De Koga Randonneur is het langst lopende model uit de Koga-collectie en heeft inmiddels een cultstatus bereikt. Koga heeft nu besloten deze klassieker nog minstens één jaar in productie te houden, maar in het Signature-programma is het voor het Randonneurframe na dit jaar echt over en uit. Sla je slag nu het nog kan!
[UPDATE] Na mijn initiële vermelding dat de Koga Randonneur zijn laatste jaar zou zijn ingegaan is mij vanochtend door Koga verzekerd dat dit gerucht pertinent niet waar is. Het is daarentegen wel zo dat de Koga Signature Randonneur (KS-CR 28) komend jaar langzaam uit het programma gaat verdwijnen en ik heb daarom het bestaande artikel aangepast m.b.t. het model Signature Randonneur KS-CR 28.
Vroeger, toen de schepen nog van hout waren en de mannen van staal, hadden alle fietsen stalen frames waarvan de slanke buizen met lugs aan elkaar gesoldeerd waren. De één noemt het klassiek, ik noem het gewoon ouderwets en niet meer van deze tijd. Maar als je nostalgisch aangelegd bent, dan zou ik nu nog een Signature Randonneur KS-CR 28 samenstellen en aanschaffen. Misschien wordt het een collector’s item.
De Randonneur heeft zijn cultstatus verworven met het feit dat het vroeger één van de beste trekkingfietsen was. Maar zoals gezegd waren alle frames toen van gesoldeerd staal. Tegenwoordig wordt deze fiets op het gebied van rijkwaliteit, stabiliteit en duurzaamheid links en rechts ingehaald door de jonge garde met strak sturende, stijve, aluminium frames.
En dus gaat de Signature Randonneur KS-CR 28 verdwijnen. Eindelijk! Ik ben er niet echt rouwig om, want ik heb de Randonneur, hoe mooi hij ook moge zijn, qua stijfheid onder de maat gevonden.
Binnen de Koga-collectie zijn de Traveller, de WorldTraveller29 en de zelf samen te stellen aluminium Signature modellen véél betere fietsen. Er is echter altijd een groep liefhebbers gebleven die het voor Koga lonend genoeg hield om de Randonneur in de collectie te laten. En voor de confectie-collectie geldt dat blijkbaar nog steeds, want Koga gaat met de standaard Randonneur nog minstens een jaar door.
Maar cultstatus of niet, als merk moet je met je tijd meegaan (wat Koga absoluut gedaan heeft) en er komt een moment dat je zelf je klanten duidelijk moet maken dat ze een bepaald verouderd product gewoon niet meer moeten willen (iets wat diverse dealers al voor Koga deden), omdat je zelf al meer dan een decennium veel betere alternatieven biedt. Dit is voor Koga wel een dilemma, want tegelijk willen ze de verstokte staal-adepten toch ook kunnen blijven bedienen… En dus blijft de serie-Randonneur nog wel even.
Koga Randonneur 2015
Het 2015-model van de Randonneur krijgt een antraciete lakkleur met zwarte lugs en blijft qua afmontage gelijk aan het voorgaande jaar. Alleen de Shimano combipedalen (één kant klik, andere kant normaal) maken plaats voor Koga’s eigen ‘Solemate’ pedalen zonder kliksysteem en hij krijgt het mega-lompe ‘Atalanta’ stuur. De prijs is net als vorig jaar €2199,-
In het Signature-programma kan je je fiets zelf samenstellen en ik raad sterk aan om daar een gewoon recht stuur met bar-ends op te laten zetten, want die geeft de fiets een veel stabieler stuurgedrag wanneer je er ook een stuurtas aan hangt. Bij het ‘Atalanta’ stuur hangt de stuurtas veel te hoog en te ver naar voren, wat de fiets door de lage torsiestijfheid enorm kan laten zwabberen.
Nostalgie is een leuk tijdverdrijf…
…maar een slechte raadgever! Ben jij een klassiekerliefhebber of zo’n vroeger-was-alles-beter-romanticus? Bedenk dan dat je de allerlaatste versie van de Koga Randonneur niet koopt met je verstand, maar met je hart.
Laat de liefhebbers van klassieke, gesoldeerde, stalen frames nu maar over me heen komen. 😉
Het zal je gebeuren dat je met een technisch mankement in the middle off nowhere staat met je € 6000 Rohloff /Pinion/belt/titanium/E-bike fiets,
en die vroeger was alles beter mopperkont komt fluitend voorbij op zijn randonneur met derailleur….
Hoho, ik vergelijk de Randonneur hier niet met duurdere fietsen. Er zijn betere fietsen die veel minder kosten. En niks mis met derailleurs. Wat ik achterhaald vind is het gesoldeerde stalen frame en dat was het enige bestaansrecht van de Randonneur.
@Michiel: zijn de stalen frames van VSF of Gaastra of Avaghon minder achterhaald? Persoonlijk zie ik ook niet zo het voordeel van een zwaar en corrosiegevoelig frame.
Jammer!
Het is toch een veel gekochte fiets.
@ Filip: het VSF frame is een budgetkwestie. Minder stijf dan een alu frame, maar ook goedkoper. Dat is een bewuste keuze. Het is gelukkig niet met lugs gesoldeerd.
Het Avaghon frame heb ik nog niet uitgebreid genoeg mee gereden, dus daar kan ik niks over zeggen.
