Het magazine BIKE & Trekking heeft 6 stalen reisfietsen getest, namelijk: de Avaghon S.28, Koga Signature Trekking Steel Lite, Snel Safari, Van Herwerden Twenty 8, Vittorio Classic 28 en de VSF T-Randonneur. Is staal het nog helemaal?
Waar staal als framemateriaal in praktisch alle segmenten van de fietsindustrie plaats heeft gemaakt voor aluminium, daar is er in het trekkingfiets-wereldje nog altijd een kleine groep verstokte liefhebbers die zweert bij dit klassieke materiaal. De voors en tegens worden in de test opgesomd en het is natuurlijk aan uzelf om te bepalen wat voor u wel en niet van belang is.
Op internet zijn er ontelbaar veel discussies over staal versus aluminium te vinden, maar internet kan een vertekend beeld geven van de algemene opinie. De relatief kleine groep voorstanders van staal heeft nogal eens de neiging haar standpunt als een ware religie te verdedigen. Als je de online opinie van staal-fanaten moet geloven, dan kan je het idee krijgen dat staal het enige echte goede materiaal is om onherbergzame gebieden als de Ardennen door te komen. 😉
Het is een nooit eindigende discussie, want bij het rij-karakter van een fiets draait het om persoonlijke voorkeur en gevoel en dus… over smaak valt niet te twisten. Mijn advies is niet te veel tijd te verdoen met het vergaren van informatie op internet en je niet te veel in de discussies te mengen. Ga liever naar de fietsenwinkel en vraag de verkoper om zowel een stalen als een aluminium fiets vol te hangen met tassen en deze te vullen met telefoonboeken. Ga met beide fietsen een flink stuk rijden en oordeel zelf.
Lees de test van BIKE & Trekking HIER (pdf).
Tijdens een fietsvakantie meerdere jaren geleden ben ik met een stalen fiets bij 75 km/u in de afdaling in een shimmy geraakt. De fiets begon hevig te schudden en het enige wat ik kon doen was remmen, het stuur recht proberen te houden en bidden dat ik voor de eerstvolgende haarspeldbocht tot stilstand kon komen, wat gelukkig lukte. Sindsdien ben ik geheel genezen van slap staal.
Het jaar daarop ging ik met een veel stijvere aluminium fiets op fietsvakantie en toen bleken snelheden boven de 80 km/u mogelijk. En het klimt en stuurt ook nog eens veel beter. Het mindere comfort van aluminium is voor mij geen nadeel gebleken. Met een goed zadel, fijne handvatten en 37 mm banden rijdt het lekker genoeg.
In het artikel van B&T staat: “Een derde argument voor veel diehard wereldfietsers om voor staal te kiezen is het gegeven dat staal makkelijker is te lassen dan aluminium. De gedachte is dan, dat in een houtje-touwtje metaalwerkplaats in Verweggistan met een gewoon lasapparaat een gebroken frame gelast kan worden.”
Nu is mijn vraag: Hoe groot is de kans tegenwoordig nog dat een aluminium frame breekt? Wie heeft dit probleem ooit daadwerkelijk in Verweggistan aan de hand gehad? Mijns inziens is dat argument allang niet meer van deze tijd.
Na vele reizen door de meest uiteenlopende landen zweer ik bij staal.
[Had ooit 2 maal frame breuk bij een alu frame en dan sta je echt te kijken]
In Kazachstan had mijn fietsmaat uit Tsjechie frame breuk en dan is het maar wat fijn dat uit een oud schuurtje en lasapparaat te voorschijn komt.
Als ik zeer lange tochten van boven de 300/400 km op de fiets zit dan is comfort erg belangrijk, daarom mijn keus voor een stalen randonneur maatframe.
Ook met bepakking van 18 kilo heb ik op mijn trekking randonneur [oversized]hoge snelheden met bepakking bergafwaarts gehaald 78,5 km/h, nog nooit shimmy gehad, weet dat het inpakken van de tassen en met name stuur en lowriders erg nauw luisterd.
Vond bij een alu frame van Koga dat het onconfortabel was en zeer houterig, mijn velgen vertoonden na de eerste tocht door Zwitserland al haarscheurtjes.
Ook vind ik tegenwoordig de meeste frames heel slordig gelast met name alu frames [dikke lasrupsen, massa werk].De unicrone voorfork vind ik minder mooi om te zien, komen veelal met scheepsladingen uit het verre oosten.
Het oog en gevoel wil ook wat vind ik!
Voor mij dus een mooi handgesoldeerd stalen frame….
kijk ook eens bij M-GENEERING hoe verschrikkelijk mooi die frames zijn.
Met liefde gesoldeerd.
