen, ‘t leek me toen echt een onzin-marketing-dingetje… Blijkbaar niet.
Mooi, die nieuwe HS33 2014. Was dit een test-setje of is dit vanaf nu standaard bij Santos ?
Dit was een test-setje. Levering vanuit Magura naar fietsfabrikanten en winkels moet nog op gang komen. Ik weet niet of deze ’14 HS33 de vervanger wordt, of dat beide types voorlopig naast elkaar leverbaar zullen zijn.
Het schijnt dat je met de nieuwe remgrepen veel minder last hebt van een beroerde kabelloop bij het gebruik van een stuurtas. Ook al heb je niet met een stuurtas gefietst, zou dat volgens jou het geval kunnen zijn?
De huidige HS33 remgrepen passen maar moeilijk op vlindersturen. De kabels lopen hier vaak recht tegen de stuurpen aan. En inderdaad, soms maakten de kabels ruzie met bepaalde stuurtassen. Bij de nieuwe versie is dit probleem opgelost, omdat de kabel onder een hoek bij het stuur vandaan loopt, net als Magura vroeger altijd deed.
Michiel , ik heb je al eerder de vraag gesteld over de ontbrekende snubber. Nu een plaatje gevonden ( mooie plaatjes van Bongersbikes )
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=599348813417871&set=pb.295414093811346.-2207520000.1375453236.&type=3&theater
Zichtbaar is dat het boutgat in het frame ontbreekt om de snubber te monteren.
Bij sommigen wel een boutgat cq snubber , bij andere Travel Lite`s weer niet. Is hier een reden voor ?
Bij de ene fiets zie ik wel een snubber en bij de andere niet. Ik denk dat de fietsfabrikanten en Rohloff zich er niet zo druk meer om maken. Zo belangrijk is dat wieltje nu ook weer niet. Bij Idworx kan hij ook niet gemonteerd worden.
Wat heb je nou precies met dat stuur gedaan, zijn de barends naar het midden verplaatst om een soort ligstuurtje te creeren? Heb je ook nog Big Bens overwogen?
De nieuwe HS33 is niet zozeer een nieuwe handgreep maar een nieuwe rempomp. Radiaal zo te zien. Wordt in de (sportieve) motorwereld al langer toegepast.
Met de nieuwe HS33 is Magura gelukkig weer terug naar het pompprincipe van de hendel van twee generaties terug. Die wordt door velen als de beste gezien. De nieuwste greep voelt zelfs nog beter.
@ fiets71: Inderdaad, ik heb twee lange barends in het midden geplaatst om een smalle zithouding aan te kunnen nemen bij het tegen de wind in beuken. Je kan er niet op liggen. Ik ga nog wel een setje kleine barends aan de uiteinden plaatsen, want af en toe breed kunnen gaan zitten is wel nodig, vooral met harde zijwind en in het ruige terrein.
Ik had diep respect voor de fiets, waar het grote stukken echt MTB voor gevorderden was, maar dan met 20-25kg bagage zag ik Michiel lekker stuiteren met zijn fiets terwijl ik toch merkbaar meer moeite had om mijn fiets onder controle te houden.
Nu ligt dat ook deels aan de stuurkunst van Michiel, maar toch stuurt de travel lite wel heel erg strak en scherp, zeker in vergelijking met mijn tank die toch een wat meer gemoedelijke stuurkarakter heeft.
@fiets71> die racklite kon natuurlijk ook alleen maar omdat ik de tent bij mij op de achterrack had liggen 😉
Waarvoor dank, Jeroen!
En als ik alleen op pad ga, dan kan ik in plaats van al jouw krachtvoer, gedroogde groente en biefstukken mijn kleine Hilleberg Akto in de tassen kwijt. 😉
Twee weken eten nam je mee, schrijf je. Heb je tussendoor nooit een winkel gezien?? Hoe deed je het dan met water? Had je van die zuiveringstabletten mee, of een waterzuiveringspompje? Was de temperatuur een beetje te harden snachts? En denk je dat je daar een beetje Ultra Light kun reizen?
We hadden aan het eind zelfs nog eten over. We hebben de route iets sneller gereden dan verwacht en kwamen in de laatste drie dagen in de bewoonde wereld waar wel winkels waren, maar niet noodzakelijk voor ons eten.
Praktisch al het oppervlaktewater in IJsland is drinkbaar. Smeltwater, bronwater, regenwater in overvloed, alles puur en helder! Heerlijk!
De temperatuur was in onze winterslaapzakken goed te doen. Nachtvorst deerde ons niet.
De volgende keer kunnen we er nog wel een paar kilo vanaf schaven. We hielden toch nog weer wat spulletjes over die we niet gebruikten.
Elf dagen onbewoonde wereld, waar kom je dat nog tegen? Zijn jullie zigzaggend door IJsland gefietst?