Het frame van Gaastra is exact even stijf als de alu tegenhanger van Idworx en dat is goed. Hij is wel goedkoper en een kilo zwaarder. Ook dat is een bewuste, verdedigbare keuze.
De Randonneur is ongeveer even zwaar als en veel minder stijf dan de alu alternatieven van Koga en hij is bovendien duurder. Verder zie ik geen voordelen, behalve de looks. Je betaalt dus meer voor een minder goed presterend frame en daardoor vind ik hem niet meer in de collectie passen.
Ontwerpers moeten tijdens de ontwikkeling van een fiets altijd met drie balletjes jongleren: prestatie, gewicht en prijs.
Onder de prestatie vallen in geval van trekkingfietsen de volgende eigenschappen: framestijfheid voor een stabiel en veilig rijgedrag met bepakking en algehele betrouwbaarheid en duurzaamheid van het frame en de componenten.
Een laag gewicht is gewenst, maar mag niet teveel ten koste gaan de degelijkheid.
Een lage prijs is ook gewenst, maar voldoende degelijkheid en een acceptabel laag gewicht hebben hun prijs.
Je kan nooit drie balletjes hoog houden.
Een degelijke, maar zware fiets moet goedkoper zijn dan een even degelijk exemplaar met een lager gewicht.
Van een lichte en goedkope fiets kan je minder degelijkheid verwachten.
Een degelijke èn lichte fiets wordt duurder.
Bij de hierboven genoemde merken is er steeds duidelijk voor twee balletjes gekozen. Bij topfietsen van bijvoorbeeld Santos, Idworx en Van Nicholas ligt de nadruk op maximale goede prestaties binnen een zo laag mogelijk gewicht en dan gaat de prijs aanzienlijk omhoog, terwijl ook daar op detailniveau continu concessies worden gedaan en keuzes worden gemaakt. Bij de Koga Randonneur vertaalt de relatief hoge prijs zich niet in meer degelijkheid, duurzaamheid, stabiliteit of een lager gewicht en daarmee is deze fiets mijns inziens niet meer van deze tijd.
Ben blij met mijn Santos travelmaster 2.8 met Rohloff en gates belt, als je daar eenmaal mee fietst wilt je geen fiets meer met een derailleur en een stalen frame.
Ja Michiel, dat is een schot voor open doel!!
Zelf heb ik nog de replica van de Gazelle Formula Trekking, de fiets van Frank van Rijn. Staal en bijna nog in originele staat (alleen Chris King balhoofd en andere V-Brakes).
Daarnaast nog een alu Wordtraveller van 2005 en een alu Globetraveller van 1998 (fiets is van mijn vader geweest) ook beiden in bijna originele staat.
Deze fietsen doe ik nooit meer weg.
Heel soms fiets ik er nog wel eens op, om het gevoel van vroeger te ervaren,
maar nu word ik een sentimentele oude zak.
Dan ben ik ook sentimentele oude zak, Frits. Ik vermaak me ook graag met oude meuk. Beetje opknappen, in huis ten toon stellen met een lampje erop en er naar kijken en van genieten. Maar dan wel oud oud spul en geen nieuw oud spul.
Het stalen frame van de randonneur is eerder ook al een tijd uit het programma geweest. Voor wat betreft de stijfheid, nu misschien niet meer geweldig, maar het is maar net waar je het mee vergelijkt. In 2000 kocht ik de Koga Terraliner oval ( het zelfde frame als de randonneur maar die kon ik zelf opbouwen naar wens) en na mijn Giant Expedition (1ste model, de antraciet grijze met blauwe opdruk), was de koga een toonbeeld van stabiliteit. Dat nu alles weer beter is heb ik ook ervaren nu ik de Koga omgewisseld heb voor een Van Herwerden Roadmaster CX. Dus toch weer staal, maar dat is een persoonlijke voorkeur. Bovendien denk ik dat ook de huidige generatie dragers en wielen ook veel bijdraagt aan de stabiliteit van een fiets.
Er is geen reden om te zeggen dat een stijvere fiets een betere fiets is (toch niet voorzover ik weet). Jij houdt van stijve fietsen blijkbaar, mooi zo. Ik niet, ik ben niet oud en ik ben ook geen “alles moet bij het oude blijven” adept.
Ik vind het wat spijtig dat je zo’n “mijn mening is de enige juiste” visie hebt. Het is voor mij een reden om minder waarde te gaan hechten aan je reviews.
@ Erik, de stijfste fiets is niet per definitie de beste fiets. Op een gegeven moment is een fiets ‘stijf genoeg’ en biedt nog meer stijfheid nauwelijks meerwaarde. En het ligt er natuurlijk ook maar net aan hoe je je fiets bepakt.
Maar als meerdere Randonneurs van diverse bouwjaren met bepakking reeds tussen 5 en 10 km/u beginnen te zwabberen, dan mag ik daar wel kritisch over schrijven. Ik heb zelfs een keer een vriendin van mij verboden nog langer met haar Randonneur op fietsvakantie te gaan, omdat het stuurgedrag in afdalingen ronduit gevaarlijk was. Zij zag zelf geen problemen, want ze wist niet beter. Totdat ik haar op een Koga WorldTraveller29 en een alu Signature zette. Toen wilde ze niet meer terug op haar Randonneur. Ze kocht zo snel mogelijk de aluminium Signature.
