Jullie hebben er lang op moeten wachten, maar hier is ‘ie dan eindelijk; het testverslag van de VSF TX-400 Rohloff. Deze VSF is één van de voordeligste trekkingfietsen met de duurzame en onderhoudsarme Rohloff-naaf en ook de andere onderdelen zijn van opmerkelijk goede kwaliteit. Maar is de VSF door toepassing van deze versnellingsnaaf en mooie afmontage automatisch een goede fiets?
Als je op zoek bent naar een betaalbare, degelijke trekkingfiets voor heavy-duty gebruik en het liefst met een Rohloff-naaf, dan kan je niet om VSF Fahrradmanufaktur heen. Deze Duitse fabrikant staat bekend om zijn bijzonder scherp geprijsde fietsen. Zo biedt VSF de TX-400 met Rohloff voor slechts €2399,90 aan, waar je bij merken als Koga en Santos met gemak over de €3000,- heen gaat.
Menig zoektocht naar een nieuwe fiets begint op internet. Specificaties en prijzen worden met elkaar vergeleken en een eerste selectie wordt gemaakt. Rekening houdend met de prijs komt de VSF op papier of beeldscherm al snel als winnaar uit de bus.
Dit komt doordat VSF een indrukwekkende verzameling onderdelen in de specificatielijst heeft staan. Rohloff, SON, Magura, Tubus, Ergon, Schwalbe, allemaal gerenommeerde merknamen die je steevast tegenkomt bij de high-end fietsmerken. Zie hieronder wat je allemaal krijgt voor minder dan twee-en-een-half-duizend Euri.
VSF TX-400 Rohloff specificaties
Frame: | Chroom Molybdeen staal met excentrische trapas |
Voorvork: | Chroom Molybdeen staal |
Achternaaf: | Rohloff Speedhub 14-speed |
Voornaaf: | SON 28 Naafdynamo |
Crankstel: | Lasco CF12, Aluminium 42-tands, Shimano BB-UN55 vierkante stalen as |
Achtertandwiel: | Rohloff 16-tands |
Ketting: | KMC Z-610RB Anti-Roest |
Remmen: | Magura HS11 hydraulische velgremmen |
Balhoofdlager: | Ritchey Comp Logic V2, a-head |
Velgen: | Rigida Andra 30, Aluminium |
Spaken: | Niro, butted, 2mm |
Banden: | Schwalbe Marathon Mondial, 26″ 50-559 |
Koplamp: | B&M Lumotec IQ Cyo RT Senso Plus, 60 Lux, LED, Tagfahrlicht |
Achterlicht: | B&M Line LED met standlicht |
Handvatten: | Ergon GR2 met Bar-Ends |
Zadel: | Selle Royal Ariel Lookin Athletic, Gel |
Bagagedrager: | Tubus Cargo |
Lowrider: | Tubus Tara |
Spatborden: | SKS kunststof |
Kettingscherm: | Hebie Chainglider |
Pedalen: | VP-196, Industrielagers |
Standaard: | Pletscher Comp |
Pomp: | SKS Roadrace Framepomp |
Gewicht: | Fabrieksopgave: 17,5 Kg. Gemeten: 18 Kg. |
Op basis hiervan hopen velen dat de VSF een goed alternatief is voor de eerder genoemde duurdere merken. Echter, een goede fiets is meer dan een verzameling onderdelen. Het totale plaatje moet kloppen. Het rijgedrag, de stabiliteit met bepakking, de zithouding, de bouwkwaliteit en het afwerkingsniveau zijn niet van papier te lezen. Uitgebreid proefrijden (met gewicht in de tassen!) en vergelijken met andere modellen is dus geboden! En dat heb ik voor jullie gedaan. Maar voordat ik over mijn ervaringen vertel, loop ik de VSF TX-400 Rohloff even langs.
Stalen frame
De VSF TX-400 heeft een klassiek, slank, stalen frame. Dit is gelijk een eerste verklaring voor de lagere prijs. De concurrentie werkt hier bijna uitsluitend met duurdere, oversized aluminium buizen.
Over een stalen frame wordt veelal beweerd dat het comfortabeler rijdt dan een aluminium frame, omdat de slankere buizen soepeler zijn en staal een betere trillingsdempende werking heeft dan dik aluminium. Of dat in de praktijk werkelijk zo is, zal ik verderop vertellen.
Een fiets met een Rohloff-naaf heeft een spansysteem voor de ketting nodig. VSF lost dat op met een excentrisch verstelbare trapas. Keurig, want dit werkt erg goed en eenvoudig. Ook mensen met twee linker handen kunnen zelf hun ketting met regelmaat spannen.
Het frame is antraciet/zwart gelakt met een matte zijdeglans finish. Helaas zitten niet alle stickers onder de blanke laklaag.
Rohloff-Magura-Schwalbe-SON-B&M-Tubus-Rigida
Praktisch alle kwaliteitsonderdelen die een trekkingfietser zich kan wensen, zijn aan de VSF geschroefd. De duurzame Rohloff-naaf met 14 interne versnellingen is lekker onderhoudsvriendelijk, zeer bedrijfszeker en eenvoudig te bedienen met een draaihandvat. De naaf behoeft slechts eens per jaar (of iedere 5000 km) een olieverversingsbeurtje en als je dat keurig doet, heb je een levenslange garantie op de naaf.
De Rohloff-naaf kost iets meer dan duizend Euro en dus blijft er slechts zo’n 1300 Euro over om er een fiets omheen te bouwen. Zoals gezegd is het frame relatief goedkoop, maar de hydraulische Magura remmen zijn top, evenals de verlichting van SON en Busch & Müller. De bagagedragers van Tubus zijn lekker sterk, al hangen de achtertassen wel relatief hoog.
De 26″ wielen zijn gebouwd met degelijke Rigida Andra velgen, waar oerdegelijke off-road Schwalbe Mondial banden omheen liggen. Over deze banden heb ik al eens een lyrisch testverslag geschreven. Bijna niet kapot te krijgen, maar ze rollen wel relatief zwaar en oncomfortabel. Het inzetgebied van deze banden is erg specifiek: off-road door IJsland, Marokko, Nepal, Peru en dergelijke.
Het bijgeleverde mini-pompje mag VSF wat mij betreft weglaten, want om daarmee de 50mm dikke banden vol te krijgen, pomp je je het leplazarus.
Sportieve zithouding
De zithouding op de VSF is bijna als op een mountainbike. Dus met een recht stuur dat iets iets lager staat dan het zadel. Dit is goed voor de controle in geaccidenteerd terrein en bij het klimmen, maar je moet goed bij jezelf nagaan of een dergelijke sportieve houding geschikt voor je is.
Als je een fiets met een comfortabele rechtop-houding zoekt, dan moet je de VSF TX-400 laten staan, want het stuur is niet in hoogte verstelbaar. Je kan je dealer een hogere stuurpen en een steigende stuurbocht laten monteren, maar dit kost mogelijk extra (materiaal, arbeid en eventueel kabels verlengen) en dan is het nog maar de vraag of dit genoeg hoogtewinst oplevert.
Bouwkwaliteit
De test begint al bij het uitpakken en rijklaar maken van de fiets. Hoeveel tijd en handelingen je nodig hebt om de fiets perfect afgesteld de weg op te sturen, zegt iets over de aandacht die de fiets op de assemblagelijn heeft gehad. Nu ben ik van de duurdere merken als Santos, Koga en Idworx gewend dat die praktisch rijklaar uit de doos komen en nauwelijks tot niet nagesteld hoeven te worden. Kwestie van stuur en zadel rechtzetten, pedalen erop en fietsen maar. Dat bleek bij de VSF iets anders te gaan…
De afstelling van de remmen moest gecorrigeerd worden en er bleken een zij- en hoogteslag in het achterwiel te zitten. Een zijslagje krijg je er nog wel uit, maar een hoogteslag bijna niet. Daarnaast was de crank beschadigd, het velglint lag niet recht in de velg, het voorspatbord liep aan en het achterspatbord was niet goed gemonteerd.
Het achterspatbord liep niet mooi rond mee met de vorm van de band. Bovenaan was de ruimte tussen band en spatbord 12mm, maar door een verkeerd geboord gat bleef er verder naar voren nog maar 2mm over. Met een beetje zand ertussen hoorde ik de zaak snel aanlopen.
Nu had ik gehoopt dat dit exemplarisch was, zodat ik het kon laten rusten, maar een belrondje langs een paar dealers en ex-dealers leerde me dat er wel vaker dan gemiddeld slordigheden in de afmontage van VSF fietsen voorkwamen. Een tweetal ex-dealers gaf dit als voornaamste reden op waarom ze uiteindelijk helemaal met het merk gestopt waren, want tijd is geld, en de marges waren volgens hen toch al niet denderend… Drie andere dealers bevestigden dit, maar gaven toe dat ze VSF er toch maar een beetje ‘voor erbij’ doen, omdat ze “toch iets voordeligs willen kunnen bieden”. Een andere dealer wilde geen commentaar leveren, maar zei toch: “Tsja, wat verwacht je dan van een massaproduct?”
En nu testrijden!
Algoed, na alle boutjes en moertjes voor de zekerheid nagedraaid te hebben, ging ik op pad. De fiets werd eerst gebruikt voor woon-werk verkeer en later dook ik met 20 kg. in de tassen de bossen in. De sportieve zithouding beviel me goed, maar dat is een zeer persoonlijk iets. Door de compacte 26″ wielen voelde de VSF ook lekker wendbaar aan.
Wat me opviel was dat de VSF op klinkerwegen en grotere oneffenheden nogal stug aanvoelde. In eerste instantie gaf ik daar de Mondial banden de schuld van, maar toch voelde mijn Santos Travel Lite met superstijf aluminium frame en 28″ wielen comfortabeler aan met diezelfde Mondials. Sneller ook. Zouden de grotere wielen echt zoveel verschil maken?