We hebben een rondje om een gletsjer gereden. IJsland is groot, bijna tweederde van Frankrijk. Als we hadden gewild, dan hadden we wel weken rond kunnen fietsen zonder dorpen tegen te komen. Hooguit een enkele berghut of een post van de reddingsbrigade.
Ik vond het feit om wat reserve bij te hebben niet geheel onprettig. De enige kilos die ik een volgende keer thuis zou laten dan zijn mijn eigen overtollige kilos :-p
De temperatuur zat gemiddeld zo rond de 11-14 graden.
We hebben uitschieters gehad naar 6 graden maar ook naar 25 graden.
En ‘s nachts rond vriespunt, -2.
Eigenlijk te warm voor mijn winterslaapzak dus, maar te koud voor de zomerversie 🙂
En als je ziet hoeveel we slechts van IJsland gezien hebben…
http://www.jenders.eu/?p=1404
Erg mooi hoor wat jullie gedaan hebben. Het lijkt inderdaad maar een klein rondje, daggemiddelde van ca. 60km? Fietsen die Santosjes zo zwaar? 😉
Initiele gedachtengang was 40km per dag. maar volgens mij op 1 dag na altijd wel meer gereden.
Ach je neemt het zoals het komt, vind je een mooi plekje dan stop je, zo niet dan ga je nog wat door.
Zwaarste dag over 53 km 12 uur gereden/gewandeld.
Vooral de ondergrond en wind/weer bepalen hoeveel je kan afleggen op een dag. Laat je leiden door de natuur!
Ik vindt het vooral knap dat je het zo lang kunt volhouden zonder supermarkt in de buurt :).
Ach, zo lastig is dat niet hoor. Water was er in overvloed, en eten voor 14 dagen meenemen is goed te doen. Zolang je niets tegenkomt is de verleiding ook niet groot 🙂
Jeroen, je hebt een mooi stel fietsen staan. (gezien via bovenstaande link)
De volgende wordt een…….?
…. nog geen idee 🙂
Altans, ideeen genoeg, maar nog geen voorkeur.
Da´s niet de meest eenvoudige route die jullie hebben uitgezocht 🙂
Ben erg benieuwd naar jullie verslag, en dan met name de verbindingstrack tussen de F35 en de Kaldidalur 550.
Ik heb zelf al eens in 2010 deze F578 vanaf de 550 een stuk gereden op de motor tot aan de lava grotten (Ishellir en Surtshellir) maar heb de weg toen niet verder kunnen rijden omdat de diverse rivier doorwadingen (ik geloof een stuk of 6?) toen te diep waren om dit alleen te riskeren.
Sta er eigenlijk van te kijken dat deze tracks ook met een 28¨ fiets te rijden zijn!
Ik heb mij in 2011 met mijn Travelmaster 28¨ beperkt tot de wat ¨gemakkelijker¨ te rijden onverharde routes omdat ik ervan uit ging dat ik voor het binnenland toch echt een 26¨ fiets nodig zou hebben. Dus volgend jaar misschien toch maar weer echt het binnenland verkennen, dat is voor mij toch het ¨echte IJsland¨….
@ Erwin: gewoon net als Jeroen het heeft gedaan: spatborden van je Travelmaster 2.8 verwijderen om ruimte te maken voor 50mm Schwalbe Mondial banden. Met smallere banden kom je namelijk niet ver op de ruigere tracks van de F578. Veel te veel grote rotsen en zuigende modder.
Wat zou de reden kunnen zijn om een vijfduizend euro kostende fiets te kopen, terwijl er voor drieduizend euro minder betere trekkingfietsen te bouwen zijn om offroad te gaan. Die kun je nog eens van drie meter laten stuiteren zonder meteen failliet te gaan :)…. Vond je het niet zonde van je geld om met zo’n dure fiets zo’n zware route te berijden?
Een betere fiets voor 3000 minder? Het lijkt me een hele interessante uitdaging om die te vinden! Als ik ‘m gevonden heb laat ik het jullie zsm weten. Dan zal ik die natuurlijk ook in IJsland moeten testen en ‘m van drie meter hoogte omlaag laten stuiteren. De Santos kon het hebben. 🙂
Wacht verder het testverslag maar af. Ik vind deze Travel Lite zijn geld absoluut waard. Al heb ik wel makkelijk praten, want ik heb deze testfiets in bruikleen van Santos.
Zoals het er nu naar uitziet ga ik volgend jaar weer naar IJsland. Met een nog prijzigere fiets. De Idworx oPinion, een variant van de All Rohler, maar dan met de Pinion P1.18 versnellingsbak.
Ik droom er echter ook van om de nog ruigere tracks te bedwingen met een FatBike. 🙂
Voila, je geeft in je laatste zin het antwoord zelf al, kun je voor die resterende 3000-3500euro nog een mooie reis maken.
Die oPinion zal wel op de Eurobike gepresenteerd worden, mocht je dat al prijs geven van Idworx of hebben we hier met een primeurtje te maken ;).