Ik ben in het verleden met veel slappere fietsen op fietsvakantie geweest, wat op zich wel ging, maar ik heb ervaren hoe eng en gevaarlijk een onvoldoende stabiele fiets kan zijn op momenten dat het er echt op aan komt. Later werden mijn fietsen steeds een stukje stijver en zo kon ik de verschillen jaar na jaar goed ervaren.
Ik heb een jaar geleden een gebruikte Randonneur gekocht, waarvan 6 maanden later het frame scheurde. De onderbuis scheurde precies naast de rand van de lug. Helaas kwam ik niet voor garantie in aanmerking, omdat het een tweedehands fiets was. Lassen bleek ook niet mogelijk.
Navraag en zoeken op een forum leerde me dat dit wel vaker voorkomt en ook op dezelfde plaats bij het bracket. En of de duvel ermee speelt, gisteren dook er weer een scheurend Randonneur frame op op het forum van de wereldfietsers!
Ik heb de Randonneur helemaal gedemonteerd en een deel van de onderdelen overgezet op een aluminium Stevens. Die fiets rijdt echt veel strakker!
Vakantie fietsen en dagelijks gebruik de laatste 40 jaar:
Staal: Gitane, Gazelle, Sparta ( scheur op de grens gebogen buis en bracket).
Alu: Jan Janssen, nu Santos 28 Travelmaster 2e hands met Rohloff en Gatesriem.
Geen derailleur meer: heerlijk, geen gekraak, geen smeerboel.
Eh.. ja, nog nooit zo’n stabiele, strakke en precies sturende fiets gehad.
…oh ja bij de stalen fietsen nog toevoegen: …. een Koga.
..verdere fiets-ervaring met partner: 4 jaar een stalen Dawes Street Tandem. en 3 jaar een aluminium Avaghon T 28 tandem gereden Ook hier de aluminium verre te prefereren boven staal.
Michiel, je noemt het Atalanta-stuur “mega-lomp” in je artikel. Hierbij een korte uitleg waarom we voor dit functionele ontwerp gekozen hebben: De Atalanta is een multipositie vlinderstuur dat door zijn breedte (63 cm) veel plaats biedt aan de handen waarbij genoeg plaats overblijft voor een grote stuurtas en een fietscomputer of navigatiesysteem. Bovendien is het in lengte verstelbaar, zodat de fietser de keuze heeft tussen een rechte en een iets meer gestrekte zitpositie. Afhankelijk van de vorm van de dag of de aard van het parcours (lange klim, tegenwind) kan het stuur eenvoudig op de omstandigheden worden afgesteld. Bovenstaande zijn voor ons voldoende reden om voor dit ontwerp te kiezen, wellicht zijn er lezers die hun ervaringen met dit stuur met ons willen delen?
Mijn gevoel zegt dat je een stalen Avaghon, Snel, Vittorio of Herwerden niet kunt vergelijken met bv de Gazelle’s van vroeger. Heb zelf nog een zwabber-Medeo gehad. Kan me zelfs voorstellen dat genoemde merken beter zijn dan de Koga. Kan dat kloppen? Overigens ben ik tevreden met mijn VSF T400 maar ik ben dan ook geen afdaler die 60 per uur wil halen.
Hallo,
ik ben verheugd te lezen dat Michiel zo eerlijk en open is om zijn eigen eerlijke mening gebaseerd op een grote hoeveelheid ervaring durft te delen op deze plek waar volgens mij ook wel wat staal-fanaten zijn.
Net zoals bekendheden die zijn opgegroeid met de oude stalen randonneurs zo is er nu een nieuwe generatie mensen die verder gaat en daarvoor zijn veranderingen, ook in materiaalkeuze, noodzakelijk.
De retro mannen met stalen randonneurs is natuurlijk grappig maar ik vergelijk het met oldtimer auto’s: leuk om naar te kijken of om kort op te rijden, maar je wilt dit niet gebruiken voor serieuze prestaties zoals een meerdaagse fietsvakantie. Het feit dat hoog gewaardeerde top-merken zoals Santos, Koga en Idworx steeds minder of helemaal niet voor staal kiezen zegt denk ik al meer dan genoeg.
Ik ben blij dat Koga nu ook inziet dat staal een erg achterhaald en slecht materiaal is t.ov. aluminium. Toch blijft Koga voor mij wel een vooruitstrevend merk.
groet, Edo
Een zus/broer van Idworx is nog het stalen Gaastra. Gelukkig blijven er verschillen bestaan maar om nu de staal-adepten af te schilderen als iets van de vorige eeuw en daarom per definitie ouderwets…..
@ Marc, ik heb het hier uitsluitend over het met lugs gesoldeerde frame van de Randonneur. Als je mijn eerdere reacties onder dit artikel leest, dan zal je zien dat ik over o.a. de Gaastra een andere mening heb. Ik heb niets tegen staal. Het ene stalen frame is het andere niet, gelukkig.
Chroom molybdeen staal is nog steeds een (zeer) potent frame-materiaal, hoe anders valt het te verklaren dat bepaalde fietsfabrikanten toch weer stalen trekkingframes produceren (Kona, Specialized). En volgens mij had Michiel nog niet zo heel lang geleden ook heel veel lol op een stalen Surly fatbike (…). Wel vraagt het wat meer creativiteit van de framebouwer om dezelfde stijfheid als aluminium te benaderen. Maar inderdaad; klassieke 28″ randonneurs, op (te)smalle bandjes, met (te)veel bagage… dat was geen feest.