Hardnekkig dogma: “Staal is comfortabel”
Dan maar het ruwe terrein in, waar de Schwalbe Mondials voor bedoeld zijn. Het stalen frame zou daar ook goed tot zijn recht moeten komen, want als je de ‘oldschool’ wereldfietsers moet geloven, rijdt staal comfortabeler dan aluminium, omdat de buizen een beetje veren. Nou, dat viel vies tegen! Toegegeven, als je heel goed door de stugheid van de banden heen probeert te voelen, lijkt het stalen frame inderdaad een beetje te flexen, maar helaas niet alleen in verticale richting. Ook in lengterichting voelde ik beweging in het frame. En wel meer dan me lief is, want op slingerpaadjes, over boomwortels en in klimmetjes voelde ik de tassen meer zwabberen dan ik gewend ben.
In het bos reed mijn vriendin op een stijve, aluminium Idworx met grotere wielen en even dikke banden, maar dan van het type Big Ben (met veel minder profiel), en het viel op dat ze veel minder hard moest werken dan ik. Vooral op gravel en mulle of modderige stukken rolde ze vrolijk bij me vandaan. Normaal is dat andersom. Conny keek genietend om haar heen, terwijl ik zat te ploeteren en me goed moest concentreren om steeds het beste spoor te pakken. Door de lagere torsiestijfheid moest ik meer met mijn bovenlijf werken om de fiets in bedwang te houden.
Al grommend dacht ik terug aan mijn test van de Santos Travelmaster 2.6 Alu, een soortgelijke fiets met 26″ wielen, maar dan met een goed stijf aluminium frame. Ik ervoer die Travelmaster 2.6 toch echt als comfortabeler. En sneller bovendien, want lichter en met banden met minder rolweerstand. En veel stabieler ook, zonder bij iedere S-bocht of over boomwortels een hinderlijke trap na te krijgen van de achtertassen. Bovendien kan je bij die Santos de zithouding wel ruimschoots aanpassen van sportief voorover tot comfortabel rechtop. Ik kon weer even lachen toen er een treffende column van wereldfietser Marco Meijerink door mijn hoofd flitste. De titel luidde: “Vering, mijn reet.”
Dit alles bevestigde weer mijn mening dat bij dit soort fietsen met dikke banden het comfort voornamelijk uit de banden moet komen en dat het frame daar nauwelijks verantwoordelijk is. Of je betaalt ervoor in de vorm van een verminderde torsiestijfheid, welke ik nu juist zo belangrijk vind bij fietsen die veel bagage moeten dragen.
Ruzie met spatborden en Chainglider
Over de spatborden heb ik al gemopperd, maar in het bos kreeg ik wederom bevestigd dat dit echt niet goed zit. Zowel voor als achter schuurde het zand langs het spatbord en de spatbordstangen. Modder en bladeren hoopten zich snel op en dat mag gewoon niet bij een voor off-road bedoelde trekkingfiets.
Gaandeweg de test merkte ik dat ik de VSF steeds minder vaak pakte om mee naar mijn werk te gaan. Ik stapte veel liever op mijn strakke aluminium fietsje met 28″ Schwalbe Almotion banden. En zo kwam het dat het lang duurde om voldoende testkilometers te maken om tot een duidelijk oordeel te kunnen komen.
Wat me daarbij ook stoorde was de Hebie Chainglider. Nu is iedere vorm van kettingbescherming in meer of mindere mate een noodzakelijk kwaad, maar de kunststof huls die VSF monteert vind ik echt een onding. Hij rust los op de ketting en de tandwielen, loopt dus altijd aan en maakt altijd een schurend geluid. Die Chainglider trek ik het liefst zo snel mogelijk eraf. Dan maar wat vaker de ketting poetsen en smeren. En een broekklem om.
Conclusie
Hier heb ik heel lang mee geworsteld, want hoe vertel ik eerlijk en correct wat ik van de VSF vind, zonder als een azijnpisser of bevooroordeelde staalhater over te komen? Ik kan het helaas niet tactischer verwoorden dan hierboven gedaan. Qua rijgedrag en comfort valt de VSF TX-400 me gewoon tegen.
Ja, ik ben verwend met duurdere Rohloff-tandriem-fietsen van aluminium en titanium, maar het illustreert wel dat je de VSF niet met de hoger geprijsde gevestigde orde mag vergelijken. Ondanks dat de VSF heel veel waar voor je geld biedt, krijg je voor dat lagere bedrag wel gewoon minder in de vorm van een zwaardere, minder stabiele en minder comfortabel rijdende fiets. Wat dat betreft zijn de ontwikkelingen de laatste jaren hard gegaan, met 29″ wielen, stabielere alu frames en op meer comfort gerichte frameverhoudingen.
Er bestaan veel gelijk geprijsde (of goedkopere) fietsen die comfortabeler, stabieler en lichter rijden en daar geniet je iedere meter van. Maar dan wel met een derailleursysteem in plaats van een Rohloff-naaf. Je moet jezelf dus goed afvragen hoeveel waarde je aan de Rohloff-naaf hecht, want je kunt nu eenmaal niet alles krijgen voor zo weinig geld. Zoals gezegd, bestaat een fiets uit veel meer dan alleen een Rohloff-naaf en een serie goede onderdelen. Het frame is het hart van de fiets en daarom raad ik je aan om ook de iets duurdere, aluminium concurrenten uit te proberen en zelf te ervaren wat een paar honderd euro meer, een alu frame en andere banden met het rijgedrag van een fiets kunnen doen.
Toch is de VSF TX-400 Rohloff een fiets waarmee je weldegelijk heel de wereld rond kunt. Mits goed afgeleverd door je dealer en mits de zithouding bij jouw soort gebruik en rijstijl past, heb je er een stevig en duurzaam trekking-apparaat voor. Maar fijn? Dat moet je voor jezelf gaan bepalen.
Tuningtips
– Schwalbe Almotion of Big Ben banden monteren (±€100,-)
– Topeak Road Morph pomp aanschaffen (€40,-)
– Hebie Chainglider weggooien (€0,-)
– Op termijn een stalen voortandwiel en een KMC X1 ketting monteren (±€100,-)
– Eventueel een verstelbare stuurpen (±€50,-)
Een mooie recensie, wat ik mis is wat meer info over het frame.
In 2008 heb ik bij mijn afweging voor een nieuwe fiets vastgesteld dat de bovenbuis relatief lang is bij VSF. Het is nu al bijna 2015 dus ik kan niet zeggen of dat inmiddels anders is.
Heb net de test gelezen, heb ook overwogen om een vsf te kopen, maar door het internet af te struinen heb ik besloten om voor een Santos Travelmaster te gaan. De vsf is best wel een leuke fiets maar is las op diverse forums dat de kwaliteit en montage minder was. De Santos zit goed in elkaar vind ik. Natuurlijk wel duurder maar ik ben wel van plan om er jaren plezier van te hebben
Je betaalt er merkbaar minder voor, en dat merk je dus ook… Toch zit bij mijn TravelMaster het voorspatbord ook niet exáct mooi om de band. Maar eens naar kijken. Maar elke dag 35 km woonwerk doet-ie zonder morren!
Nog een kleinigheidje dat me stoort.
De Duitsers doen heel frivool met een leuke rode fietsbel. Die er na een jaar zo uitziet…
Met interesse de test gelezen. Qua fietshouding ben ik blij dat mijn VSF uit 2011 is toen nog het traditionele balhoofd werd gemonteerd. Mijn fiets heeft 47mm banden en dat lijkt wat beter te passen. Voor het overige een prima vakantiefiets is mijn ervaring en heel veel off-Road ga ik niet zodat de extreme toepassingen achterwege blijven. Die afwerkfouten, die ik overigens ook had, is dat typisch iets voor de gemiddelde massaproduktiefiets? Met andere woorden: Wat is de afwerkkwaliteit van bv Batavus of Gazelle?
Een op een atb gebaseerde 26″ trekkingfiets met 40mm banden en geen ruimte tussen band en spatbord, dat is vreemd om te lezen. Is dat niet een foutje in je speclijst? Mondial is niet in 40mm te verkrijgen, wel in 50-559. Mondial is stug, maar je zegt wel geschikt voor IJsland en Peru…. dan is het toch prima band voor offroad? Heb zelf hele goede ervaringen met Mondial 50-559, huppel er op asfalt en op offroad elke ” verzuurde wereldfietser” mee voorbij :). Nu dikke 2000km mee gereden en het middenrubberstreepje op de band is nog steeds te zien. Heel mooi bandje dus: weliswaar een beetje stug, maar he, waar gaat het om bij het fietsen: lenigheid, kracht en souplesse zit in je lijf! Als je alle souplesse uit materiaal, banden en geveerde zadelpen wilt halen dan snap je niet hoe fietsen werkt.
PS. wat ik wel in je verhaal mis is de geometrische verschillen tussen Santos en VSF, alleen dan kun je iets over comfort en rijgedrag vertellen.
Zelf wil ik het liefst een zo stijf mogelijk frame (voor goede krachtsoverbrenging en strakke bochtjes zonder gezwabber) met een lui balhoofd en grote naloop (voor comfort en stabiel rijgedrag) en ruimte voor 57 of 60mm banden inclusief voldoende ruimte bij de spatborden (voor offroad touring). Pas dan heb je in mijn ogen een mooie basis om aan te vullen met rohloff en son. Kennelijk is de VSF net niet perfect op dat gebied. Daarentegen, als je de VSF helemaal uitkleed (spatborden verwijderen), zonder dragers en zware zijtassen gaat fietsen en voorziet van maximaal brede banden en een UL-setup, dan zou ik nog wel eens een atb-recensie van je T400 willen lezen. Zou de fiets kaal wel geschikt zijn om mee te mountainbiken? er zijn namelijk niet zoveel goedkope rohloff atb’s 🙂
Die 40mm is een tikfoutje. Het is inderdaad 50mm. Heb het aangepast.