Idworx met Pinion? Past dat in de “proven technology” ideologie van G. Gaastra? Lijkt me overigens een prachtige combinatie!
@ fiets71: Je kan je geld maar één keer uitgeven aan een goede fiets en naast een fatbike heb je nog een andere fiets nodig voor al het andere verkeer (woon-werk, boodschappen, andere vakanties). Ik zie mezelf niet met een fatbike naar de Appie of Lidl rijden. Rohloff en tandriem zijn voor mij persoonlijk een must. Ik ga niet graag met een derailleur IJsland in. Een fatbike met gelijke techniek als deze Santos zal niet goedkoper zijn.
@fiets71: in mijn beleving koop je een dergelijke fiets niet om dit soort dingen te doen. Als je enkel via het asfalt naar zuid frankrijk rijd of duitsland of… dan heb je in mijn ogen voldoende aan een fiets die stukken minder kost. Maar ik wilde een fiets die niet alleen dat kon, maar die ik ook vol vertrouwen kon rijden op dit soort terrein.
Mijn fiets was heerlijk om daar te rijden, een travelmaster 2.9, dat had enige alternatief geweest waarmee ik had willen rijden :-p
Misschien kun je beter zeggen dat je er niet serieus op in wilt gaan, want je argumenten vliegen alle kanten op. Er bestaat een wereld van hele goede offroad fietsen ergens tussen een overspecte fatbike en een santos-travel-lite in voor heel wat minder euro’s (denk aan salsa fargo, surly krampus/troll/ogre, kona unit, etc). Een simpele bandenwissel verandert zo’n fiets eenvoudig van van moddervreter naar asfalttijger.
Je kan IJsland met iedere dikkebandenfiets met voldoende versnellingen doorkruisen. Als hij maar degelijk genoeg is en er bagagedragers op passen. Een stevige mountainbike van zo’n €800,- is goed genoeg. En die hebben we onderweg ook meerdere keren voorbij zien komen. Jij hebt het echter over een betere fiets voor minder geld en dan moeten we natuurlijk geen appels met peren vergelijken, zoals Rohloff-tandriem versus derailleur…
Overigens ga ik over een poosje kennis maken met een hele mooie custom-built FatBike met een titanium frame, Rohloff, tandriem en schijfremmen. De eigenaar daarvan is een groot IJslandliefhebber en ik vermoed dat hij de Ultieme IJslandfiets ontwikkeld heeft!
Het is overigens niet de insteek geweest om de Travel Lite als de ultieme IJslandbike te beoordelen. Het is een allround trekkingfiets a la Idworx Easy Rohler die op verschillende manieren opgebouwd en aangekleed kan worden en voor verschillende doeleinden inzetbaar is. Ik was vooral benieuw tot hoeveel de Travel Lite in staat is. En dat blijkt meer te zijn dan ik had verwacht. Veel meer.
Daarnaast is Jeroen met iedere off-road kilometer steeds verliefder op zijn Santos Travelmaster 2.8 geworden. Ook die fiets blijkt tot veel in staat. Er kleven nu prachtige herinneringen aan en die fiets gaat waarschijnlijk nooit meer weg. Wat niet wil zeggen dat er nooit een nieuwe (betere) fiets naast komt.
Zie hier een weblog van iemand die op dit moment solo met een FatBike met Rohloff en tandriem door IJsland aan het fietsen is: http://unchainediceland.wordpress.com/
Het mooie van een merk als Surly is dat ze bandbreedte als uitgangspunt voor hun frameontwerpen nemen, vandaar dat ik ze beter vind. Goede bandbreedte is iets wat een riem/rohloff/magura/edelux niet kan compenseren (frame en wielen zijn meer de fundamenten van een fiets dan het marginale verschil tussen riem en ketting). Dat ze meer dan de helft goedkoper zijn is ook mooi meegenomen.
Niet zo heel veel mis verder met die Travel Lite behalve de prijs en maximale bandbreedte als je het hebt over offroad-trekking, vandaar de nuancering. Riem zou ik vermijden bij sneeuw en modder, voor een strandfiets of woonwerkverkeer kan ik me er wel iets bij voorstellen.
Idworx heeft met de All Rohler een nog mooiere allrounder gemaakt dan de Travel Lite; bredere banden, bredere velgen, goede schijfremmen. Benieuwd met welk antwoord Santos in de toekomst zal komen.
En oja, als je moet lopen met een fiets omdat het te onbegaanbaar of te steil wordt om te fietsen, dan is een rohloff en zijtas combi ook niet al te ideaal. Mijn ervaring is dat de cranks doordraaien bij rohloff en dan tegen je kuiten aanlopen als je naast je fiets loopt. Dat gebeurt bij een derailleur niet. Ook de linker zijtas schampt dan tegen je kuiten aan. Had je met die laaghangende tassen ook geen last dat ze eerder tegen de rotsen aanbotsten? Met een drager met bovenrek, zou je nog je linkerzijtas daar bovenop kunnen leggen…… Die fatbike uit je linkje heeft geen zijtassen, vast een bewuste keus ;).