Michiel, ik begrijp het onderscheid die je maakt. Je gaf aan niet veel ervaring te hebben met Avaghon. Ook Snel en Vittorio gebruiken nog lugs.
Wat was je ervaring met de lugloze TX 400?
ik vind het jammer hier te lezen dat Michiel zich nu wat terug lijkt te trekken m.b.t. zijn mening over staal. Staal is gewoon niet meer van deze tijd.
Nee hoor, er worden nog steeds hele mooie en goede stalen fietsen gebouwd. Met name door de custom framebouwers die de sterke eigenschappen van staal optimaal benutten, maar de beperkingen van het materiaal ook goed kennen en daarmee in het ontwerp en de keuze voor de soort fiets rekening houden.
Staal………….. Dat was vroeger, van de vorige eeuw. Ik herinner mij nog goed, hoe mijn stadsfiets reeds na enkele jaren begon te roesten. Ook de verchroomde velgen waren na enkele jaren al lelijk verroest!
Sinds ik aluminium en titanium fietsframes heb zijn deze problemen de wereld uit: aluminium en titanium kunnen niet roesten. Daarnaast is een aluminium frame doorgaans vele malen stijver dan een zwabberend stalen frame, met of zonder lugs!
Kortom, we moeten eens af van die oudbollige ideeen, gewoon loslaten en ons richten op de toekomst. Net zoals men bijvoorbeeld in de luchtvaart doet.
Hoi Edo,
Kun je eens wat over jouw fietservaringen vertellen? Welke reizen kijk je met plezier op terug? Kun je ook iets vertellen over jouw fietservaringen waarbij materiaalkeuze van het fietsframe een rol speelt?
Groetjes, Maarten
Hallo Maarten,
in 2009 ging ik voor het eerst op pad met mijn stalen Koga: ik fietste via de Elberadweg van Hamburg naar Magdeburg, een slordige 350 kilometers waarbij mijn Koga flink op zijn donder kreeg: Duitsland bleek stukken ruiger dan het vlakke Nederland met perfecte fietspaden.
Hier ontmoette ik mijn toenmalige vriend maar door een conflict over aanschaf van een nieuwe fiets zijn onze wegen gescheiden en maakte ik vorig jaar mijn eerste solo-tocht: van mijn huis in Friesland naar het drienlandenpunt. Dit op een Idworx Off Rohler Ti. Na afloop bleek dit de juiste fiets voor deze expeditie: zowel het vlakke terrein als het heuvelachige terrein waarbij flink geklommen werd gedroeg de fiets zich voortreffelijk. De fiets gaf geen krimp!
Door deze ervaringen ben ik nu een volgende tocht aan het plannen met mijn nieuwe partner. Ik heb overigens ook nog een aluminium Santos Travelmaster die ik voor dagtochten gebruik. Genoeg ervaring om te durven stellen dat staal een en al ellende is.
groet, Edo
Je kan in elk materiaal een goeie fiets maken, en in staal kan je dat naar mijn mening ook met lugs (in titanium misschien ook, maar dat ken ik niet goed genoeg) en je kan in elk materiaal crap maken.
En zelfs op crap kan je leuke vakanties hebben, dat wordt al te vaak vergeten.
Dat is althans mijn bescheiden mening, met weliswaar niet veel fietservaring maar wel de wetenschappelijke achtergrond om met zekerheid te kunnen stellen dat geen enkel van de bestaande framematerialen beter is dan alle andere op alle vlakken.
In 1992 kocht ik een Giant Cadex CFM-3 met een gelijmd carbon frame wat volgende “de experts” (fietstijdschriften) geen lang leven beschoren zou zijn. Echter, mijn Giant cadex bleef heel, na 100.000 km (waarvan +/- 70.000 als reis-/trekkingfiets) op één en hetzelfde frame vond ik het wel tijd voor wat nieuws, wat meer comfortabels, een ligfiets zou het antwoord moeten zijn.
€ 3000 is een smak geld, maar dan heb je ook wel “de fiets van de toekomst” (of althans dat werd mij wijs gemaakt) en een Nederlands fabrikaat mag best wel wat kosten. Echter een reisligfiets zonder bidonhouders, spaken veels te lang waardoor naspannen onmogelijk was én loodzwaar/23 kilo… Ja, heel komfortabel (op het vlakke) maar een ramp in de bergen.
Toen vond ik bij het grofvuil in Duitsland een oud stalen (Tange No 5 buizen) MTB frame, voor de gein meegenomen, opgeknapt en er vervolgens een bescheiden “round-the-world” tripje mee gemaakt (23.000 km). Gek of geniaal? Maar ook dat stalen vuilnisframe bleef heel.
Maar al te graag spiegelen wij ons succes aan de waarde van onze bezittingen, maar fietsen moet je nog altijd zelf doen, en voor hen die moederziel alleen door de wereld trappen/trapten weten dat dat kracht kost. Kortom; misschien is het niet de fiets, maar de wilskracht van de fietser M/V die voor prestaties en plezier zorgt. Immers; waar een wil is, is ook een weg. Kortom, zeur niet teveel maar geniet van wat je hebt. Ik heb het gedaan en kan al wel verklappen dat het mij eigenlijk geen eens zo slecht bevalt…
Laten wij ons niet druk over de toekomst maken, die komt vanzelf daar hoeft niemand iets voor te doen. En als die toekomst er dan is, dan is ie ook zo weer verdwenen, en heet de toekomst opeens verleden, en komen ook al die mooie en dure alu en titanium frames toch weer bij het oud ijzer…
Paul, heerlijk nuchter.