“wat ik wel in je verhaal mis is de geometrische verschillen tussen Santos en VSF, alleen dan kun je iets over comfort en rijgedrag vertellen.”
Die snap ik niet…
Ik kan wel een serie cijfertjes neerzetten, maar dat zegt niets over rijgedrag en comfort. Het rijgedrag wordt door zóveel meer verschillende dingen bepaald dan alleen een paar buislengtes en hoeken. De dynamica van een fiets is namelijk te complex om op basis van een paar afmetingen conclusies uit te kunnen trekken. Maar al te vaak worden er op basis van geometriegegevens eigenschappen aan een fiets toegedicht die in de praktijk helemaal niet blijken te kloppen en zelfs de vele knappe koppen van Technische Universiteiten over de hele wereld is het nog nooit gelukt om de dynamica van een fiets volledig in cijfertjes om te zetten. Daarom vermeld ik geen frame-afmetingen.
Joke bedoeld denk ik de langere bouw van het VSF frame
Zie link :
http://leonpoels.nl/fietsen/fietsen/vsft400.html
Leon fiets op een 53 cm VSF en een 61 cm Avaghon.
Ter illustratie heeft hij 2 afbeeldingen van de fiets over elkaar heen gelegd.
Voorbeeld: er wordt algemeen aangenomen dat een langere fiets minder wendbaar is dan een korte fiets. En dan is er nog veel verwarring, omdat we praten in framehoogtes, terwijl geen enkele fabrikant dezelfde hoogte-lengte verhouding toepast.
Een 53cm Santos Travel Lite is bijvoorbeeld 1,5 cm LANGER dan een 56cm Idworx. Hoogte en lengte zijn hier dus niet vergelijkbaar. En toch ervaren veel mensen de Santos als wendbaarder dan de kortere Idworx. Vraag me niet hoe het komt, maar heel veel klanten kwamen na een proefrit terug met dezelfde opmerkingen, terwijl op papier de Santos iets minder wendbaar aan zou moeten voelen.
Ik ga hier nog een uitgebreider artikel over schrijven, als ik tijd heb.
Het komt op mij over alsof je vergeleken hebt met fietsen die een derde duurder zijn. Bij + staat degelijkheid, bij – staat o.a bouwkwaliteit en afwerking. Hoe rijmt dit met elkaar?
Wat betreft Rohloff-fietsen heb ik inderdaad duurdere fietsen in gedachte, simpelweg omdat de consument de VSF graag met die fietsen wil vergelijken en er weinig andere Rohloff-fietsen in de prijsklasse van de VSF zijn. Maar ik vergelijk de VSF ook met goedkopere of even dure fietsen met derailleur, zoals de genoemde Santos Travelmaster of bijvoorbeeld een Koga WorldTraveller.
Met degelijkheid doel ik op de kwaliteit van het frame en de onderdelen. De VSF kan absoluut tegen een stootje en is met duurzame onderdelen gebouwd.
Met bouwkwaliteit heb ik het over de assemblage.
Oprechte test,dank je.
Ben benieuwd naar je verslagje over geometrie. Er zijn waarschijnlijk teveel variabelen welke fietsgedrag beinvloeden, vooral als het om type wegdek, banden, type bagage, hoeveelheid bagage, volume/compactheid bagage, fietstechniek(als in gedrag en ervaring). Maar om op een meer objectieve wijze fietsen en dat metname fietsframes met elkaar te vergelijken moet je veel verder kijken dan lengte bovenbuis (framemaat, lengte zitbuis, is al helemaal geen uitkomst voor een goede vergelijking). Nu heb je dat in deze vergelijking niet gedaan en lees ik je verslag eerder subjectief dan objectief. Dan loert voor de lezer het het gevaar van vooringenomenheid. En dat zou ik dan weer een gevalletje van jammer vinden. Door elk onderdeel van het frame stapsgewijs met elkaar te vergelijken (bv Santos Travelmaster vs VSF T400) kom je denk ik tot objectieve conclusies die je subjectieve gebruikerservaring kunnen staven. Denk ik, hoop ik 🙂
Joke,subjectief gezien,maar dit kan ook het gevaar van vooringenomenheid van mijn kant zijn,denk ik dat jou objectieve conclusie wel staaft !
Michiel, goed testverslag!
Kijk uit naar je naar je geometrie artikel, het verbaast mij dat er zulke grote verschillen zijn zoals Peter stelt in zijn stukje n.l. iemand die op een 53 cm VSF frame fietst en op een 61 cm Avaghon.
Blijkbaar is de afstand tussen midden bracket en bovenzijde zitbuis minder belangrijk dan de bovenbuislengte (afstand tussen balhoofd en zitbuis).
Ik ga t.z.t. je artikel hierover met veel belangstelling lezen.
@Frits, ik ging van mijn kort gebouwde maar wel 61cm hoge Gazelle Medeo naar 57cm T400, waarvan de bovenbuis een stuk langer is dan ik gewend was. Volgens de metingen die waren gedaan zat ik eigenlijk tussen 52 en 57 cm in. Toen toch maar 57cm genomen. Het heeft me toch wel een tijd geduurd voor ik de voor mij prettige fietshouding had.
Een ander mooi voorbeeld overigens van een lage fiets voor langere mensen is de Koga Worldtraveller 29″.
Uiteraard is de lengte bovenbuis meer bepalend dan de zitbuis. De zadelpennen zijn tegenwoordig zo lang en de frames voornamelijk sloping, zodat in de zithoogte (bracket-zadel) vandaag de dag meer valt te reguleren dan in de afstand zadel-stuur. Een zadel kun je in horizontale richting maar beperkt van voor naar achteren schuiven. Ook een stuurpen zijn relatief beperkt verkrijgbaar in lengtes. Maar wat natuurlijk belangrijker is, je zoektocht naar de ideale zithouding begint bij te bepalen in hoeverre je lichaamszwaartepunt zich ten opzichte van het pedaal verhoudt. Je zadel kent dus een bepaald startpunt vanwaaruit je de hoek van je bovenlichaam bepaald. De een wil sportieve rijstijl, de ander wil als een oud mensje in een rolstoel op zijn fiets zitten. Daaruit volgt dus de afstand van zadel tot het stuur en de handvaten. En dus moet je de stuurhoogte, stuurpenlengte en type stuur kunnen bepalen. Waaruit dus een bepaalde lengte bovenbuis en dus een bepaalde framehoogte volgt. Het bepalen van de juiste stuurhoogte is best wel een issue, vooral als je geen voorstander van scharnierende stuurpennen bent. Zaag dus bij het bestellen van een nieuw frame of een nieuwe fiets, nooit vantevoren je vorkbuis af, maar doe dat na een periode van infietsen. Fietsen met een lange balhoofdbuis hebben over het algemeen bij touring de voorkeur.
Maar los van bovenbuislengte, framehoogte en balhoofdbuislengte, wat denk ik veel interessanter is om proefsgewijs met elkaar te vergelijken is lengte achtervork, wielbasis, hoek balhoofdbuis en naloop. Ik denk dat die variabelen veel meer comfort en rijgedrag bepalen. Lijkt me leuk als je daar in een volgend verslag iets over zou kunnen onderzoeken.
In duitse vakbladen zie je wel eens metingen van torsiestijfheid. De vormgeving van carbonnen/alu racefietsen laten mooi zien waar veel krachten samenkomen. Dikke onderbuizen, dikke balhoofdbuis en een enorm dik bracket. Ook de onderbuizen van de achtervork mogen lekker dik, dat is gewoon goed voor de krachtsoverbrenging. Presfit lagers voor nog meer stijfheid in de cranks. Voor comfort bij racers wordt weer meer gelet op de dikte van de staande achtervork en de hoek van de voorvork, banddikte en zadelpen.
Bij touring met dikke zijtassen en een tent bovenop de achterdrager komen er enorme krachten op het achterwiel, ongeacht of er nou een vrouwtje van 60kg op de fiets zit of een mannetje van 110kg, ongeacht of het mannetje of vrouwtje een dwerg of een reus is. Op het forum van de “wereldfietser” ontdekte ik een parallele discussie over jouw verslag hier. Een wat oudere man zit daar bij elke bijdrage zijn klassieke maatfiets te promoten en beweert dat het enorm uitmaakt of je een zwaar persoon of een licht persoon bent, dat het uitmaakt welke route en type wegen je neemt. Wat die beste man niet snapt is dat het lichaamszwaartepunt zich voor het bracket begeeft en dat het bagagezwaartepunt (van ortliebs/vaude/thule/etc) zich achter de achternaaf begeeft. Wat die oude klassieke chique man ook niet beseft is dat snelheid enorm bepalend is voor rijgedrag. Als je als een slak op een kartonnen fiets aan het mountainbiken bent dan is een dunwandig stalen buisjesframe misschien een prima alternatief, maar als je zoals Michiel de fiets stevig onderhanden neemt en met redelijke snelheid en naar ik aanneem goede stuurtechniek over een atb-parcours raast dan wil ik best geloven dat ie zijn vriendin niet meer bij kan houden als hij de VSF aan het testen is. Wat je wilt is gewoon een strakke fiets met een voorspelbaar stuurgedrag, ook als daar een paar zware ortliebs aan hangen. Ik zou zelf ook gewoon weinig flex willen in het horizontale vlak van een fiets (dik bracket, veel diameter in de buizen, stijve achtervork) . Enige flex in het verticale vlak haal je wel uit de voorvork, eventueel de verende zadelpen, je dijbenen/ellebogen en natuurlijk je banden.