Geen last gehad van tassen of trappers tegen mijn rechter been. De achtertassen hangen ook bij de Lite Rack hoger dan de voortassen, dus als ik ergens vastliep op een rots of in een geul, wat regelmatig gebeurde, dan waren dat altijd de voortassen. Lang leve de 28″ wielen ipv 26″.
Wat betreft offroad rijden met ‘slechts’ 50mm banden, wacht de foto’s maar af! 😉
staat typfout in mijn vorige stukje.
Ik bedoelde, “in mijn beleving koop je een dergelijke fiets NET om dat soort dingen te doen”, en niet “NIET om dat soort dingen te doen”
Maar het kan ook met goedkopere fiets ja, mijn travelmaster is ook stuk goedkoper dan de travel lite 😀 Als ik me niet vergis was hij 3 jaar geleden bijna 3000 euro goedkoper dan de travel lite nu kost 😉
En riem vs ketting is al zo vaak discussie over gevoerd, enige wat merkbaar was tijdens onze reis was dat ik om de 2 dagen ging piepen en kraken en moest smeren. Elke 5 dagen ketting spannen. Thats it. Michiel heeft verder helemaal geen onderhoud moeten toepassen. Zijn reserve riem en mijn olie+kettingpons+schakels-set was ook vergelijkbaar in gewicht.
Ik had niet zonder rohloff willen rijden daar (op de manier dat wij daar reden). Als je zag hoe vol mijn fiets met modder, bagger, steentjes en andere rotzooi hing, vanwege het gemis van spatborden, op de uitstekende onderdelen. Als ik bedenk hoe die derrailleur eruit zou zien… En het doordraaien van de cranks is iets wat ik enkel in het begin met de rohloff had. Nu ettelijke 1000 km’s later heb ik dat probleem niet echt meer.
Rohloff+tandriem of “al het andere”. Het is kwestie van poetsen en onderhoud, maar daar had ik ‘s avonds echt geen energie meer voor.
Enige wat ik merkte aan mijn fiets is dat de voorvork niet zo stijf was, en dat was vooral op de hele technische paden lastiger rijden. Geen bagage voor had een alternatief geweest, maar dat was niet haalbaar vanwege het eten.
Door de modder/sneeuw/drek rijdt je met een rohloff+ketting ook vast. Modder blijft achter de velgrem steken en hoopt zich op tussen band en spatbord. Dan sta je vast, c’est simple.
Bij atb-toertochten zie je nog wel eens dat bij een opeenhoping van modder de voorderailleur blijft steken bij een mountaibike. In dat geval rijdt je ze met een rohloff allemaal voorbij. Even later wordt je wel weer ingehaald, want op een atb-parcours verlies je het als zware trekkingbiker zonder geveerde voorvork gewoon van een mountainbiker.
Offroad trekking is prachtig, jullie hebben voor jullie fietsen echt wel de grenzen opgezocht. Minder gewicht, minder zijtassen, andere tassen en rugzak, dikkere banden, schijfremmen is the way to go om het nog meer “utiem” te maken. Kun je ook langere afstanden maken tijdens die lange dagen op IJsland ;).
Michiel, nog even terug komen op de banden.
Je schreef: ¨spatborden demonteren en 50 mm Schwalbe Mondial monteren¨.
Nu heb ik de vorige keer op IJsland met 44 mm Marathon Mondial gereden (28X1.75).
Voordeel hiervan vind ik dat ik mijn spatborden kan laten zitten.
Zou het voordeel die 6 mm bredere banden opwegen tegen het nadeel om zonder spatborden te rijden? (ik weet dat dit natuurlijk een persoonlijke keuze blijft).
Welke maat had jij zelf op de Travel Lite gemonteerd? Op de Travel Lite zitten volgens mij toch dezelfde spatschermen als op mijn Travelmaster 2.8?
Nu de 29er zo wordt geprezen: De vraag is dan waarom ooit de 26inch in het leven is geroepen en dat we niet bij de 28inch zijn gebleven. Om vervolgens op het idee te komen om daar een ‘dikkere’ band overheen te leggen.
http://velotraum.de/system/26-zoll-versus-28-zoll
@ Ouwerkerk: de fietsindustrie is heel erg behoudend, vooral de Nederlandse, en vreemd genoeg wordt er te weinig naar andere takken van sport gekeken, of er wordt gewoon te weinig mee gedaan. En zo kan het decennia lang duren voordat technieken die in bijvoorbeeld de auto- en motorindustrie heel normaal zijn uiteindelijk in de fietsindustrie worden toegepast.