Het is nogal kort door de bocht om stalen frames met lugs “ouderwets en niet meer van deze tijd” te noemen. Ook op het gebied van staal staan de ontwikkelingen niet stil. Zie bijvoorbeeld Reynolds 953: een super sterk, roestvast staal. Ook met staal zijn zeer stijve frames te maken, hoewel deze meestal iets zwaarder zullen zijn dan vergelijkbaar stijve aluminium frames. Helaas wordt het belang van een lichtgewicht frame vaak zwaar overschat.
Michiel van den Brink kunt u contact met mij opnemen? U weet waarschijnlijk wel waar het over gaat.
Hallo Paul,
bedankt voor je leuke bericht. Echter gaat het niet alleen om wilskracht: ook het materiaal doet wel degelijk ter zake. In feite zou je die wereldreis (mijn respect daarvoor!) veel mooier zijn geweest mits je een top-quality bike zoals een Idworx of Santos met alu frame had gebruikt i.c.m. Rohloff / Pignon en riem van Gates. Nogmaals, het is niet voor niets dat deze fietsen vele malen duurder zijn dan bijvoorbeeld de eenvoudigere stalen fietsen. Je betaalt hier gewoon voor het beste wat er op de markt verkrijgbaar is.
Ik zie nog steeds te veel mensen krampachig op stalen randonneurs fietsen. Mensen met heel veel potentie maar helaas benutten ze dit niet optimaal door verkeerde materiaalkeuze (staal). Het is hetzelfde als een hardloper die op sandalen zonder demping gaat hardlopen. Die gaat dus ook nooit een wedstrijd winnen.
Tevens vind ik het jammer dat Michiel, die doorgaans uitstekende reviews plaatst en echt ook naast techniek veel kijk op design heeft, toch weer wat terug lijkt te krabbelen met zijn mening over staal.
groet, Edo.
Edo, wat vind je van deze fiets dan ? ( staal )
De discussie staal vs aluminium is zinloos….ieder moet voor zichzelf bepalen wat voor hem/haar de beste keus is.
Ik sluit mij aan bij de mening van Erik. Ik zie vaker in de schrijfstijl van Michiel terugkomen dat zijn mening “de enige juiste is”. Kennelijk is hij erg van zichzelf overtuigd; zijn mening is DE waarheid en de enige waarheid. Om het op dezelfde wijze te verwoorden als Michiel doet: de reviews van hem zijn waardeloos.
Nu inhoudelijk: ik heb jaren op zowel een stalen koga als een alu koga gefietst met veel bepakking en lange afstanden over slechte wegen. Beide fietsen waren ook bergaf snaarstrak. Je kunt echter de technologie van 12 jaar geleden niet zonder meer met de huidige techniek vergelijken. Daarnaast schaf ik regelmatig een andere fiets aan in de hogere prijsklasse, maar wat mij wel duidelijk is geworden dat de fietsen van nu minder betrouwbaar zijn dan die van 10 jaar geleden omdat er op gewicht en prijs gelet moet worden door de fabrikant en dat ten koste gaat van betrouwbaarheid.
Of Michiels revieuws “waardeloos” zijn dat is open voor discussie, maar wie vaker zijn website bezoekt zal duidelijk zijn geworden dat lang niet altijd geheel objectief word geschreven/bericht. Het is slechts één (zijn) mening en zienswijze. Ongetwijfeld heeft de auteur van de website veel ervaring met fietsen vergaard, maar om bijvoorbeeld twee weken spelevaren op IJsland dan een expeditie te noemen… Hoe veel, hoe vaak heeft Michiel nou eigenlijk écht door de wereld gefietst? Want dat staat nergens te lezen…
Stier & Vegter vinden jullie de laatste alinea relevant? Je hoeft in mijn optiek de wereld niet rond te reizen om fietsen goed te kunnen beoordelen.
Michiel is zeer terzake kundig, heeft veel kennis en is daarnaast technisch zeer onderlegd en misschien wel het belangrijkste hij pretendeert absoluut niet de wijsheid in pacht te hebben.
Daarnaast is hij testredacteur van het fietsblad Bike & Trekking.
Hij blijft altijd objectief zijn mening geven en dat wordt door veel mensen gewaardeerd.
En ja Michiel is een Santos fan, maar dat mag toch?
Verder heeft hij dit mooie forum opgezet, wat door veel fietsers en fietsreizigers ten zeerste wordt gewaardeerd.
Ik ben het met jullie eens dat testverslagen van fietsen in veel fietsbladen te kort zijn. Persoonlijk vind ik duurtesten (van b.v. een jaar) een beter beeld van de fietsen verschaffen.
Helaas liggen de prioriteiten bij fietsbladen niet bij lange duurtesten.
Daarom is dit forum zo mooi, omdat mensen over hun fietsen waar zij 10.000 km of meer op fietsen hun mening geven.
Vaak komen hier zaken naar voren die voor fietsfabrikanten aanleiding vormen om upgrades of veranderingen door te voeren allemaal ten gunste van ons fietsers!