Maar dat wil nog niet meteen zeggen dat aluminium beter is. Alles hangt nog steeds af van de kwaliteit van de bouwer en het daadwerkelijk producerende fietsmerk. Er bestaan nog steeds veel waardeloze aluminium frames, net zoals er nog steeds veel waardelozen stalen frames bestaan. Stalen frames zijn over het algemeen goedkoper, maar stalen frames van goede vakmannen zijn nog steeds enorm duur (inclusief enorme wachtlijsten, inclusief minder snelle service bij framebreuk). Neem nou eens een goed aluminium frame als referentie. Wil je dezelfde eigenschappen van dat frame hebben, maar dan in staal, dan ben je gelijk een stuk zwaarder uit, wat tegenwoordig geen optie meer is, gezien de concurrentie van carbon en titanium. De bal rolt vooruit zou Cruyff zeggen, alleen niet voor mensen die voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten. Die krijgen dan ook een iets minder goed uitzicht. Ik snap dat budget een aankoopargument is, maar je fiets wordt er geen haar beter van.
Goed beschreven, Joke!
Joke, ben benieuwd wat jij voor werk doet, gezien jouw reviews moet dit haast wel in de fietsbranche zijn. Zo niet dan ben je je loopbaan misgelopen.
Ik vind dat je het prima hebt verwoord (mag ook wel eens geschreven worden toch?).
Het verschil tussen staal en aluminium wordt heel goed zichtbaar bij de fietsen van Idworx en Gaastra. Gerrit Gaastra heeft beide fietsen dezelfde stijfheden meegegeven en de stalen Gaastra weegt exact een kilo meer dan de aluminium Idworx.
Het artikel over framematen is klaar: http://www.sintchristophorus.nl/de-warrige-wereld-van-framematen/
Beste Michiel, ik heb je VSF test gelezen. Omdat ik zelf bij een VSF-dealer werk, wil ik graag anoniem reageren. Het is al laat, maar ik heb lang geaarzeld of ik wel zou reageren. Ik ben een echte fietsliefhebber en werk graag met kwaliteitsspullen waar ik echt achter kan staan. Maar werk is werk en soms moet je nu eenmaal om commerciële redenen iets verkopen waar je niet achter staat. Al vraag ik me af of VSF commercieel interessant is en wel om de volgende redenen.
Ik heb zelf ook genoeg VSF’s rijklaar gemaakt en ben het met je eens, het is heel arbeidsintensief om die fietsen rijklaar te maken. Heb zelf ondervonden dat ik vaak ook het frame, de vork en de padden moest narichten. Een scheve achtervork is niet goed voor die mooie Rohloffnaaf!
En bij de derailleurversies moest ik altijd het bracket vlakfrezen. Crankstel verwijderen, bracketlagers demonteren, fresen, alles weer terug monteren. Erg arbeidsintensief en dat verdien je nooit terug bij de verkoop van die goedkope fiets.
Ik heb de VSF zelf ook in de praktijk met bagage getest. Het frame van de VSF is idd niet stijf.
Over de banden, VSF monteert de Performance Line van de Schwalbe Mondial en niet de veel betere Evolution Line. Daar zit een groot verschil in qua comfort, rolweerstand en kwaliteit (draadversie is een slechte band voor een vakantiefiets).
Een Santos onderscheidt zich van dit soort merken door de kleine dingen, die niet direct zichtbaar zijn voor de klanten: anti-doordraai balhoofd, verstelbaar stuur met meerdere stuuropties, zelfborgende spaaknippels, handgespaakte wielen, voorvork met weggewerkte draad voor koplamp, sterkere custom-made bagagedragers, Evolution Line Schwalbe banden, RVS balhoofdlager, betere tandwielen en ketting, etc. Dat missen die goedkopere merken gewoon.
En bij een Santos is het inderdaad een kwestie van zadel en stuur recht zetten, eventuele accessoires monteren en klaar!
Verder is de kabelgeleiding van de VSF niet netjes. Ook is de draad niet met stekkertjes verbonden aan het achterlicht.
Wat ik ook zo irritant vond aan alle VSF frames is dat je alle nokjes en oogjes moet natappen, dus even een bidonhouder of een slot monteren is best vervelend. En in de fabriek doen de monteurs dit ook niet, dus alles wat ze al gemonteerd hadden zit muurvast of scheef. En in het ergste geval wil iets wat je loshaalt nooit meer goed vast door een beschadigd schroefdraad.
Het damesmodel van de TX-400 is helemaal een lachertje. Deze wordt verkocht als vakantiefiets, dus met voordrager. Deze fiets zwabbert al zonder bagage, echt gevaarlijk in een afdaling. Gelukkig zie ik de damesversie niet meer in de 2015 collectie op de site van VSF staan.
Het is misschien niet netjes om anoniem en zonder medeweten van mijn werkgever een boekje over VSF open te doen, maar ik doe het uit liefhebberij. Ik adviseer mensen veel liever een betere fiets van een kleiner merk die gebouwd is door mensen met liefde voor de fiets. Financieel word ik daar persoonlijk niet beter van, maar het maakt mijn werk wel leuker.
De VSF TX-400 met derailleurs is trouwens nog wel als damesfiets te koop. Ik adviseer niemand hiermee op fietsvakantie te gaan.
Bedankt voor je openhartige bijdrage, Anonieme fietsenmaker.
Ik schrik hier wel een beetje van…
Dat een fietsenmaker correcties aan het frame uit moet voeren is een kwalijke zaak. Je moet er vanuit kunnen gaan dat de fabrikant dit zelf goed voor elkaar heeft, want dat is het enige onderdeel dat hij zelf maakt. De rest is ingekocht en een kwestie van monteren.
Heb je nooit vervelende garantiediscussies gehad m.b.t. kapotgedraaid schroefdraad? Ik heb met een ander merk wel eens meegemaakt dat je als fietsenmaker tussen klant en fabrikant niets kan doen, omdat de fabrikant de fietsenmaker de schuld van het kapotgedraaide schroefdraad geeft en de klant alleen met jou te maken heeft. Vaak is het nog wel te repareren met een boormachine en een ingeperst stalen busje, maar een kapot schroefdraad kan in het slechtste geval zelfs een heel nieuw frame betekenen.
Opmerkelijk verhaal dit laatste. Wat ik me wel afvraag of dit soort zaken zoals de afleverkwaliteit dan ook bin de fabrikant worden gemeld. Ik mag veronderstellen dat ze hier lering uit zullen trekken…
Hi Michiel, in antwoord op je vraag: Heb je nooit vervelende garantiediscussies gehad m.b.t. kapotgedraaid schroefdraad? het volgende:
Dat gaat meestal langs mij heen, dat regelt mijn werkgever, dus daar kan ik geen antwoord op geven. Maar als de klant met een schroefdraad probleem komt, dan lossen we dat gewoon op. Dat doen we buiten VSF om, omdat het anders te lang duurt voor de klant. Mijn werkgever meldt het wel aan de vertegenwoordiger.
@ Marc: Je moest eens weten hoeveel fietsenmakers dergelijke zaken op eigen kosten oplossen. Productiefouten worden zoveel mogelijk gemeld, maar toch liggen er bij veel fietsenwinkels dozen met nog niet gedeclareerd garantiespul. Soms ter waarde van honderden Euro’s. Onder andere omdat het tijd kost zaken te declareren en monteurs dit een vervelend klusje vinden, omdat ze liever doorwerken en klanten helpen, want de drukte in de winkel en werkplaats houdt gewoon aan. Daarnaast voeren sommige fabrikanten steeds meer ingewikkelde online declaratieprocedures in. Om het de dealer ‘makkelijker’ te maken. Maar een monteur heeft wel iets beters te doen dan frame- en onderdelennummers en vragenlijstjes in te voeren.
Hoe kleiner het merk, hoe korter de lijntjes, hoe beter de service naar de dealer en de klant, is mijn ervaring.
De beste dealers gaan vrij ver in het kosteloos zelf oplossen, maar er zijn grenzen. En als het betreffende merk niet naar tevredenheid meewerkt en de zaken verbetert, dan houdt een dealer uiteindelijk vanzelf op met verbeterpunten aan te dragen en begint hij uit te kijken naar een alternatief. De grote merken lijken soms te vergeten dat een dealer ook gewoon een betalende klant is, in plaats van een verlengstuk van het merk.
Zo had ik op een gegeven moment mijn buik echt helemaal vol van Gazelle. Naast tal van goedkope onderdelen die absoluut niet Gazelle-waardig zijn, en een naar mijn mening slordige manier van assembleren, hangen die fietsen aan elkaar met allerhande kunststof stripjes en kliksysteempjes die heel snel breken. Een Gazelle-dealer heeft meestal op eigen kosten een voorraadje van veel verschillende kunststof onderdelen liggen, omdat deze gewoon weet dat je het snel en vaak moet vervangen. Daarbij is het niet handig dat veel onderdelen bijna ieder jaar veranderd worden en na niet al te lange tijd gewoon niet meer verkrijgbaar zijn…
Voorbeeld: een Gazelle-kettingkast is niet open te maken zonder de klikvingertjes te breken… Voor aflevering moet iedere ketting gesmeerd worden, omdat Gazelle ze zelf met gortdroge kettingen aanlevert en zo komt het voor dat bijna iedere nieuwe Gazelle aan de klant afgeleverd wordt met een reeds beschadigde kettingkast. En is het niet bij aflevering, dan wel bij de eerste onderhoudsbeurt.