Echte innovatie komt meestal van de kleinere fietsfabrikanten of onderdelenleveranciers. Van de grote partijen (meestal in handen van niet fietsende aandeelhouders) hoef je niet veel te verwachten, want die kiezen meestal voor de veilige weg en houden vast aan wat ze denken dat de consument wil en aan wat eenvoudig en voordelig in te kopen is. Nieuwe technieken vermarkten en communiceren kost vaak teveel moeite en geld. Teveel risico. Zij zijn liever trendvolger. En dan heerst er ook nog gewoon teveel onwetendheid en kortzichtigheid… Totdat een kleine speler of 1 persoon zijn nek uitsteekt en verder kijkt dan de meeste neuzen lang zijn.
Deze kleine speler loopt vervolgens tegen het kip of ei probleem aan, want voor een vernieuwende uitwerking van een fietsconcept zijn ook nieuwe onderdelen nodig. Of een fabrikant van een vernieuwend onderdeel moet op zoek naar samenwerkingen met meerdere fietsfabrikanten.
En dan is er nog de innovatie-remmende werking van de regelgeving in de wedstrijdsport. Alle fietsen worden door regels gelijk getrokken en de constructeurs moeten ‘inside the box’ denken, terwijl het verschil pas echt gemaakt kan worden door ‘outside the box’ te denken.
Zo zijn er ongeveer 15 jaar geleden al pogingen gedaan om 29ers (die toen nog niet zo genoemd werden) op de markt te brengen, maar de consument wilde er niet aan, omdat de profs er niet mee reden. Men zag het nut er niet van in en de voordelen werden blijkbaar onvoldoende gecommuniceerd. Terwijl de professionele marathon-mountainbikers allang wisten dat grotere, dikke wielen veel voordelen boden. Helaas mochten ze niet… Er werd gestreefd naar gelijkheid in plaats van naar het optimale concept.
Fabrikanten die er wel wat in zagen liepen tegen het probleem aan dat er geen of onvoldoende banden en verende voorvorken beschikbaar waren om het 29er-concept echt goed uit te werken. Ooit, in een grijs verleden, is er gekozen voor 26-inch wielen, omdat deze wereldwijd het meest verkrijgbaar waren en dus snel en eenvoudig commercieel inzetbaar waren, maar als de 27,5-inch en 29-inch wielen destijds de overhand hadden gehad, dan hadden we nu waarschijnlijk allemaal op mountainbikes en toerfietsen met deze maat gereden.
Nu Schwalbe en een paar andere fabrikanten, onder aanvoering van o.a. Gerrit Gaastra, de investeringen durfden te doen om grote, dikke banden in het assortiment op te nemen en men eindelijk de voordelen van de extra grote en dikke banden is gaan inzien, komen er vanzelf meer fietsfabrikanten die geschikte fietsen om deze wielen heen bouwen. Maar daarvoor moest de behoudende fietsindustrie wel eerst een paar oude dogma’s loslaten. Daarnaast zijn het helaas maar al te vaak de behoudende winkeliers die de rem erop zetten en zo de consumenten niet geven wat ze eigenlijk willen, maar uit onwetendheid nog niet beseffen dat iets beter is.
Toen de regelgeving in de wedstrijdsport werd aangepast barstte de 29er trend pas echt los, want de profs konden nu eindelijk aan de consument de voordelen aantonen en toen werd het pas voor de fabrikanten commercieel interessant genoeg om mee te gaan met de trend en door te ontwikkelen.
@ fiets71: Het is altijd heerlijk om te zien hoe de Duitsers iets op een wetenschappelijke manier benaderen. Het artikel van Velotraum is mijns inziens wel te beperkt en teveel in hun eigen voordeel uitgelegd. Voor een lekker vlot rijgedrag zijn in de praktijk veel meer zaken van invloed dan alleen de bandbreedte. Daarnaast zijn sommige zaken, die voor bijv. mountainbikers wel sterk gelden, voor vakantiefietsers bijna verwaarloosbaar. Grip en comfort zijn ook belangrijk en daar speelt de wielmaat weldegelijk een grotere rol dan Velotraum omschrijft.
@michiel: erg mooie fiets, leuk detail die bruin lederen riempjes op de petfleshouder. Dank voor een zeer helder een leuk geschreven uitleg over hoe die wereld eruit ziet en in elkaar steekt. Wij zijn dus eigenlijk afhankelijk qua hardware van de professionele sport wereld. Nadat zij deze hebben mogen proberen en getest komt dat materiaal langzaam ‘onze’ kant op. Vervolgens kunnen wij hier in alle rust van profiteren.
Zullen wij als vakantiefietser ook mee gaan in de (terugkerende) hype rondom de 27,5 inch wielen?! Dit gezien Schwalbe aan het eind van de maand een complete nieuwe(aangepaste) lijn mtb banden gaat presenteren?! De mooie gulden middenweg tussen 26 en 29 inch…toch?