Op de stalen fietsen zijn de getapte schroefdraden van staal. Het voordeel is dat bagagerekken e.d. echt goed vastgedraaid kunnen worden zonder de tap te beschadigen. Bij aluminimum draai je er zo doorheen. Op een rondreis in Cuba viel een medefietser met aluminumum fiets. Fiets was total loss. Bij staal was dat niet gebeurd doordat staal flexibeler is. R
Als bij een aluminium fiets het schroefdraad vernield is, dan is dat meestal toch echt de schuld van de eigenaar of een slechte monteur. Dit kapotdraaien kan bij alu praktisch net zo makkelijk als bij staal. Netjes vastdraaien met voldoende vet is het devies en niet doordrukken als je een weerstand voelt. Ik heb in de loop der jaren in de werkplaats bij zowel stalen als aluminium frames kapotgedraaid schroefdraad moeten repareren. Daarnaast heb ik bij stalen frames meer te maken gehad met vastgecorrodeerde bouten en moeren.
Als we het hebben over het kunnen lassen ALS een frame breekt, dan lijkt het me ook heel zinvol om te onderzoeken hoe groot die ALS in de praktijk daadwerkelijk is. Hoeveel groter is de kans op framebreuk bij alu tegenwoordig nog? Helaas zijn er geen statistieken die weergeven hoeveel alu frames er daadwerkelijk nog breken en hoe vaak staal het begeeft. Van wat ik dagelijks in de werkplaats meemaak, krijg ik steeds meer de indruk dat we procentueel (!!) meer stalen frames onder garantie vervangen dan alu exemplaren. Alu frames zijn tegenwoordig echt vele malen beter dan het beeld wat sommige mensen er nog van hebben uit de begintijd van aluminium. Daarnaast moeten we mijns inziens de framekwaliteit van racefietsen en ATB’s buiten beschouwing laten, want die zijn geheel anders geconstrueerd dan de frames van Tour en Trekkingfietsen.
Ik was deze week in een fietswinkel te Wageningen en zag daar een aluminium fiets letterlijk in 2 stukken gebroken.
Henk, welk merk en type was het?
Vorige week had ik een gesoldeerde stalen fiets in de takels hangen… onderbuis gescheurd bij de trapaslug… en dat was niet de enige dit jaar. 😉
Ander onderwerp: over twee weken krijg ik de testfiets binnen, Henk. Hij wordt nu nieuw opgebouwd en jij bent de eerste die erop mag rijden. MET de GB shifter!
SUPER….!!! Ik kom zeer zeker een proefritje maken. Zijn de GB shifters al op de markt dan? Volgens mij gaat Eric Schuit zo’n GB shifter in Z.Amerika testen!?
Zo het er nu naar uitziet ga ik me richten op London-Edingburgh-London, in 2013
De fiets die in 2 stukken lag was volgens mij een Gazelle, ik vond het sowieso maar een stom ding, ook om te zien en heb derhalve er geen aandacht meer aan besteed. Wel zag ik dat de fiets gebroken was bij liggende achtervork net achter bracket as.
Maar is het niet zo dat alles kapot kan Michiel, al ik bij mezelf na ga:
2 maal gebroken Alu frame oa. Cannondale [nieuw frame gekregen een week voor P-B-P], olie probleem Rohloff [kosteloos gerepareerd], SON naaf Dynamo dit jaar kapot [54 euro geheel gereviseerd], Mavic velgen met haarscheurtjes bij spaaknippels, Ceramische laag laat los op velg en zo zijn er veel meer dingen.
Maar dat schakelen met een Rohloff zweer ik bij, geen gedoe meer met misschakelen en aflopende ketting met alle ellende van dien.
Dus ik kom zo gauw je de fiets in huis hebt!!!
Steel = Real!!
Moet het eerste Alu-frame van 30+ jaar nog tegenkomen; dat zegt mij meer dan genoeg. ‘Gewichtbesparing’ is een fabel ansich en ga ik hier niet oprakelen.
Een ander, voor mij belangrijk, argument is die vanuit milieu-oogpunt.
Heeft u er namelijk wel is bij stil gestaan hoeveel energie er nodig is om Al+ uit bouxiet te verwijderen en dan praat ik nog geen eens over de vele chemische processen die erbij gemoeid zijn.
Verbaas me er dan ook over dat in de doorsnee fietsenwinkel amper nog een stalen ros te vinden is. Schandelijk gewoon!
Valt me wel op dat als ik op en zondag ochtend met de fietsclub ETP te Zutphen op weg ga en we vrij spel hebben op de posbank dat ik op mijn oude stalen Gazelle racefiets als één van de eerste renners boven kom. Ik zie er in de ogen van menigeen ouderwets uit dat in tegenstelling tot mannen op hypermoderne op zuurtok lijkende alu en carbon frames, maar toch! Het plezier is er niet minder om, en uiteindelijk ben ik zelf de motor op de fiets.