Ja Frits en Michiel, hoeveel km per jaar fietsen jullie eigenlijk en in hoeverre denken jullie zelf over jullie gekleurde mening. Ik ben overigens persoonlijk van mening dat Idworx zeker de maatlat bepaalt, maar dat fietservaring een persoonlijk iets is. Het gaat erom dat jezelf zoveel ervaring en variatie op doet om te zien wat het beste bij je past. Van sommige zelfbenoemde ervaringsdeskundigen kun je soms best wel iets leren en van andere veelschrijvers weet je gewoon dat ze vooral hunzelf willen teruglezen. Het echte filteren zul je toch echt zelf moeten ontwikkelen en dat is verrekte leuk werk 🙂
Wim ik ben bang dat je op het verkeerde forum zit.
De uitspraken die je doet passen meer bij het forum van de Wereldfietser.
Overigens is daar ook een Wim die een gekleurde mening heeft over fietsbanden van het merk Panaracer.
Ik ben juist van dit forum vertrokken omdat daar ook veel betweters tussen zitten die denken dat zij de wijsheid in pacht hebben.
Ik probeer altijd zo objectief mogelijk te zijn en ja iedereen heeft zo zijn voorkeuren maar dat mag (ik heb overigens niet alleen Idworx fietsen maar ook Koga, Gazelle en Batavus, dus echt gekleurd kun je mijn mening niet noemen.
En voor de duidelijkheid ik hoef mij zelf niet terug te lezen, als ik mensen ergens mee kan helpen dan doe ik dat uit liefde voor het fietsen.
En voor je beeldvorming ik maak jaarlijks ruim 10.000 fiets km’s.
Hoi Frits, je hoeft je niet negatief aangesproken te voelen. Ik was alleen benieuwd of je wel of niet veel fietservaring hebt, dwz of je veel fietst op veel verschillende type fietsen in veel verschillende houdingen in veel verschillende landen op veel verschillende wegen en ondergronden. Het is lastig om op een forum de ervaringen van de wwforenser van de dagtourfietser van de racefietser van de mountainbiker van de wereldfietser en van de showfietser te onderscheiden. Als je dan ook hier veel gekleurde meningen leest (die wim van dat andere forum verwijst bv alles en iedereen door naar mgineering) dan is het lastig om al die opvattingen te filteren. Jij werkt dan vrijwillig als protagonist voor idworx, michiel wordt soms gesponsord door santos (net als fietsjunks en marco meijerink), eric schuijt wordt gepushed door koga en weer anderen zetten voortdurend bike4travel meilenweit vsf of avaghon op de kaart. En dan zijn er nog autistische veelschrijvers (zie wf) die voortdurend allemaal onzin roepen. Aangevuld door de onwetenden die denken dat als ze maar veel geld uitgeven dat ze dan recht hebben op een immer foutloze slijtageloze onderhoudsvrije fiets en bij het minste of geringste tegenslag moord en brand roepen en vinden dat ze bestolen zijn. Met andere woorden hoe filter je nou al die internet en tijdschriftinformatie tot iets objectiefs als ook die sites en magazines gesponsored worden. Hoe beantwoord je de vraag die voor jouw situatie het optimale is. Komt nog bij dat veel topics over techniek gaan terwijl dat maar een klein deel van het fietsspectrum omvat. Dat maakt het al met al toch best wel moeilijk als je het mij vraagt. Vallen, opstaan doorgaan en alle informatie door de wimpers bekijken toch?
Wim, no hard feeling mijnerzijds, begrijp je standpunt.
Ik probeer alleen fietsers te helpen met mijn ervaringen en m.b.t. zaken waar ik af en toe tegen aan loop en die ik dan op mijn manier probeer op te lossen.
Vind ik de oplossing goed dan probeer ik dit te delen op dit forum.
Maar ik pretendeer zeker niet dat ik de wijsheid in pacht heb, daar heb ik overigens te weinig technische know how voor.
Euh, Wim wordt ik gepushed door Koga? Nu voel ik mij -net als Frits- negatief aangesproken.
In mijn studententijd hadden mannelijke klasgenoten een poster van Raquel Welch boven hun bed hangen en ik een poster van een Koga Miyata Randonneur (met nietjes door het frame:-)).
Ik heb driekwart jaar hard gespaard en toen kocht ik hem bij Kroonenberg. Met de fiets in de hand ben ik toen lopend naar huis gegaan, want ik durfde er niet op te fietsen; zoveel geld was het voor mij. En ik heb nog steeds een goed gevoel bij Koga.
Om je een kijkje in mijn keuken te geven: toen Gerrit (idworx) zijn eerste twee Off Rohlers had gebouwd (geweldige fiets!) bood hij mij er een van de twee aan. Wow, wat was ik blij. Ik heb er geen gebruik van gemaakt, want het is dan net alsof ik zomaar switch omdat er een mooiere fiets is.
Robbert (Santos) heeft mij ook wel eens fietsen aangeboden. Ook daar heb ik geen gebruik van gemaakt. Al moet ik wel zeggen dat ik de 4.29 geweldig lekker vind rijden en dat Santos/Innobike het fijnste bedrijf is om mee te werken.
Koga vind het wel prettig dat ik op een Koga rijd, want het is goede publiciteit en ze denken dat ik daardoor meer Koga’s verkoop in dat winkeltje in de Jordaan.
Maar mijn advies staat los van de fiets waarop ik rijd. En gelukkig heb ik geen eigen merk dat ik moet pushen omdat ik nog een boel frames heb staan of ontwikkelingskosten heb gemaakt.