Gulden middenweg, joh, als je er in gelooft dan zal het wel waar zijn. Je zou eerder zeggen dat het een behoorlijke hype is om maar weer wat “voordeeltjes” te kunnen verkopen. Voor vakantiefietsers is de 26″ nog lang niet uitgespeeld. In Verwegistan hebben ze nog nooit van 650c of 700c gehoord….. en een sterker wiel met iets minder gewicht aan rubber is ook niet verkeerd. Comfort en grip kun je ook altijd nog in bandbreedte, velgbreedte en bandenspanning zoeken. Wordt het erg hobbelig kun je beter een rock shox monteren.
Mee eens, 26 inch zal waarschijnlijk nooit verdwijnen, ook al wil de industrie nog zo graag de 27,5 pushen ten koste van 26 inch.
Straks kunnen we kiezen uit meerdere wielmaten voor mensen van uiteenlopende lengtes en voor verschillende doeleinden. In IJsland heb ik ervaren dat een goed 28″ wiel heel goed geschikt is voor het ruigere werk en dat daar niet persee een 26″ wiel voor nodig is.
Het wordt steeds moeilijker om voor bepaalde situaties het ideale wiel te bepalen, want er spelen meer factoren mee dan alleen de maat, zoals de kwaliteit van de velgen, spaken, bouwwijze, breedte, bandenmaat, stuurgedrag, gewicht, etc.
Het ideale wiel is toch ook niet te bepalen, als je een fiets koopt met allround eigenschappen? Je weet maar nooit welke weg je in zult slaan. Stap 1 is de maximale bandbreedte bepalen. Stap 2 een bewuste keuze maken tussen 26″ of 28″ wielen. Stap 3 is een degelijk frame kopen met de juiste bovenbuislengte. Stap 4 is de kwaliteit van je afmontage en draagsysteem bepalen. Stap 5 juiste kleding. Bij het samenstellen van je fiets werk je dus eigenlijk van onder naar boven. Eerst het contact met het wegdek definiëren en vervolgens de rest.
Dat klopt, onderweg op de langere tochten denk je soms ‘gelukkig heb ik wat bredere banden met een goed profiel’ op andere dagen (soms dagen lang op het asfalt) denk je ‘had ik maar een snelle 28 inch band’…
@fiets71: hoe wordt een juiste(bewuste) keuze gemaakt tussen de wiel maten?
@Ouwerkerk;
Ik zou het niet weten hoe je voor een ander een keuze maakt. Dat mag ieder zelf bepalen. Het is al lang goed dat je er over nadenkt. Ik ben zelf nogal aan de lange kant, dus mijn persoonlijke voorkeur voor snelle licht bepakte ritten met de nadruk op prestatiegerichtheid (snelheid) kies ik voor 28″ (29niner). Maar voor lange zwaarbepakte trektochten met veel lagere snelheid heb ik geen enkele moeite met 26″ (mijn intuitie neigt dan naar sterkte/degelijkheid,/duurzaamheid (korte spaken, degelijke velgen) en verkrijgbaarheid van banden).
Nou…helemaal mijn gedachte!
Een vraag (off topic?): ketting “rekt” uit in de loop der tijd, aanspannen met excentrische trapas lijkt op z’n max te zitten. Wat nu? Ketting één schakel inkorten? en de trapas weer terug zetten?
Inderdaad, een ketting rekt en zelfs vrij fors in het begin (ofwel had ik gewoon een slechte ketting). Alleszins, de eerste keer dat ik moest verstellen, dacht ik ook dat de excenter al bijna op z’n max zat, en dus had ik meteen maar een schakel verwijderd. Dat bleek toch wat voorbarig, want de ketting ging er niet meer om zelfs met de excenter in zijn “kortste” stand. Dus schakel er terug weer in en gewoon aanspannen, dat lukte toch. Niet te snel denken dat de excenter aan het einde van zijn kunnen is.
Ik heb toch de ketting een enkele schakel ingekort en de excenter ligt nu mooi onder de lijn van de liggende achtervork.
Voordat ik de ketting heb ingekort en nadat: De laatste tijd wel last van een knarsend gevoel in het voorblad en ketting, alletwee zijn brand schoon. Waar kan dit aan liggen en hoe verhelp ik dat?
Dat klinkt als slijtage. Is alleen op te lossen met een nieuwe ketting, nieuw of omgedraaid achtertandwiel en eventueel een nieuw voorblad.
Dat zou ik ook zeggen, maar met het blote oog is dat niet zichtbaar. KMC X1 heeft 1500 km gelopen en de tandwielen 3500 km, zoveel is dat niet toch?
Draai maar eens heel langzaam aan de pedalen en kijk goed hoe de tandjes tussen de schakeltjes aangrijpen. Als de ketting versleten en opgerekt is, dan haken de rolletjes van de ketting met een schokje achter de tandjes van het tandwiel. De afstand tussen de rolletjes communiceert dan niet meer perfect met de afstand tussen de tandjes.
Of misschien staat je trapas nu een beetje uit het lood?
Daar dacht ik ook aan en heb de excenter reeds terug gezet in het midden, het gevoel bleef. Ik zal nogmaals goed kijken of het inderdaad slijtage is. Het kan in iedergeval niet de trapas zijn.