En zo waren er wel meer dingen waardoor ik met geen goed fatsoen nog een Gazelle aan durfde te prijzen. Ik was dan ook heel blij en opgelucht toen we uiteindelijk helemaal met het merk stopten. Als ik nu nog terugdenk aan de vele avonden achter elkaar dat ik Gazelle’s rijklaar stond te maken… Brrrrr…
Terwijl een Santosje in 20 minuten gepiept was (inclusief accessoires monteren), had een Gazelle zomaar 45 minuten aandacht nodig. En dan was hij nog niet perfect…
Als dit maar vaak genoeg gebeurt, zal een merk vanzelf dealers verliezen en worden ze wel een keer ingehaald door kleinere nieuwkomers die hun zaken beter op orde hebben. Dealers praten met elkaar en ontevredenheid wordt snel gedeeld. En dankzij internet en mondige consumenten komen slechte zaken sneller boven water dan ooit. Een dealer zal echter niet snel de vuile was buiten hangen, maar kiest, als het echt te gek wordt, gewoon voor een ander merk, want slechte prestaties van een merk zijn ook slecht voor de zaak.
De “geruststelling” is dat het dus niet een typisch VSF-iets is maar dat het meerdere merken betreft. Maar het blijft inderdaad wel teleurstellend als ik het zo lees. Hoewel ik toch heel blij ben met mijn T400 denk ik wel terug aan de beginperiode toen na een week bleek dat een eindkapje van de buitenkabel van de derailleur ontbrak waardoor uiteraard het schakelen niet echt soepel verliep. Hulde dus aan de fietsenmaker!!
Als ik dit lees was mijn keuze voor een Jan Janssen Rohnin 5 jaar geleden nog zo slecht niet. Veel keuzemogelijkheden en voor ongeveer 2500 euro toch niet veel duurder dan een VSF.
Ben ik helemaal met je eens, al is de JJ wel een heel ander soort fiets dan de VSF TX-400. De bouwkwaliteit van Jan Janssen is gewoon echt goed. Kleine fabrikant met liefde voor de fiets en een goede service voor dealer en klant.
Maar de hamvraag, valt er nog wat te crossen/racen op deze fiets voor wie een goedkope bikepack rohloff-atb-racer zoekt? Met andere woorden komt er opeens wel een goede multipurpose fiets tevoorschijn als je verlichting, spatborden, standaard en dragers eraf sloopt en de juiste banden monteert.
Wie wil dat weten? En wie koopt er tegenwoordig nog een 26″ mountainbike?
Als je low-budget crossfiets met Rohloff wil, dan zou ik iets als een Surly (om)bouwen die vanaf het begin is ontworpen voor het leukere crosswerk.
Mijn vrouw prinses joke wil dat graag weten. Zij fietst namelijk zonder zware zijtassen en weet hoe ze 50mm mondials kan vervangen voor 57mm racing ralphs. De vraag is of dat lukt? Met de spatborden, hebie chainglider en standaard weet ze ook wel raad, die gaan op marktplaats of in de kliko.
Daarmee los je een groot deel van de problemen op als ik je verslag zo lees en houd je nog steeds een mooie crosser (57mm RR), forenser (50mm big apple) of racer (50mm kojaks) over voor een redelijk prijsje. De vraag is dus of je de fiets ook “zonder” hebt getest. Met lichte bagage kun je toe met minder torsiestijfheid en als het frame ruimte geeft voor extra brede banden dan geeft dat veel “versatility”.
Ik heb (5) jaren lang met zeer veel plezier op een TX-400 “met derailleur” gefietst. Totaal ruim 50.000 km over met name asfalt wegen.
Veel van de genoemde problemen herken ik niet (wel het zwabberen met zware achtertassen).
Wat mij betreft een fiets met een prima prijs/kwaliteit verhouding.
p.s. ik rijd nu op een idWorxERevo, deze fiets is natuurlijk veel beter&duurder.
Opbouwen van een Surly met rohloff, son kost alleen al voor wielen (1100rohloffwiel+300son wiel), banden (+70), balhoofd (+30) en frame (+600) = 2100. Tel daar nog eens de rest bij op en je zult zien dat je van en T400 misschien wel eens een heel goedkope rohloff-crosser kunt maken.
Ze zouden de VSF T400 nog goedkoper kunnen maken door de fiets als zelfbouwpakket aan te bieden. Weet je tenminste zeker dat de fiets goed in elkaar komt te zitten :).
Tja,
Wat een technisch verhaal is het geworden. Voor iemand die moet gaan kiezen weet ik niet of die hier mee vooruit kan.
PS Chainglider 0 euro is een denkfoutje denk ik Laat het niet monteren en de fiets wordt nog iets goedkoper. 11 euro bij Rose en plusminus 25 Euro in Nederland
Je kan de VSF niet zonder Chainglider kopen en de meeste dealers zullen je er geen geld voor teruggeven. In ieder geval nooit meer dan de inkoopprijs, vandaar dus gewoon €0,-
Michiel,
Heb je de Chainglider wel goed afgesteld?
Ik heb deze fiets ook en heb dit probleem echt niet.
Een Chainglider die niet aanloopt? Die bestaat niet. Vandaar ook de naam ChainGLIDER.
Michiel,
Ik begrijp wat Frans bedoelt, natuurlijk loopt een chainglider aan maar ik kan je vertellen dat het wel degelijk uitmaakt of die met de franse slag gemonteerd ( gehangen ) wordt of dat je het wat preciezer doet!
Het geluid wat je bij mij hoort is niet noemenswaardig.
Zag bij multicycle de ultimate staan voor 2299,00 met roof en als frame. Iemand bekend met deze fiets?
Heb ook nagedacht over staal, maar als ik deze recensie lees weet ik het niet meer.
Ik heb de Chainglider echt wel zo goed mogelijk gemonteerd, maar ik blijf het een onding vinden. Velen zeuren over de verschillen in rendement tussen een derailleursysteem en een naafversnelling of tussen een ketting en een tandriem of banden met een lagere rolweerstand en dan toch monteren ze zo’n aanlopende kettingkast, waarvan je zéker weet dat dit weerstand oplevert en die je steeds weer bij moet stellen naarmate je ketting oprekt…
Heerlijk als je je niet bezig hoeft te houden met weerstand en /of rendement van derailleur-naaf-ketting of tandriem.En dat je je volledig over kunt geven aan het genot van het berijden van je fiets .Waauw…wat een erotiek.
In mijn geval is dat een derailleur .Waar ik van geniet is de perfecte werking daarvan .Het geluid dat je hoort tijdens het schakelen .De werking ervan die je ziet en kunt controleren.De ketting die van het ene naar het andere tandwiel huppelt.Pure mechaniek .Het voortdurende overleg dat je voert met je lijf en je derailleur .De ene dag doen we het zo de andere dag anders .Goeie benen of slechte benen.Klimmen of dalen.Mijn derailleur is mijn vriend en communiceer ik mee met linker en rechterhand .
De vrijheid om te kiezen tussen tandwielverhoudingen ,Een derailleur is altijd vrolijk .Lijkt mij niks zo ‘n saaie dooie duitser in je achterwiel aan zo ‘n levenloos kunststof halsbandje .
Onderhoud ? Wat is dat ? Ik koester mijn fiets met derailleur .Regelmatig verwen ik mijn fiets met uitgelezen zorg.Dat is geen onderhoud . Dat is fietsplezier.
Groet.
Mooi verwoord, Herman.
Wat ook maar weer aangeeft dat een Rohloff-naaf niet heilig is. Daarom ook mijn advies: kies in geval van een beperkt budget gewoon voor de fijnste fiets die qua frame, wielen en aankleding het beste bij je past en het lekkerst rijdt en maak pas daarna, afhankelijk van hoeveel het budget nog toelaat, de keuze voor het versnellingssysteem.
Een goede, fijne, levendige fiets met derailleur is mijns inziens vaak een betere keus dan een middelmatige of slechte fiets die rijdt als een lijk met “zo’n saaie dooie Duitser in je achterwiel”. Haha.
Maar een Dooie Duitser? Au, Herman! Daarmee doe je Rohloff toch echt tekort! Die Duitser is namelijk bijna niet dood te krijgen. Een beetje saai is hij wel, maar dat vind ik in dit geval juist goed.
Nog mooier is 1×3 of 1×5 of 1×8 of 1×9 of 1×10 of 1×11. Dan hoef je alleen nog maar te schakelen en te stampen op de pedalen. Zo nu en dan een doekje over de ketting en met de huidige achterderailleurs geen zorgen over misschakelen…. en ook nog eens een stuk lichter! Heeeeerlijk!
Het Duitse Trekkingbike Magazin wordt ook in Nederland goed gelezen. In nummer 1/2015 bij ‘Testsieger, Reiseräder’ een Sehr Gut voor de VSF T-900 Rohloff. Adviesprijs net onder de 3 mille. Ik lees: “Die Verarbeitung des filigranen Stahlrahmens ist tadellos”. Onberispelijk dus. Deze Duitser zou “agil” rijden.
Doen ze bij VSF beter hun best bij de T-900 dan de door Michiel getestte TX-400? Of moeten we Michiel’s deskundigheid hoger aanslaan dan die van Trekkingbike? Toch een kwaliteitsblad.
Ik denk dat je de deskundigheid van Michiel hoger kan aanslaan.
Als er in fietsbladen geen dauertest of duurtest wordt vermeld, dan moet je ervan uitgaan dat de redacteuren de fietsen voor een korte periode testen.
Meer dan max. 300 km wordt er echt niet met de fietsen gereden.
Je moet dit meer zien als een soort globale test (het eerste gevoel wat je met een fiets hebt).
Piepjes, kraakjes of andere geluiden komen vaak pas later aan de openbaring.
Als men de fiets(en) langer wil(len) testen dan maken zij daar melding van in hun blad.
Persoonlijk vind ik b.v. een testperiode van een halfjaar heel zinvol, echter voor fietsbladen is dit moeilijk uitvoerbaar omdat zij een blad moeten vullen.