Wim, wellicht leuk om even dit verslagje te lezen: ik heb een drie jaar geleden 2500 kilometer door India gereden op een Hero fiets van 40 dollar: http://www.vakantiefietser.nl/reisimpressies/azie/India-noordwest/
Hoezo gepushed door Koga (helaas zag ik geen smile erachter dus was het gemeend) Kortom, vanuit Koga wordt er geen enkele druk uitgeoefend, dat wilde ik alleen maar even zeggen. En die Randonneur is nog steeds een bijzondere fiets; oude liefde roest niet; jammer dat hij van staal is…
Ik snap Wim wel. Als je veel fora volgt kom je altijd mensen tegen die je een bepaalde kant op willen pushen. Mensen die een al dan niet indirect of direct belang hebben. Hoe objectief kun je werkelijk zijn als opiniemaker als je ook in die markt werkzaam bent of er bevriende connecties mee hebt.
Eric, mooi verslag maar jij hebt in je winkel louter fietsen staan boven de 4000euro toch? Weet jij wat het werkelijke verschil is tussen een fiets van 1500 en 5000 euro is? Dat heeft toch vooral met het verkopen van angst te maken?
He guys, zullen we deze onzin discussie stoppen. Daar is dit forum veel te leuk voor. Als ik alleen maar zeggen, dat mijn Santos TM 2.8 lekker fietst, als ik minimaal 10.000 km per jaar fiets en me bijna moet verontschuldigen voor het feit, dat ik er veel geld voor uit gegeven heb, denk ik, dat we verkeerd bezig zijn.
Gewoon vandaag lekker op mijn TM met korte mouwen door Veluwe: daar gaat het over.
Dank u
Haha Edo Huizinga ‘wint’ het op deze pagina als het gaat om de klok te hebben horen luiden maar geen idee hebben waar de klepel hangt.
Beste fietskenners,
Ik vermoed dat jullie met jullie technische know-how zeker advies kunnen geven aan een jonge dame in Vlaanderen die zelf een goede trekfiets wilt samenstellen vertrekkende van een goed frame dat zij tweedehands kan aankopen. Ik ben nog geen ervaren reisfietser en verkies een fiets die zeer degelijk is en vele jaren fietsplezier zal leveren, zonder echter meteen boven het derailleur-systeem te gaan. Voor mijzelf is een stijf frame belangrijk (of dat nu staal of aluminium is), een frame van 50 cm, graag met hydraulische remmen, geen riem-ketting, een binnenboordlager, 26″ of 28″ wielen naar gelang het fietsmodel, stalen velgen en uiteraard goede pedalen. Ik denk dat een Koga Signature een ideaal frame bezorgen kan en sinds ik de tijd wil nemen om mijn toekomstige fiets goed samen te stellen, doe ik graag beroep op een ervaren fietser die een jonge starter met raad en daad wilt bijstaan. Hartelijke groeten uit Gent, Teresa
Hierbij nog vermelden dat ik een herenframe wens en mijn fiets tegen een beperkt budget samenstellen wil, omdat ik geloof dat ik met een goede fiets niet persé een dure fiets bedoelen moet en er ook creatief in kan zijn, mits wat tijd en geduld bij het samenstellen. Wie wilt mij graag bijstaan met raad?
Ik neem aan dat u op de hoogte bent dat deze website niet uitblinkt in “low-budget”? Dus om de fiets dan “tegen een beperkt budget samen te stellen…”. Voor € 300,- geeft de auteur/Michiel van deze website een prima advies. Of je stapt bij de Decathlon binnen, koopt een mountainbike met 26inch wielen, schroeft er je favoriete zadel, pedalen en bagagedrager op, wisselt de noppenbanden voor een paar straat-/tourbanden, en eventueel nog een extra stevig achterwiel met 36 spaken. Stel je mentale kompas in op: “waar een wil is, is een weg”. En ga op pad, klaar!
Het geven van algemeen fietsadvies is wel wat off-topic, maar vooral niet te doen, omdat de keuze reuze is. Je weet blijkbaar al heel goed wat je wilt. Nu is het nog een kwestie van de juiste fiets tegenkomen.
Zelf iets opbouwen of grondig aanpassen is niet direct nodig. Met een beperkt budget zijn er tal van goede gebruikte trekkingfietsen te koop. Zo heb ik heel veel plezier beleefd aan een oude Sparta Marathon van €200,- en ook een gebruikte Koga Traveller van €250,- plus een opknapbeurt bleek na 12 jaar nog altijd goed op zijn taak berekend.
Het is het belangrijkst dat je een fiets vindt die bij je past. Technische minpunten zijn vaak makkelijker op te lossen dan ergonomische knelpunten.
Ik heb nu mijn tweedehandse Koga Randonneur (van 2002) vier jaar. Ben er mee naar Santago gefietst (2600 km) en naar Berlijn (1000 km) dus met volle bepakking van dertig kilo. Ik weeg zelf 92 kg.
Deze fiets is een topper, stijf genoeg (62 km/ uur stijle helling af, probleemloos en comfortabel, geen gebibber). Geen enkel te hnis h probleem ondervonden, helemaal niets ook niet tijdens mijn vele trainingskilometers.
Ik kan helaas niet vergelijken met andere fietsen, maar ben erg gehecht aan mijn Koga. Bij vervanging zal ik alteratieven proberen!
Wellicht is alle advies erg subjectief? Koga staal wordt nog steeds geproduceerd, is toch niet zomaar?