Komend weekend staat deze fiets op Bike Motion in de stand van Ortlieb. Ik hoop dat de bezoekers het niet erg vinden dat ik ‘m niet heb schoon gemaakt…
Ik kom zeker even kijken!
Beste Michiel,
Kan je wat toelichting geven bij de handles die gemonteerd staan op het stuur en jouw ervaring daarmee? Is dat even goed als een triatlon stuur?
Ik heb die bar-ends in het midden geplaatst om op de lange rechte stukken, tegen de wind in, wat smaller te kunnen gaan zitten. Je kan er niet op gaan liggen, zoals bij een triathlonstuur. Dat wilde ik ook niet, want het stuur staat van zichzelf al laag genoeg.
Op zich vond ik deze zitpositie wel fijn, maar ik miste toch wel de normale bar-ends aan het uiteinde van het stuur, want daarmee kan je goed sturen en klimmen.
Mijn toutterrain rohloff 26″ rijdt, vind ik fijner dan mijn koga signature met 28″ velgen.
De fiets voelt gewoon veel stijver, en ook vallen je vullingen niet uit je tanden als je over de kinderkopjes rijd.
Voor mij nog altijd graag 26″
Ha Michiel,
Dat is die fiets die ik vorige week heb proefgereden. Jullie testfietsen maken diep indruk op mij. Ik denk dat ik voor Santos Travelmaster 26 ga met een framehoogte van 61 cm. Een vraagje: is Chris King balhoofdstelsel overbodig of toch niet?
Ik heb zelf een Koga Worldtraveller uit 2001 en heb in 8 jaar tijd bijna 70.000 km met veel plezier gefietst.
Groeten Patrick
Hoi Patrick,
Fijn he, om al die fietsen achter elkaar te kunnen proberen? Ik hoop dat je er wat wijzer van geworden bent.
Bedoel je de 26″ Travelmaster? Ik dacht dat je voor 28″ wilde gaan.
Chris King is overbodig, de standaard lagers zijn goed genoeg.
Mocht je nog vragen hebben, dan kan je me altijd mailen. Ben je nog van plan om weer een keer naar IJsland te gaan?
Het testverslag van deze Santos Travel Lite staat nu online!
http://www.sintchristophorus.nl/santos-travel-lite-test/
Bedankt voor nuttige informatie dat mij 145 euro bespaart 😉
Tja, ik dacht dat alleen 26″ kan voor ruige wegen en dat 28″ voor asfalt. Na jouw verhalen te hebben gelezen zie ik dat 28″ ook heel geschikt is. Voor mijn lengte (1m88) met frame van 61-63 zal misschien voor 26″ minder mooi uitzien, ik weet zelf niet want ik kan geen voorbeeld of testfiets vinden. Dus even brainstormen 🙂
Over IJsland gesproken, ik wil dit jaar al heen maar vanwege aanschaf van nieuwe fiets wacht ik het nog even. Zeker wel binnen paar jaar weer terug. Afgelopen zomer moest ik Kjöllur route overslaan, ik vond dat heel jammer. Dat komt door aantal redenen: verkeerde banden (elke dag lek), slecht werkende remmen en versnellingen, onzekere bagagedrager die elk moment kan doorzakken (ovaal bout gat).
Grote wielen rollen lichter over obstakels dan kleine wielen. Iedereen die ooit eens met een buggy (zo’n handige opvouwbare kinderwagen met erg kleine wieltjes) heeft gereden zal dat waarschijnlijk nog herkennen. Die dingen rollen niet zo fijn.
Op asfalt merk je dat niet zo, op een grindpad bv wel.
Met fietswielen is dat net zo. Hoe groter het is, hoe makkelijker het over bv een slechte weg in IJsland rolt. Brede banden maken een wiel groter dan hetzelfde wiel met smallere banden. Wat het ideaal is hangt af van wat je het prettig vind, waar je gaat rijden en wat je mooi vind. Een 29er met 55mm banden rol tover de slechte wegen in IJsland beter (maar is wel iets zwaarder en voelt wat lomper aan door de massatraagheid).
Met 29er bedoel ik in bovenstaande tekst 28″ wielen met brede banden er op, 50mm of zelfs meer. Wel opletten dat er genoeg ruimte tussen de spatborden en de banden zit zodat die niet te snel vast lopen in de modder.
Massatraagheid van 29″ wielen is voelbaar bij een lichte, kale fiets. Bij een fiets met bepakking is dat ineens een heel ander verhaal. Dan is het gewicht van de tassen veel bepalender voor het rijgedrag dan de grootte van de wielen. Een iets lichtere slaapzak, lichtgewicht kleding in de voortassen of het weglaten van een stuurtas hebben dan veel meer effect op de wendbaarheid dan een lichtere band of kleiner wiel.