Michiel,
Je bent dus tot dezelfde conclusie gekomen als ik!
Ik had aan de hand van een goed testrapport in een blad een VSF T900 Rohloff aangeschaft.
Mooie techniek, maar niet geschikt als reisfiets.
Na mijn klachten ondervonden met voor- en achtertassen kreeg van de fietsenwinkel nagenoeg gratis een nieuw frame en stalen voorvork.
Waar krijg je dit nog in deze tijd??
Gaf geen verbetering.
Wordt al instabiel met 2 flink gevulde achtertassen + stuurtas.
Ik gebruik hem alleen nog maar voor knooppunt ritjes.
@ de andere Michiel: tijdschriften zijn commercieel en zullen dus altijd een andere tone-of-voice hebben dan deze gek die middels deze website zijn hobby op geheel eigen wijze beoefent. Hoe de verhoudingen tussen gedrukte media en fietsmerken liggen, verschilt per blad en per merk, afhankelijk van waar het geld vandaan moet komen (verkoop van bladen of advertenties) en de persoonlijke relaties van redactie en merkvertegenwoordigers.
Ik zou nooit durven beweren dat de uitkomst van een test ‘gekocht’ is, omdat ik de achtergrond simpelweg niet ken, maar ik neem veel tests in de gedrukte media toch graag met een korreltje zout. Bijt nooit de hand die je voedt.
Ik heb in de fietswereld geen hand die mij voedt. Ik kook mijn eigen potje.
@ Michiel: dank voor je reactie. Over verhoudingen tussen gedrukte media en fietsmerken had ik reeds het een en ander vernomen. 100% Objectief: vergeet het.
Maar ach, jouw lichte voorkeur voor Santos ontgaat je fans ook niet. En het jou welbekende Bike & Trekking is volgens vele lezers wel erg Oostenrijk- en Mountain Bike Holidays-minded. Rara hoe komt dat…!? Eric Schuijt is zo’n lezer. Wat mij betreft wordt er (meer) aandacht aan Portugal besteed. Fijn fietsen daar, weet ik uit jarenlange ervaring.
En wat betreft de VSF TX-400 Rohloff, ik las vandaag veel positiefs op http://www.99percentride.org. Ook de stabiliteit werd geprezen!
De volgende keer noem ik mijzelf ‘een andere Michiel’, ter voorkoming van het geringste misverstand. Deze fan van je site kijkt uit naar nieuwe tests.
In de aanstaande BIKE&trekking verschijnt er een verkorte versie van mijn VSF-test. Beknopter, maar gelukkig niet minder kritisch.
Over stabiliteit, het is maar net wat je gewend bent en hoe en waar je rijdt. Ik ben in de gelukkige positie dat ik meermaals heb kunnen ervaren hoe veel fijner een stijver frame kan rijden. Al mijn oordelen zijn inderdaad niet 100% objectief en altijd relatief m.b.t. mijn referentiekader. Iedereen heeft weer andere referenties.
Santos en ik hebben geen commerciële relatie. En ja, ik ben inderdaad fan van het merk, maar puur door goede ervaringen en een grotendeels gedeelde visie.
Michiel (die andere), lijkt het je niet leuk om zelf hier eens wat te vertellen over jouw fietservaringen in Portugal?
@ Michiel: zo’n aanbod neem ik met beide handen aan. Vanaf 18 april a.s. fiets ik in Algarve en westelijkAlentejo. Kwam daar reeds de nodige enthousiate landgenoten op bikes tegen, meestal met een strak tijdschema waardoor veel gemist wordt. Mijn voorstel is dat je na mijn terugkeer in (net nog) juni praktische info van me ontvangt.
Je hebt dan geen commerciële relatie met Santos, ik heb wel een gezond wantrouwen jegens mensen die op (test) fietsen rijden met eigen graphics e.d welke door de ‘sponsor’ zijn gezet. Daarnaast zijn er nauwelijks kritische punten te lezen. Kan je natuurlijk onderbrengen onder de noemer’ mijn referentiekader’, ja blabla.
Tsja, als Santos aanbiedt om de fiets naar mijn wens te stylen, dan zeg ik natuurlijk geen nee. Wel slim dat ze het aanbieden, want hiermee willen ze gewoon laten zien wat er bij hen allemaal mogelijk is. De consument kan hier ook gebruik van maken, niet alleen ikke.
Dat er nauwelijks kritische punten te lezen zijn is een gevolg van mijn ervaringen. Een ieder moet vervolgens met een uitgebreide proefrit gewoon voor zichzelf gaan bepalen of ze het er mee eens zijn of niet. De fiets is mij in ieder geval zó goed bevallen dat ik hem niet meer wil missen en ik heb hem dan ook maar gekocht.
Zeker slim van Santos. Het bedrijf maakt verder ook goede fietsen, daar ging het mij niet om.
– jij krijgt testfiets mee helemaal naar wens inclusief decals op maat e.d
– jij kan de fiets na een tijd kopen met leuke korting
– ‘jouw’ fiets staat ook op f&w beurs bij Santos
Door bovenstaande heb je bij mij toch niet helemaal die onafhankelijkheid welke je wel predikt.
De korting is mij verteld door Santos. Vandaar dat ik het neerzet. Enfin, zo sta ik er tegenover.
Mijn fiets heeft op Bike Motion in de stand van Ortlieb gestaan, that’s all. En dat was Santos’ goed recht, want de fiets was toen gewoon hun eigendom. En fietsen met korting kopen is voor mij als (nu ex-) winkelmedewerker heel normaal. Dat geldt voor alle merken waar ik mee werk(te). Van dat voordeel heb ik snel nog even gebruik gemaakt voordat ik de winkel achter me liet.
Wil je nog meer weten? Word je er blij van als ik je ook vertel wat Idworx, Koga en Santos betalen voor de banners op deze site?
En wat denk je van de accessoires, kleding, tassen, e.d. die ik getest heb/aan het testen ben. Zou het verschil maken als ik die items gratis krijg of ze zelf koop (al dan niet met korting), denk je?
Het gaat om de schijn van partijdigheid te vermijden. Door te reageren als de gebeten hond snap je mijn punt denk ik niet. No hard feelings. I’m out.
De schijn van partijdigheid is nu eenmaal nooit te vermijden, want ik heb zo mijn persoonlijke voorkeuren en mensen lezen wat ze willen lezen. Vind ik geen probleem. Onafhankelijk ben ik echter wel, want ik verdien mijn geld met andere dingen en daar ging het in deze discussie uiteindelijk over.
Ok, terug naar de VSF. Hebben jullie de laatste BIKE&trekking al gelezen?
@ Michiel: Bike&Trekking #1 2015 mag gezien en gelezen worden. Twee prima bijdragen van je. Niet alleen over die matige VSF, maar ook de Idworx Pinion TI uit de non plus ultra-klasse. Wie heeft er 8 mille voor me (zucht…)? Het valt me weer op dat je zonder helm fietst, maar een pet staat je goed.
Inmiddels heb ik Arjan Kruik per mail laten weten dat jouw naam ontbreekt in het B&T-colofon bij Medewerkers. Minpuntje in dit verder fijne nummer.
Je bent een aanwinst als redacteur.
Nog een topper in hetzelfde blad is de reportage over fietsen in de Algarve.
Eindelijk aandacht voor mijn favoriete streek. En ja, de westkust (Costa Vicentina, niet met name genoemd) is inderdaad fan-tas-tisch. Puur wilde natuur, ruige kliffen, droomstranden. En, vanwege de beschermde status, hiep-hiep-hoera: geen hoogbouw, geen amusementsparken, geen mega shoppingcenters, geen massatoerisme, geen karaoke. Dat is in Monte Gordo in het uiterste oosten wel anders… mij niet gezien daar, waar Primavera haar
racefietsarrangementgasten onderbrengt.
Loop ik nu vooruit op mijn inside verslag over de Costa Vicentina en Costa Alentejana (ook geweldig) van later dit jaar? Moet kunnen, immers enthousiasme is me niet vreemd.
Gratis en voor niks een aantal kijktips op You tube: Odeceixe aerial view,
Zambujeira do Mar aerial view en Vila Nova de Milfontes aerial view.
Wow, WOW of Wooowww…?
Leukste B&B in de Costa Vicentina is das Dunas in Carrapateira. Bikers, hikers, surfers en natuurliefhebbers pur sang zijn de gasten. Snel naar http://www.pensao-das.dunas.pt . Enjoy!
Bij de volgende editie van Bike&Trekking zit een Oostenrijk Special. Niet voor het eerst. Het lijkt alsof de Oostenrijkers hoofdsponsor van B&T zijn…
“We komen er graag” schreef hoofdredacteur Arjan Kruik eens. Dat bevreemdt velen niet. Michiel, ga je ook op testreis naar Austria?
Tot de volgende keer. Gosto Portugal = I like Portugal.
@Michiel: help, typfoutje van me in website van das Dunas. Correct is http://www.pensao-das-dunas.pt . Gauw kijken!
@Michiel: vandaag een testritje gemaakt met deze fiets en hij beviel me wel. Het probleem met het spatbord is in de nieuwe reeks wel opgelost. Ik kreeg op alle plaatsen vlot een vinger tussen spatbord en band. Toch interessant voor de geïnteresseerden dat ze zich hier niet door laten afschrikken.
De rest van uw verhaal lijkt me logisch. Zelfde onderdelen voor een goedkopere prijs, dan moet de stijfheid en het comfort anders zijn (ik vergelijk dan met Santos bijvoorbeeld). Prijs-kwaliteit lijkt het mij echter wel de moeite.
Omdat ik in het voorjaar naar Santiago wil fietsen, ben ik van plan bredere banden op mijn van Nicholas Amazon Rohloff te monteren.