Eeds
Koga maakt fijne fietsen .
Op mijn Koga ;lightdeluxe al vele kilometers gemaakt.Rome,Parijs,Berlijn etc.
Zelfs nog geen lekke band .
Fiets met 2 achtertassen,bikepacker bovenop +stuurtasje.Alles Ortlieb.
Tent van Hilleberg ;Anjan 3 en kookspulletjes.Alles bij elkaar zo’n 18kg.
Lekker met ketting en derailleur .
Eens een Koga,altijd een Koga
Ik heb deze fiets nu 3 maanden en heb er circa 2500 km op gefietst. Ik gebruik hem overwegend voor woon-werk verkeer(50km per dag) met kleding en computer. Daarnaast natuurlijk ook in de vrije tijd. De kritiek kan ik wel begrijpen maar doet geen recht aan de kwaliteiten van de fiets voor de Nederlandse omstandigheden. Op asfaltwegen met matige bepakking is het een heerlijk soepel rijdende fiets die goed comfort biedt. De fiets is heel compleet uitgevoerd.
Ik heb ook nog met andere fietsen gereden die door u hoger ingeschaald worden. Bijvoorbeeld de santos travel lite en ook de canondale touring. Ik vond deze fietsen zeker niet beter rijden en heel karig uitgerust.
Een fiets die echt instabiel is, is mijn batavus sprint. Die zou je inderdaad als gevaarlijk kunnen zien door het smalle stuur. Je kunt er echter heel hard mee rijden, veel harder dan met een santos travel lite.
Dus ik denk, dat je nog veel plezier kunt hebben van een koga randonneur. Vooral binnen de benelux.
Ik lees heel veel verschillende meningen over de keuze van het materiaal van frames, en concludeer dat heel veel beweringen niet overeenkomt met de werkelijkheid.
Lees dat een aluminium frame niet kan roesten, niet waar, als een materiaal gevoelig is voor oxydatie dan is het aluminium.
Belangrijk is het anodiseerproces voorafgaand aan de aflak. Een kras door de anodiseerlaag is onherroepelijk het begin van roest waar je zelf niets tegen kan doen.
Een chromoly frame met de juiste samenstelling qua legering zal bijna nooit roesten, mocht dit wel gebeuren dan kan u dat zelf goed herstellen
Hi! Beetje verlate reactie. Ik ben verbaasd te lezen dat er zoveel instabiliteit wordt ervaren met een Koga Randonneur (damesmodel 2015). Ik ken helemaal niets van techniek en heb deze fiets gekozen op basis van esthetiek en functionaliteit. Ik heb net 1800km zwaar bepakt met deze fiets door Frankrijk en Spanje gefietst. Dag na dag lange en steile klimmen en dito afdalingen, over alle mogelijke ondergronden en in alle mogelijke weersomstandigheden (gaande van snikheet tot sneeuw in de Pyreneeën). Verder gebruik ik deze fiets voor dagdagelijks woonwerkverkeer (30km) en langere dagtochten zonder fietstassen waarbij ik meer dan behoorlijke snelheden haal en niet moet onderdoen voor andere fietsers. Nog geen enkele keer heb ik een onveilig gevoel gehad met deze fiets. Hij fietst vlot en soepel en zelfs tegen hoge snelheden op afdalingen of op net heel trage steile beklimmingen werd de souplesse en stabiliteit steeds behouden.
Ik heb nog geen seconde spijt gehad van deze aankoop en zou zo weer dezelfde fiets kopen!
Sophie, ik neem aan dat je het model bedoeld met de twee schuine onderbuizen (een dikke onder en twee dunne erboven die langs de zitbuis naar de achternaaf lopen).
Met volle bepakking kan dit model een wat instabiel rijgedrag vertonen (meestal voelbaar bij een wat hogere snelheid), maar dit kan ook veroorzaakt worden door een verkeerde belading van de fiets.
Uiteraard speelt ook het gewicht van de berijder een rol, ben je licht van gewicht dan heeft dat een positief effect op het rijgedrag van de fiets.
Hoi Frits
Ik denk dat het inderdaad aan onevenwichtig verdeelde bepakking zal liggen dat anderen instabiliteit ervaren. Ik ben twee weken zwaar (maar doordacht en compact) bepakt door de bergen gefietst (Pyreneeën en omstreken) met op de afdalingen snelheden tot 45km/u. Woonwerkverkeer plat traject met een wisselende gemiddelde fietssnelheid tussen de 25km en 30km/u (onbepakt). Nog geen enkele keer heb ik een onevenwichtig of instabiel gevoel gehad.
Ik had 4 waterdichte vaude tassen (2 voor en 2 achteraan) en een stuurtas en verder geen “aanhangsels” en dat ging meer dan prima. En wat je zegt, ik weeg zelf maar 55kg dus misschien dat dat wel helpt?
Fijne fiets die Koga!
Metaalmoeheid. Een aspect wat nog niet in de discussie genoemd is. Pak de Wöhlerkromme er eens bij en kijk naar de vermoeiingslimiet van aluminium. Juist, die is er niet. Na een aantal cycli gaat het geheid kapot. Toch wel een aspect om rekening mee te houden.
je alu-TI-carbon frame scheurt in pakweg Kazachstan…bonjour les dégats…nougabollen…good luck. Een goed stalen frame buigt maar breekt niet. en kan in elk hol van pluto gelast worden. daar gaat het om als je echt de wereld verkent.