De lagere rolweerstand, meer grip en het extra comfort van een 29″ wiel zijn op een fiets met bepakking de belangrijkste voordelen.
Michiel daar ben ik het mee eens, alleen een 29″ wiel heeft bij de start een vertraging t.o.v. een 26″ wiel.
Verder vind ik een 26 er fijner fietsen met zware bepakking (voelt wat steviger/solider aan) maar dat is een persoonlijke mening.
@Frits,
ik ben van mening dat in eerste instantie de stijfheid van het frame bepaald hoe stevig/solide de fiets aanvoelt met zware bepakking.
ik denk dat er genoeg 26 inch modellen zijn die minder stevig/stabiel/solide aanvoelen dan deze travel lite.
Wanneer ik daarintegen de vergelijking maakt tussen mijn travelmaster2.8 en 26 inch MTB met dezelfde hoeveelheid bagage is de 26 inch duidelijk de winnaar voor het ruigere werk 🙂
Diezelfde vergelijking tussen de MTB en de travel lite, doe mij dan maar de travel lite. Beide voelen erg solide aan, maar die 28 inch van de travel lite heeft dan toch mijn voorkeur.
Mijn idee was dus ook om dit jaar de travelmaster thuis te laten en de MTB mee te nemen naar IJsland, aangezien een Travel lite iets boven mijn huidige budget zit 😉
Maar goed, ieder zijn eigen mening 🙂
Een solide gevoel, de wendbaarheid en snelheid zijn afhankelijk van veel meer zaken dan alleen de wielmaat. Ik rij nu een 26″ VSF TX400 met Rohloff en die accelereert, stuurt en rolt minder goed dan alle 28″/29″ trekkingfietsen die ik tot nu toe gereden heb. En qua degelijkheidsgevoel en stabiliteit scoort hij ook niet beter.
Wil je het verschil tussen 26″ en 29″ goed ervaren, dan moet je twee technisch identieke fietsen met elkaar vergelijken, zoals de Idworx Off Rohler Evo en de Idworx Easy Rohler Evo.
Jeroen en Michiel, die vergelijking heb ik ook gemaakt tussen de Idworx OR, ERTi en AR. Nu is 2x alu en 1x tita moeilijk met elkaar te vergelijken. De AR en OR (beide alu) zou je iets beter metelkaar kunnen vergelijken en ik vind de OR zonder bagage wat sneller “optrekken” dan de AR ook zonder bagage, rolt de AR eenmaal dan wint de AR het.
De banden keuze speelt ook een rol de Mondials (maat 55/559) die ik om de OR heb liggen hebben meer rolweerstand dan de Big Bens (maat 55/622) die om de AR liggen. Onder de ERTi liggen Marathon DeLux in de maat 50/622, feitelijk dus niet zo goed vergelijkbaar.
Zijn de fietsen opgetuigd met bagage dan zijn de verschillen, zo heb ik dat ervaren, te verwaarlozen.
Banden kunnen inderdaad enorm veel verschil maken. Dit wordt nog veel te vaak onderschat en men legt wel eens teveel de nadruk op allerhande technische componenten die nauwelijks invloed hebben op het rijgedrag. Terwijl de banden de enige twee contactpunten met de weg zijn.
De Travel Lite was met de Mondials in IJsland een heerlijke off-road expeditiefiets, maar in Nederland was het op asfalt een zware tractor. Met een setje Almotions transformeerde die tractor ineens tot een lekkere snelle en comfortabele cruiser.
Ik zit hier één en ander te lezen en te volgen, maar ik geraak er niet wijs uit. basics zijn dat een trekfiets zwaar genoeg moet zijn, en sterk erbij. Nu fietste ik rond Corsica met een Cannondale M800 MTB, waarop ik zelf een licht stel dragers plaatste, voorzien van 4 Agu tassen (geen stuurtas) en door mij van HS11 remmen voorzien toen velen nog bij V-brakes zweerden. Dat was lichtgewicht en alleen bij snellere afdalingen opletten om stevig beladen toch niet boven de 70km/u te gaan (veiligheidshalve mezelf die limiet op gevolesbasis opgelegd). Ondertussen rij ik op een 9kg GT racefiets en een 10 of 11 kg Specialized MTB (met 2 wielsetjes ifv te berijden wegen). Niet te licht maar toch… en in elk geval sportief.
Dus zoek ik als trekkingfiets iets wat daarbij aansluit: lichtgewicht, sportief, waarbij voldoende comfort blijft. Rohloff verzwaart de boel al onmiddellijk en dat komt bovenop de zwaardere frames. Dus zit ik naar Santos Travel/Trekking Lite, Koga Roadrunner, Surly Long Haul Trucker (met stuurbochtjes)… te kijken. Lagere achtertassen en cassettes, valt dat tegenwoordig te rijmen (of moet in dat geval toch naar Rohloff uitgeweken worden)? En waar vind ik specifiek op de wat sportievere trekfiets gerichte info (hier op de site of via link?).
Alvast bedankt