Ik heb een aantal keren heel goed naar de ruimte tussen de huidige 700×32 profielloze Continental banden en de spatborden, resp voor- en achtervork gekeken, en eea opgemeten.
Ik denk dat de Schwalbe Almotion 700×38 moeten gaan passen. Temeer daar v Nicholas de Amazon nu af fabriek met 37 mm brede banden levert.
Mijn vraag is:
Wat is het verschil tussen het model 2015 Schwalbe Almotion en het 2016 model, qua rolweerstand en lekbestendigheid.
Behalve dat:
-de nieuwe Tubeless gemonteerd kan worden.
-de nieuwe wat zwaarder is 655 gram vs 610 gram
-de toegestane bandenspanning 0,5 bar lager is (5,5 vs 6,0)
Verschillende winkels en webshops bieden nl zowel het 2015 Almotion model als het 2016 Almotion model aan.
Maakt het wat uit qua rolweerstand en lekbestendigheid.
Ik ga sowieso een binnenband monteren.
snap het niet helemaal, ik heb mijn vraag over de Schwalbe Almotion banden onder het betreffende artikel geplaatst.
Nu staat het onder de test van de VST 400 Rohloff.
Sorry
Dirk, welke buitenband qua breedte het beste past op jouw van Nicholas weet je zelf het beste denk ik.
De Schwalbe Almotion 2015 heeft een lekbeschermingslevel van 4 en een lage rolweerstand. De kleinste bandenmaat was 40 – 622 (700x38C).
Uitgerust met Dynamic Casing, dit is een speciale karkasconstructie uit de motorwereld (door Gaastra van Idworx in samenwerking met Schwalbe Duitsland ontwikkeld) welke zorgt voor een hoge flexibiliteit van het loopvlak en daardoor voor een lage rolweerstand.
Een combi van een rondom lopende blauwe weefsellaag en een groen flexibele rubberlaag onder het loopvlak zorgen voor voldoende lekbestendigheid.
Voor 2017 heeft er een herschikking plaatsgevonden qua lekbestendigheid. De tabel loopt nu van 0 tot 7.
Er zijn 2 nieuwe banden bijgekomen de Marathon GT en de GT 365.
Beiden met een lekbeschermingslevel van 6. Ter vergelijking de Marathon Plus heeft 7.
Qua rolweerstand komt de GT het beste ervan af.
De Almotion 2017 heeft een lekbeschermingslevel van 6. Door de MicroSkin TL-easy heeft de band nauwelijks rolweerstand. Deze band heeft een nieuwe gepatenteerde constructie waarmee Schwalbe hogedruk bestendige en zeer lichte Tubeless banden kan produceren.
Deze band is er in de maat 40 – 622 (700x38C).
Dat de band wat zwaarder is heeft te maken dat de band ook e-bike ready is.
Ik heb ca. 3.800 km met deze band gereden (50 – 622). De band loopt heel fijn, één nadeel op grind- of schelppaden blijven er kleine steentjes in het loopvlak achter wat vervelend is als je weer op asfalt gaat rijden.
Het 2015 model had hier minder last van.
Mijn persoonlijke voorkeur zou uitgaan naar het 2017 model. Deze kan ook met binnenband gereden worden.
Hoe breder de band hoe meer je met de bandenspanning kan spelen, waardoor je wat veercomfort uit de banden kunt halen.
Overigens heeft Conti ook de Travel Contact, voor Santiago ook een prima alternatief.
Dank voor je uitgebreide en zeer informatieve reactie Frits.
Even voor de duidelijkheid:
Is er een 2015, een 2016 én een 2017 versie van de Almotion?
Hoe herken ik de 2017 versie tov de 2016 en de 2015 versie?
Of is 2017 gelijk aan 2016?
Deze info kan ik niet uit de website van Schwalbe halen..
http://www.schwalbe.com/nl/tour.html
mvg
Dirk
Frits,
Wat Conti banden betreft :
Sinds de Amazon Rohloff is afgeleverd (in feb 2010) rijd ik op Continental Sport Contact banden, in de maat 700×32. De originele banden !!!
Behalve 5 jaar woon/werkverkeer 45 km per dag (niet als het stortregent) verder ook in Noorwegen, Duitsland, Frankrijk en Italie met deze banden gefietst, met 7,0 bar in het voorwiel en 7,5 in het achterwiel. Op asfalt uitstekende banden. En tot nu toe 0 keer lekgereden als ik mij goed herinner. Wel stop ik als ik over grind ben gereden om het grind uit de band te peuteren.
Voor grindpaden en onverhard lenen deze banden zich slecht, om over zanderige wegen maar te zwijgen.
Omdat ik wat meer comfort uit mijn banden wil halen, en omdat er naar Santiago nogal wat overhard in de route zit, kies ik nu voor bredere banden.
Dirk, de brochure waar 15 op staat is eigenlijk voor het modeljaar 2016 bedoeld.
De brochure die nu (in 2016) uit is, is voor het modeljaar 2017. Er staat nu ook 17 op.
Op het 2016 en 2017 model van de Almotion staat nu vermeld Evolution TLE.
Op het 2015 model staat dit niet vermeld.
Even een terugkoppeling Frits:
Afgelopen maandag kwamen de Almotion banden binnen. Monteren was niet erg ingewikkeld.
Lastiger was om de spatborden zo af te stellen dat de banden niet aanlopen. Het was een monnikenwerk maar eea is muv van de spatbord aansluiting bij de voorvork gelukt.
Met een bandenspanning van 2,5/3 bar leek alles te werken.
Echter toen er 5 bar in de banden zat liepen de banden qua hoogte aan.
Het ergste is bij de bracket waar de band met 5 bar tegen de uitstulping van de bracket aanloopt. Ter hoogte waar je het spatbord vastzet met een schroef. Die schroef had ik al verwijderd en het spatbord met tie wtaps vastgezet. Er zit iets hoogteslag in de achterband, kan aan montage liggen….
Ik zou het titanium 2 0f 3 mm af kunnen vijlen, maar twijfel ernstig hieraan.
En bij de voorvork zit het spatbord klem tussen de band en de vork, met en bandenspanning van 5 bar.
Conclusie de 700x38C Amotion past niet in een Amazon Rohloff?
De hoogte vd band doet je das om.
Wellicht zonder voorste gedeelte v/h voorspatbord en als je de uitstulping van de bracket een paar mm afvijlt,
Er zit iets hoogteslag in de achterband, kan aan montage liggen….
Tja wat nu te doen?
Toch maar de 700×37 Marathon Supreme?
Deze wegen ook aanzienlijk minder dan de Almotion, hebben fractioneel meer rolweerstand en een 6 op een schaal van 7 qua lekbescherming aldus Schwalbe.
Of bandenspanning op max 3 mm houden, als je 2.000 km gefietst hebt gaat er wellicht een paar mm af vd band?
Dirk, a.u.b. TITANIUM NIET VIJLEN!
Als jij ziet dat de band bij het monteren al tegen het spatbord dreigt te komen, stop dan maar, want dan is de band te breed.
Bij het oppompen zet de band uit zowel aan de boven- als zijkant.
Betekent problemen bij spatbord, voorvork en bracket (ook liggende achtervork)
De 40 – 622 zijn dus te groot, je zal naar 38 – 622 moeten.
Probeer bij degene bij wie je de banden gekocht hebt, om deze te ruilen.
Kijk even de Schwalbe brochure na op bandenmaat 37 – 622.
B.v. de Marathon met groene laag, de Marathon Supreme MicroSkin TLeasy of de Marathon GT.
Beetje een tussenweg tussen lage rolweerstand en hoge lekbescherming.
En anders toch de Conti Travel Contact.
Kijk nog even of de banden goed om de velg liggen, dit kan ook wel eens hoogteslag veroorzaken.
Schwalbe banden hebben daar heel af en toe wel eens last van.
Toevallig sprak ik iemand op Bike Motion die hier ook last had van een band met hoogteslag. Bij twijfel gewoon even met Schwalbe in Hoofddorp bellen.
Dank voor je snelle reactie Frits.
Vijlen was ik ook niet van plan, begrijp trouwens dat fietsenmakers liever hun vijlen niet gebruiken voor titanium … 🙂 die zijn daarna bot.
Morgen de achterband eraf halen en opnieuw monteren.
Probleem is dat ik de bajonetsluitingen van de Rohloff niet loskrijg. Desnoods met 2 tangetjes…..
Was afgelopen maandag geen probleem om met de hand los te halen.
Ben nu 4 dagen bezig geweest…
Als de band dan niet meer aanloopt bij de bracket haal ik gewoon het voorspatbord er af. En met 4 bar er in lekker kilometers gaan maken.
Indien wel, wordt het de Supreme denk ik,
off topic:
Heb jij zelf een fietsenzaak of ben je in de branche werkzaam? Je bent erg goed geïnformeerd 🙂
groeten Dirk
Dirk, heb geen fietsenzaak en ben ook niet in de branche werkzaam.
Ben na een zwaar motorongeval in 1994 en na jarenlange revalidatie in 1999/2000 met het fietsvirus besmet geraakt. In deze tijd ben ik ook in contact gekomen met Gerrit Gaastra die toen net zijn bedrijf Bike Basics had opgestart. Sindsdien verricht ik op vrijwillige basis werkzaamheden voor Idworx en dat vind ik heel leuk en leerzaam en Gerrit helpt mij hier ook bij en ik geef hem feedback over de fietsen.
Daarnaast test ik ook banden voor Schwalbe.
Geen tangetjes gebruiken, maak je de bajonetsluitingen kapot mee!
Heb je al geprobeerd om de Rohloff schakelaar in stand 7 te zetten en daarna de bajonetsluitingen los te maken. Deze sluitingen gaan inderdaad moeilijk los, ook het weer vastzetten overigens.
Je moet ze proberen een kwartslag te draaien en dan loskoppelen. Voordat je ze weer monteert even wat montagepasta of ander vet gebruiken zodat de sluitingen gangbaar blijven.
Hou met de Supremes (weinig tot geen profiel) wel rekening met het feit dat er wel inkervingen kunnen ontstaan door steentjes of andere scherpe stukjes/deeltjes. Je moet wel regelmatig je banden hierop controleren zodat dit niet dieper in de band doordringt, waardoor op den duur de band lek kan raken.
De supremes rollen echter wel heel licht dit in tegenstelling tot b.v. de Mondials die zwaar rollen wat niet bevorderlijk is voor fijn weggedrag.
Persoonlijk hou ik er zo van om zonder spatborden te fietsen, bij regen of modder spat alles zo op en wordt alles zo vies, ook je bidons wat niet zo hygiënisch is.
Hallo Frits,
De hoogteslag heb ik (grotendeels) uit de achterband kunnen halen.
Met veel geduld is het gelukt de bajonetsluitingen los te halen, beetje WD40 er op gespoten. Het achterwiel loopt niet meer aan bij de spatborden en de bracket.
klopt het dat de reflecterende streep varieert in hoogte?
Verder nog nieuwe remblokken gemonteerd.
Er zit nog wel een kleine zijslag in zowel voor als achterband.
Ondanks dat er vrij veel ruimte is tussen de voorband met 5 bar en de voorvork, lukt het niet om het spatbord zodanig te monteren dat de band niet aanloopt (zie foto’s). Misschien dat ik een stukje afzaag of afknip van het voorspatbord.
Andere mogelijkheid is een gaatje boren in voorspatbord en spatbord omhoog/knikken trekken met tie-wraps om de beugel van de SON koplamp.
Aan de achterkant heb ik heel veel ruimte bij het voorspatbord.
Heb jij een tip misschien?
Foto’s zijn gemaakt met 5/5,5 bar in de banden.
gr Dirk
foto 2
foto 3
foto 4
foto 5
Dirk, het klopt dat de reflecterende streep op de zijkant van de banden in hoogte varieert. Vanaf de zijkant gezien, lijkt het net of er een slag in het wiel zit, wat dus niet zo is.
Hoogteslag hebben praktisch alle Schwalbe banden. De één wat meer dan de andere. Ook andere bandenfabrikanten hebben hier soms last van.
Hoogteslag hoe klein ook is duidelijk voelbaar en al helemaal op glad asfalt (bij hogere spanning meer dan bij lagere spanning).
Fiets je met bepakking dan voelt de hoogteslag al minder.
Doordat er steeds hogere eisen qua lekbescherming, rolweerstand, tubeless etc. aan de banden worden gesteld, ontstaan er steeds meer “probleempjes”.
Wij moeten ook niet vergeten dat rubber nu eenmaal een natuurproduct is.
Maar goed bij erge afwijkingen moet je natuurlijk wel bij Schwalbe aan de bel trekken.
Ik ben zelf wel bij Schwalbe in Hoofddorp geweest om een hoogteslag te laten zien. Ook na het plaatsen van een nieuwe band was de slag niet helemaal weg, maar wel veel minder. Er kan wel eens een serie tussen zitten waarbij een hoogteslag zich meer openbaart.
Schwalbe laat overigens de banden in Indonesie maken. Eindcontrole is hier heel streng, maar blijkbaar slippen er wel eens series tussendoor die eigenlijk afgekeurd hadden moeten worden.
Om even terug te komen op je spatbord, de band is duidelijk te groot.
Het achterspatbord zit weliswaar op z’n plaats maar mooi is het absoluut niet.
Een klein beetje modder en de boel loopt al meteen aan.
Zonder voorspatbord zou het allemaal nog net kunnen, maar draden (fietscomputer en verlichting) kunnen tegen de buitenband gaan aanlopen en daarnaast word je enorm vies bij slechte weersomstandig-heden en kunnen steentjes of grind tegen je gezicht of in je ogen terecht komen.
Afzagen en tie wraps ik zou het je niet aanraden.
Ik zou je willen adviseren toch kleinere banden te nemen. Jouw frame is helaas niet geschikt voor bredere banden.
Laat ook je rijwielhersteller er eens na kijken.
Michiel, welke fietsen bedoel je als je dit schrijft?
“Er bestaan veel gelijk geprijsde (of goedkopere) fietsen die comfortabeler, stabieler en lichter rijden en daar geniet je iedere meter van. Maar dan wel met een derailleursysteem in plaats van een Rohloff-naaf.”
Onder andere de Santos Travelmaster 2.6 of 2.8 en de nieuwe Koga WorldTraveller met derailleurs.
Bedankt Michiel. De 2.8 zou ideaal zijn voor me maar er kunnen geen banden op dikker dan 42mm, volgens Santos. Dat beperkt het off-road gebruik wel een beetje, nee?
Dat klopt. Jeroen deed onze eerste IJslandreis op zijn 2.8 wel met 50mm banden, maar dan wel zonder spatborden.
Wat dat betreft is de Koga WorldTraveller een echte aanrader. Prima derailleursysteem, goed frame, degelijke Magura remmen en brede banden.
Helaas is het voor de Koga Worldtraveller blijkbaar minstens wachten tot… juni! Onbegrijpelijk…
Dat méén je! Zonde…
Ik ben bang dat de E-bikes voorrang krijgen…
@Tom en @Michiel,
Op mijn Santos 2.8 had ik eerst de Dureme 42mm en daar ongeveer 15.000 – 20.000 km meegereden.
Laatst heb ik op mijn Santos 2.8 eerst de Almotion 50mm geplaatst, met spatborden. Moest wel wat bijstellen aan de spatborden (oa een nieuw gat in het spatbord om het spatbord vast te maken aan het frame op de plek waar het slot zit) maar gaat prima.
Van het weekend de Mondial 50mm erop gezet (ben nl van plan deze zomer op IJsland te fietsen). Past ook goed. Spatborden hadden geen bijstelling nodig. Daarna grind- blubber- en zandpaden opgezocht. Ging allemaal probleemloos.
Nog wat slotopmerkingen
– de Almotion rijden wel het prettigst op asfalt en licht onverhard.
– de Mondial houden zich heel goed op zand-paden, waar ik met de Almotion nog moest lopen kan ik nu doorfietsen.
– moet nu nog de km-teller bijstellen, deze zijn nog ingesteld op 42mm. Ik rij nu sneller en meer dan de teller aangeeft.
– ik wil nog een andere standaard. De fietst staat nu schever en ik weet niet hoe dit zich houdt als de fiets bepakt en bezakt staat.
Beste mensen,
Ik ben op zoek naar een fiets waar ik lekker op kan toeren (ook in heuvelachtig gebied en op onverharde wegen/paden ) en die geschikt is als vakantiefiets. Graag wil ik er een met een Rohloff naaf, riemaandrijving en lichte voorkeur voor hydr. schijfremmen.
Nu ben ik bij een fietsenwinkel in mijn woonplaats geweest waar ze oa Santos, VSF en Velo de Ville verkopen. Uit alle bovenstaande reacties spreekt VSF mij niet zo aan en Santos wordt te duur. Kennen jullie het merk Velo de Ville? Je kan zelf tot op zekere hoogte je fiets samenstellen. Ze hebben een type A700 Belt die mij wel aanspreekt en dan het trapeze frame omdat dat dat makkelijker opstapt.
Ik heb de Velo de Ville uitgeprobeerd met een 8 versnellingsnaaf en reed best lekker. Prettiger dan mijn 16 jaar oude gazelle chamonix met 8 versnellingen. Omdat ik niet bekend was met de Rohloff en ze geen Velo de Ville met deze naaf hadden, heb ik die mogen uitproberen op een Santos. Wat een fijne naaf, fijne fiets ook maar niet binnen mijn budget.
Volgens de jongen van de fietsenhandel is het merk Velo de Ville degelijker dan VSF. Hebben jullie hier een mening over?
Omdat het wel prettig is een dealer nog dichter bij huis te hebben, ben ik ook even gaan googlen naar de fietsenwinkel waarvan ik altijd gedacht had dat al zijn fietsen boven mijn budget zouden liggen.
Daar hebben ze bijv. de Jan Janssen Rohnin die ook aan mijn wensen voldoet behalve dat ze geen frame hebben met een lagere instap.
De prijs van de Velo de Ville A700 belt en de JJ Rohnin liggen heel erg bij elkaar met de zelfde soort uitrusting.
Maar nu de vraag of de kwaliteit van de frames ed ook ongeveer het zelfde zijn?
Als de kwaliteit van de Velo de Ville ongeveer hetzelfde is als de Jan Janssen dan zou ik de VdV nemen vanwege de lagere instap. Als de JJ beter is dan kan ik beter verder gaan zoeken naar een andere fiets met een wat lagere instap. Ik ben 61 en ben bang dat ik de JJ over een paar jaar niet meer op kan en mijn budget laat het maar een keer toe een wat duurdere fiets te kopen.
Ik hoop dat iemand wat kan vertellen over de kwaliteit van Velo de Ville, heb niets kunnen vinden op internet.
Groet, Gerdien
Beste mensen,
Van de week ben ik toch nog even bij Snel langs geweest voor de JJ Rohnin. Wat blijkt: hij is inmiddels ook als mixed frame te krijgen. Heb 2 keer proef gereden op een dames frame met rohloffnaaf, riem en velgremmen. Toen was de keus snel gemaakt! Ik ben prima geadviseerd door de jongen van Snel en we hebben een fiets samengesteld naar mijn wens: mixed frame, rohloff naaf, riem (zonder het riemscherm), magura velgremmen en fietsverlichting op baterij/accu.
Groet, Gerdien